03

47 7 5
                                    

JOY HABÍA LLEGADO A LA ESCENA JUNTO A TAEIL Y EL PEQUEÑO JAEMIN, HABÍAN TARDADO un poco más de lo debido y solo vieron una escena algo deprimente: la chica inconsciente de la que habló Nana y sus dos hijos, llorando y tratando de despertarla en su...

Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.

JOY HABÍA LLEGADO A LA ESCENA JUNTO A TAEIL Y EL PEQUEÑO JAEMIN, HABÍAN TARDADO un poco más de lo debido y solo vieron una escena algo deprimente: la chica inconsciente de la que habló Nana y sus dos hijos, llorando y tratando de despertarla en su forma animal.

—Taeil, yo te lo dije—Joy lloriqueo, sintiéndose terrible— ¿por qué los dejaste salir?

—Yo nunca pensé que alguien pasaría los límites ni atacaría en zona neutra—respondió consternado— si no fuera por ella, no se como estaríamos ahora..

—Una persona murió por mis hijos...—Joy se acercó, agachándose frente a ella y la inspeccionó— no podría vivir tranquila sabiendo que ella va a morir, ¿no podemos hacer nada?

—Mamá..—sus otros dos hijos volvieron a su forma humana, abrazando a su madre— lo sentimos mucho

—¿No va a morirse?—Jaemin preguntó acercándose a pequeños pasitos— ¿no, verdad mamá?, ¿papá?

—Bueno, habría llevarla a la enfermería de la tribu—camino hacía la fémina y se acercó a recogerla, olfateandola un poco— no se que hacía una beta por aquí, si esta cerrado, pero le debemos la vida

—Bien, apresuremos el paso, antes de que siga sangrando y realmente deje de vivir....

JAEHYUN ESTABA ABURRIDO MIRANDO POR LA VENTANA DE LA CASA DE SUH, su mejor amigo, quién le comentaba que su madre alfa, había horneado galletas de anís, sin embargo, un tirón en su estómago lo hizo levantarse al notar a su padre pasar por fuera co...

Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.

JAEHYUN ESTABA ABURRIDO MIRANDO POR LA VENTANA DE LA CASA DE SUH, su mejor amigo, quién le comentaba que su madre alfa, había horneado galletas de anís, sin embargo, un tirón en su estómago lo hizo levantarse al notar a su padre pasar por fuera con algo entre sus brazos.

—Lo siento, pero debo irme, Johnny...

Sin esperar respuesta de su mejor amigo, salió de la pequeña casa y corrió tras sus hermanos y su madre, quiénes simplemente tenían cara de pocos amigos.

—Mamá, ¿qué sucedió?—preguntó al llegar a su lado.

—Una beta salvó a tus hermanos de morir esta noche—suspiro mirando la luna — ¿por qué aveces eres cruel con nosotros?

—No es culpa de la luna, mamá...

—No, es nuestra culpa—Renjun comentó, nervioso mientras se abrazaba a si mismo— Jeno quiso llevarnos al lago y ella nos salvó

Du har nått slutet av publicerade delar.

⏰ Senast uppdaterad: Aug 16, 2023 ⏰

Lägg till den här berättelsen i ditt bibliotek för att få aviseringar om nya delar!

Full Moon ;; JAEHYUNDär berättelser lever. Upptäck nu