My Black Pen

Ο λύκος, το φίδι κι εγώ

Ένα λύκος είναι μοναχικός. Το γκρι δεν είναι το αγαπημένο χρώμα κανενός. Τα φυτά είναι για τα θρανία. Και οι μάγκες ξέρουν να κοροϊδεύουν και να βρίζουν.
Ο προστάτης μου είναι λύκος. Οι λύκοι είναι γκρι. Στο σχολείο με λένε φυτό. Δεν ξέρω να βρίζω. Μονάχα να κλαίω...
Ο ουρανός της Αθήνας είναι γκρι. Το γκρι είναι χρώμα σκοτεινό και μελαγχολικό, δεν κάνει για καλοκαίρι. Φυσάει. Ούτε για κοντομανικα κάνει.
Όσοι μιλάνε στον εαυτό τους είναι τρελοί. Έτσι μου έμαθε ο αδερφός μου. Εγώ μιλάω στον εαυτό μου. Εγώ είμαι τρελή...
Εγώ είμαι τρελή... Μιλάω στις γάτες, στα δέντρα, στη θάλασσα. Και όσοι μιλάνε στις γάτες, τα δέντρα και τη θάλασσα είναι τρελοί. Κι αυτό ο αδερφός μου μου το έμαθε.
Τα πάντα τελειώνουν. Στη χειρότερη με τον θάνατο. Θα τελειώσει και η μαυρίλα, πρέπει να τελειώσει. Θα τελειώσει. Σε ένα, σε δύο, σε εκατό χρόνια. Θα τελειώσει.
Με λένε Katara, ή Ζωή, ή Λευκή. Εσείς αποφασίζετε. Στο κάτω κάτω δεν υπάρχω. Όχι για σας, ίσως και για κανέναν. Έτσι δεν είναι; Έτσι είναι.
Ζω στην Αθήνα ή και στη Σκοτία. Πηγαίνω στο Χόγκουαρτς ή και στο δεύτερο γυμνάσιο Χολαργού. Εσείς αποφασίζετε. Στο κάτω κάτω δεν υπάρχω. Όχι για σας, ίσως και για κανέναν. Έτσι δεν είναι; Έτσι είναι.
Έχω ένα όνειρo, το όνειρο που έχουν όλοι. Να ταξιδέψω, να δω τον κόσμο. Γι'αυτό το όνειρο υπάρχω. Βέβαια ίσως και να μην υπάρχω. Και ίσως τελικά να μην έχει καμία σημασία. Εσείς διαβάζετε, εσείς αποφασίζετε.
Εσείς διαβάζετε, εσείς αποφασίζετε. Στο τέλος, είμαι δικιά σας. Ότι θέλετε μπορείτε να με κάνετε. Η ζωή μου είναι δικιά σας. Εμπρός, γαμηστε με. Γιατί για να ξέρετε, σας μισώ. Σας μισώ γιατί υπάρχετε και γιατί υπάρχω. Σας μισώ γιατί με αφήνετε να ζω. Σας μισώ γιατί και σεις ζείτε. Σας μισώ γιατί δεν πεθάνατε και δεν πέθανα ακόμα. Σας μισώ!
Είμαι περίεργη, έτσι δεν είναι; Ίσως όμως και να μην είναι έτσι. Ίσως να υπάρχω, ίσως και να μην υπάρχω. Ίσως να είμαι όμορφη, ίσως και να μην είμαι. Που ξέρετε, μπορεί να είμαι ξανθιά.
Μελαχρινή είμαι. Αν σας ενδιαφέρει. Μελαχρινή και μαύρη. Μελαμψή, ότι προτιμάτε. Τα μάτια μου είναι μαύρα. Μαύρα και σκοτεινά. Σαν του Σέβερους Σνέιπ.
Είναι ο πατέρας μου αν το θέλετε. Αλλιώς, τον πατέρα μου τον λένε Μάριο. Ή και Jack Sparrow. Όπως και να'χει καλύτερος άνθρωπος δεν υπάρχει. Αλλά στο τέλος, το ξαναπάμε, εσείς αποφασίζετε. Στο τέλος, ο Ντάμπλντορ είναι κακός και ο Άραγκορν έχει δύο αδερφές. Αλλά αν δεν θέλετε θάνατο αργό από το δικό μου το χέρι, τον πατέρα μου μην το κακολογάτε. Ή μάλλον, μαύρο φίδι που σας έφαγε, γιατί εγώ μπορεί να υπάρχω, μπορεί και να μην υπάρχω, αλλά το μαύρο φίδι  υπάρχει στα σίγουρα. Και πλησιάζει!