I am nervously waiting for her here in auditorium room, ghaadd malapit na magsimula ang graduation ceremony but she's still not here.
I'm starting to think na baka hindi na talaga sya pupunta. Halos mabali na ang leeg ko kakalingon sa bawat entrance ng AR but still I can't see even a glimpse of her.
Sana lang pumunta sya coz she's one of the reasons why I'm here.
I did all my best kasi baka this time kaya ko na ipaglaban kung ano man yung meron kami. This time am ready to fight for her and for the love we always wanted.
Naalala ko pa kung paano kami nagkita ulit nung isang araw.
[2 DAYS BEFORE THE GRADUATION]
I was walking around the mall para sana bumili ng bagong sapatos for my graduation sa susunod na araw.
I was about to enter a shoe brand when someone held my shoulder and speak
"ibigay mo sakin lahat ng pera pati selpon mo" saka ko naramdaman ang isang matulis na bagay sa tagiliran ko.
Lord naman bat ngayon pa?! Pang sapatos lang tong pera ko ehh.
Baka pwede naman tong pakiusapan si kuyang holdaper
"kuyang holdaper baka naman pwedeng wag nalang ako oh! Sakto lang tong pera ko pambili ng sapatos at pamasahe pauwi. Pramis po di ako magsusumbong,kaya kuya wag nalang ako di naman kasi ako mayaman eh. Mukha lang po akong mayaman pero di po talaga. Kuyang holdaper sigee na po"
halos tumulo na ang luha ko para pakiusapan sya pero ang gague parang walang narinig.
Arghhhh Kainis naman toh ehh! Kung ibibigay ko yung pera wala na akong sapatos para sa graduation pero kung di ko naman ibibigay baka wala na akong graduation na dadaluhan.
Hays it's either the shoes or my graduation. Tangga ka ba Rayzel? Syempre yung graduation mo,matik na yun! Bat ngayon ka pa naging tanga self.
Ibibigay ko na sana yung wallet ko ng may biglang tumawag sa lalaking holdaper
"Hoi! Kuyang mukhang payaso! Alam mo bang alam ko yang ginagawa mo at nakikita mo yun mga security? Limang metro lang layo nila at isang sigaw ko lang siguradong huli ka. So if I were you tatakbo na ako ngayon palang"
Hmmm what a brave lady para pakialaman tong si kuyang holdaper pero buti nga sa kanya, papasalamatan talaga kita ate pag pinakawalan nya ako.
Naramdaman ko naman na humigpit yung hawak sakin ni kuyang holdaper dahil siguro sa inis, hangggang sa naramdaman ko nalang na kumaripas na sya ng takbo. HAHAHA buti nga sa kanyang hayp sya,baka multuhin ko sya pag di ako nakagraduate eh.
"Miss ok ka lang ba? Di ka ba nya sinaktan?"
Teka pansin ko bat kaboses nya si- shit!
Arrghh yung puso ko kinginang yan bat ang bilis parin ng tibok, damn it Rayzel it's been 4 years but your heart still react the same way everytime you see her.
------
While walking in the entrance of AR,her waist length black Raven hair is swaying because of the wind. Her smile didn't change at all it still shines like a Vega in northern constellation of Lyra. She's really gorgeous, mas gumada pa ata sya ngayon.
"Hi" is her first word as she reached me.
"Hey, buti naka punta ka" I replied with full smile in my face. Ihhh sa masaya ako eh, wala man ang parents ko ngayon kasi nasa probinsya sila at least sya nakapunta sa importanteng pangyayari na toh.
"Oo naman, I want to see you reach your dreams"
I feel some butterflies lingering in my stomach as she utter those words.
Jusmiyo kinikilig akoooo, anubayan para naman akong 18y/o netoh eh lol.
Yaan na nga, ngayon nalang ulit toh eh.
I was about to say a word when the MC of the ceremony announced that the program will begin in a minute so hindi na ako nakapag salita pa.
"Umupo ka na dun, magsisimula na oh. Hintayin kita dito sa likod" Ani nya saka tinuro ang mga upuan na nakalaan para sa mga bisita.
"You'll be okay here?"
Tumango lamang sya at ngumiti, hindi narin ako nagsalita pa at ngumiti nalamang saka bumalik sa upuan ko sa harap. Nagsimula ang graduation namin at umakyat ako sa stage ng may ngiti sa labi ng tinawag ang pangalan ko at karugtong ang salitang "cum laude" nakatingin lamang ako sakanya habang pababa ako ng stage.
