Bekleyiş

9.Geçmişin İzleri

İbrahim bey
Yerde  uzadılı .
Boylu boyunca.
Yatan yorgun ikibüklüm
Kağıt parçasını diz çöküp
eline alarak,
ayağa kalktı.
Açarak okumaya başlayacaktıki

Gördü.
Karşıki asfaltta aralarında
birkaç metre olup, yürüyen
baştan aşağıya
siyah
çuvala benzeyen,
peçeli giyimiyle, bir kadın

Nokta atışı.
Görünümünde.
Görünen gözleri

Tebessümün
adeta kırıntılarını sepelediği
ferahlığın yakınından dahi
geçmeyip

Belli ki soğuk
Peyda görünümlü yüzüyle
Beni tanıdın mı?
Beni tanıdın mı?
Diyordu.

Ardı ardına
söylediği serzenişiyle

Sonunda eteğini kaldırarak...
Çorabının arasına gizleyip sıraladığı
çeşit çeşit,
silah cephanesinden bir silah
çekerek
İbrahim beye. Doğrulttu.

İbrahim bey
Biliyor musunuz?
Esra hanım:
Her insanın içinde dağılıp yayılıp
saçılan
Canını yakıp, inciten
Şarapnel parçaları vardır
Kimileri kalıcıdır.
Derin izler bırakır.
İnsanın içinde
Dediğinde,

Esra hanım;
Silahının tetiğine parmağıyla
basar basmaz yükseldi.
Bir ıslık sesi

Ardından
Ansızın.
Atladı bir cengaver
gelen kurşuna kafa tutarcasına
İbrahim beyin önüne

Kurşunun yumruğunun omzuna isabet etmesiyle yığıldı.
Olduğu yere

Esra hanım'ın
O anki
Endişe, stres üzüntüsü,
neredeyse örmüştü ağlarını
Belli ki
hapsedecekti.
Bir şey yapamama korkusu onu içine
O' da o ağları parçalarcasına...
Kanlı elleriyle telefonu elinde
çağırmıştı
Sağlık  ve polis ekiplerini olay yerine

Yapılan müdahale;Sonucu
olay yerinde
Şahıs
hastaneye kaldırılmıştı,
Neyse ki
Hayati tehlikesinin olmadığı
açıklanmıştı.

İbrahim bey
Ýaşadıklarını gömmek istiyordu
Geçmişiyle birlikte maziye
hiç yaşamamışçasına

Belli ki
Yine de gönlü el vermiyordu.

Gömdüğü geçmişini
Sanırsın elleriyle kazıyıp yaşatmak
istercesine,
Parça parçada olsa
hatırlıyordu aklında

Kaçıp gitmekle gitmemek arasında
Bocalıyordu
Bir ileri bir geri
Hızlı adımlarıyla