Askeriye Sahuru || Texting

2.1

Ve ben bilmiyordum ki ben onların gözünde hala o küçük, dizi bir nokta kanayınca saatlerce ağlayan narin Güneştim.

"Ben diyorum ki 'Benim kızım büyüdü, ne yapacağını, kendini nasıl koruycağını bilir, gözüm arkada değil. Benim kendi ayaklarının üzerinde duran ve koruyan bir kızım var.' diyorum. Gel gör ki öyle değil."

Babam hayal kırıklığı ile konuşurken Sevde köşede sanki sonucu biliyormuş gibi rahatça dikiliyorlardı.

"Baba inan bana öyle sandığın gibi değil."

Babam kafasını olumsuz anlamda sallarken annem omzunda biten sarı dalgalı saçlarını elindeki toka ile dağınık bir topuz yaptı.

"Bizimle Mardin'e dönceceksin Güneş. Konu kapandı. Ben kızını kim oldukları belli olmayan serseri izbandut heriflere bırakmam. Adamlar iki metre neredeyse Güneş. Sana bir şey yapmak isteseler nasıl engel olacaksın. Olmaz böyle geri geliyorsun bizimle Mardin'e."

Gözlerim dolarken kafamı olumsuz anlamda salladım. Üniversiteyi kazanamayınca kendime bambaşka hir şehirde yeni bir hayat kurmak istemiştim. Sıfırdan, en baştan. Babamın, aşiretinin gücü olmadan hiç bir kolaylık sağlanmadan. Bunu babama dediğimde ilk ay karşı çıksa da ona kendimi kanıtladığımda ve Sevde'nin benimle geleceğini söylediğimde ikma olmuştu. Annem asla diyordu ama babamın onu ikna etmesi de çok uzun sürmemişti.

20 yaşımdan 25 yaşıma kadar bu şehri ev bilmiştim kendime. Sevdeyle birlikte Mardini sevsekte unutmuştuk çoktan.

Şimdi her şeyi bırakarak oraya dönemezdim...

"Belin Teyze, Saffet Amca beni dinler misiniz? Ben sizin bu palavracı kızınız gibi değilim bilirsiniz. Doğru neyse onu konuşacağım."

Babam kaşlarını çatarken eliyle yanına oturmasını işaret etti. 

Annem ise ilgiz gibi davransa da can kulağı ile dinlediğinden emindim.

"Şimdi o sizin serseri dediğiniz herifler gayet aklı başında, terbiyeli, namuslu Türk askeri olmakla birlikte gayet güvenilir insanlar."

Babamın şaşkın ifadesi bana dönerken annem ise donup kalmıştı.

Tabi ya Sevde o yüzden bu kadar rahattı.

Babam Türk askerlerine gözü kapalı güvenir ve çok severdi.

Mardinde çoğu askeriyeye yardım eder, her yıl yataklarını değiştirir askerlere üst baş hediye ederdi.

Mardindeki çoğu komutan babamı babamda komutanları tanırdı.

Ve şimdiden babamın bakışları yumuşamıştı.

Annemde rahatlasa da bu kez şüpheci bir tavırla bana bakmaya başladı.

"Peki bu askerlerin bu saatte sizin evinizde işi ne güzeller güzeli kızım?"

Ben Sevdeye söylememesi için yalvarıcı bakışlar atarken Sevde yüzünde eğlenceli bir sırıtma ile bodoslama bir şekilde daldı.

"Çünkü aralarından Saffet amca gibi kara kaşlı kara gözlü olan asker aynı zamanda damadınız."

Benim dizlerim bu sefer gerçekten tutmamaya başlarken tutunacak bir yer aradım.

Allah'ım sen bana mukayyet ol.

"Bundan niye bizim haberimiz yok Güneş?" Babam bu soruyu yöneltirken annem pek yorum yapma taraftarı değildi.

Utançla başımı yere eğerken yanaklarımın beyaz tenimde al al olduğunu tahmin edebiliyordum.

"Kızım sen benden utanmazsın bu konularda. Neden söylemedin?"

"Çok yeni baba."

"Peki kalıcı olacağından emin misiniz?"

Başımı sallarken, babam ayaklanarak yanıma geldi.

Boyu 1.70 olduğu için onun yanında da çocuk gibi kalıyordum.

Başımı göğsüne yaslarken saçlarıma ufak bir öpücük kondurdu.

"Senden şüphe ettiğimiz için seni kırdıysak özür dileriz ama bizi anla. Senin kötülüğün için sana kızmadık kızım. Sadece sen ne yapacağını bilen bir kızdın ama gözümüzle gördüklerimiz bizi şüphe ve korkuya düşürünce kendimize hakim olamadık."

  Babam pamuk kalpli bir insandı. Kimsenin kırgın kalbinin nedeni olmak istemezdi. Hele kızının.

Annem ise şuan bizi izliyordu.

"O zaman yarın akşam bayram yemeğine davet edelim tanışırız."

Gözlerim kocaman olurken bunun iyi bir fikir olmadığını daha saatler önce keşfetmiştim.

Tam olumsuz bir yanıt verecektim ki babam atıldı bu sefer.

"Olmaz Belin, biz tanışalım bayramlaşmaya gelsinler ama tanışma yemeği, isteme, nişan hepsi Mardin de olacak. Mardin hasret kaldı Güneşe."

İçime bir nebze rahatlarken mardin konusu beni germişti.

"Ben size misafir odasını hazırlayayım."

Sevde onlara odayı hazırlarken bende yorgunlukla odama gittim.

Yarın çok zor bir gündü.

Merhaabaa güzel bebişler.

Bölümler geç gelirse bilinki başlayan sınavlara gömüldüm...

Oy ve yorum yaptınız değil mi?? Yapmadıysanız kalbim kırılır...

Bölüm nasıldı?

Eleştiriniz var mı peki?

Ve böyle giderse sınır koymak zorunda kalacağım... 1000 kişi okuyor 100 tane oy geliyor ve ister istemez insan emeğinin karşılığını bekliyor...

Neyse sizi seviyorum, umarım bu sınır işi olmaz.

Bir konu daha var yorumlarda bahsetmiştim ama burada da diyeyim Sevde ve Sarpa ayrı bir kitap yazmayı düşünüyorum ama sizin düşünceleriniz daha önemli. Ne dersiniz??

Görüşmek üzere ☀️🖤😽