As Long As I Live,I Love You [ONGOING]

Kabanata 5

Albert PoV:

Naka upo lang ako at nag kakape, matigas talaga ang ulo ni krauss kahit Kayla.

Hindi na nya Naman tinang-gap ang mga papelis nato.this is so much Important!. But he just ----- iritado kung sabi sa isip ko.

Bigla namang nag salita ang babae sa harap ko kaya tinignan ko sya saglit . Hindi Naman sya nakatingin saakin . Kundi sa phone . Hindi ko napansin may tumatawag ang lalim kasi ng iniisip ko .

Kaya kinuha ko iyon sa gilid ng upuan ko ang phone para sagutin.

Pinaalis ko muna sya bago kami mag usap ng tumatawag.

Ngumiti Naman sya at tumalikod. Inilagay Niya muna ang mga papelis sa table at umalis papunta sa labas .. nakakatuwa talaga ang batang yun.

_Phone Call_

"Hello, who is this? " Tanong ko

"Hello tito si Annje to....."

Hindi ko malaman na si Annje pala ang tumatawag saakin papapalit-palit Kasi ng number itong batang to.

n-nandyan po ba si Si Jen tito?" Kaba nyang sabi ng ikinataka ko kung bakit. Bakit kaya?

"Yes Iha, she's here ..why? Tanong ko.

Madali Naman siyang sumagot saakin.
.

" Kasi tito m-may nangyaring masama sa Lolo nya. Inataki yata hindi ko alam kung saan .pero dinala na sa ospital .."

Nagulat Naman ako sa si nabi ni Annje.

"Okay ,relax iha. I tell her know"

"At syaka Tito, kailangan nya po munang umuwi ngayon sa probinsya .kailangan sya. Ng Lolo nya...." Nanginginig ang boses ni Annje halatang nag aalala sa kalagayan ng Lolo ng best friend nya.

Kaya tinawag ko si Manang Susan para sya na ang magsabi kay Jen tungkol dito ..
Marami rin akong aasikasuhin sa company ko,Wala narin akong time dahil pinapapunta paako sa company ko.

Kinausap ko na si Manang Susan at sinabi ko na lahat...madali Naman syang tumakbo sa labas kung san si Jen ...

.
.
.
.

.
.

Jen PoV:

Palakad lakad lang ako rito sa malaking garden . At sinisimot-simot ang mga bulak-lak ang babango talaga!

Napalingon nalang ako ng may napansin akong tumatakbo papunta saakin.

Nakita kong pumunta si Nanay susan.patungo saakin habang tumatakbo parang kinakabahan tuloy ako.

ano kayang nagyayari ? Nakakunot ang nuo.

Nakalapit na si Nanay Susan saakin at nagsalita ng ikinaba ko

"Iha ! Iha kailangan mong umuwi sa inyo sa probinsya!"

Nagulat Naman ako sa sinabi nya. Bakit kaya? Ano tanggal naako sa trabaho ? Dahil sa kapalpakan ko...

"Bakit Po Nanay Susan T-tanggal Napo ba ako sa trabaho?" Taka kung tanong pero alam kong iba ang Sasabihin nya Nakita ko ang pag-aalala sa mukha nya.

Madali Naman siyang sumagot.

"Hindi Iha, Kasi b-biglang inataki daw ang Lolo mo .kailangan mong pumunta dun. Kasi kanina tumawag si Ma'am Annje kay sir Albert . Dinala raw ang Lolo mo sa malapit na hospital sa inyo..
Uwi ka Mona" Nanginginig nyang sabi saakin.

Hindi ako nakasagot , matulala lang ako nawalan ako ng lakas para tumayo.

Kaya napa upo nalang ako at umiyak...

Hindi ko alam among isasasagot ko . At syaka paano ako makakauwi ngayon eh wala pa akong pera ...nako pano na si Lolo .....

" Iha may pera ka ba pampasahe ?" Tanong nya saakin na halatang nag aalala.

Pinunasan ko kumuna ang luha ko at Tumango.

"W-wala po talaga akong pera Nanay ,hindi ko po talaga alam san ako kukuha ng pampamasahe pa uwi nakakahiya Naman Kasi kay sil albert ako mangutang at ----" sagot ko

Tinapik tapik nyako para huminahon sa pag - iyak.

" Wag kang mag-alala Iha. Papaheramin Kita para makauwi ka sa inyo . Alam kong hinahanap ka ng Lolo mo ngayon.baka namiss kana nun. Sigee na iha puntahan mo na sya." Nakangiti nyang sabi.

Niyakap ko si Nanay Susan ,
"Salamat Nanay ,salamat po talaga ..pupunta po talaga ako ngayon, magpapaalam muna ako ni sir Albert na umuwi" - sabi ko

Sagot Naman ni Nanay Susan sa akin.

"Wag na iha .alam na nya." - hinihimas -
himas nya ang likod ko , ito parin tumutulo ang luha ko.

" Sigee na iha puntahan mona Lolo mo."
Nakangiti nyang sambit.

Iniabot nya saakin ang perang pampamasahe ko pauwi sa amin.

"Salamat po talaga Nanay Susan.ibabalik ko po talaga ito sa inyo pag may pera naako nay." Pinilit kung ngumiti pero hindi ko kaya,napakagulo na ng isip ko diko na alam ang gagawin...

Paano kung mapaano si Lolo ......

"Sige iha Mag-iingat ka ha. Ingat ka sa byahe mo pauwi."- Sabi nya saakin ..ngumiti lang ako at tumango.

Tumakbo ako papalabas ng gate ng mansion.

Nangnakalabas naako sa loob ng mansion.hindi parin tumigil ang luha ko kakatulo ...nag aalala naako kay Lolo

Tatlong araw narin ang nakalipas simula nung umalis ako sa bahay Nila lolo't Lola

.
.
.
Mayamaya pa.

Sumakay narin ako ng jeep papuntang terminal. Sakto Naman yung dating ko papa-andar na ang bus. Kaya nag madali akong pumasok sa loob at nakipagsiksikan sa mga pasahero ...
Bahala na to Basta makakauwi ako.

.
Dalawang oras na ang nakalipas.

halos di naako makahinga ako sa loob
Napaka sikip kasi. Ang rami kasing pasahero.

Punas-punas lang ang ginawa ko sa noo ko.
Hahahaha

.
.
.
"Miss Parang pawis na pawis ka dyan?"

Naring kung may nagsalita ,hindi ako lumingon .hindi Naman ako yung tinatawag eh.