Uyandığımda direk saate baktım. 12.09. Hışımla ayağa kalktım okula geç kaldığımı zannederek. Ama bir dakika burası bizim ev değil ki.
Odanın kapısı açıldığında karşımda bir adet öküz,pardon Halil görmeyi beklemiyordum.
Bana elinde bir tepsi ile yaklaştı.
Ya bir dakika ben bir hatırlama seansı yapacağım.
Dün ne oldu? Ben içtim he evet. Sonra? Dur dur hatırladım Halil geldi sonrasında bağırıp çağırdığını hatırlıyorum gerisi yok.
Halil tepsiyi komidinin üzerine bırakıp bana döndü.
"İyi misin?"dedi.
" Ben neden buradayım?"
"Seni o halde bırakamazdım,hem bayılmıştın" dedi.
"Sanane bundan peki gitseydin?" deyip göz devirdim.
Aniden kolumu tutup "Bana bak,sen orada yalnız basına üstelik sarhoşken nasıl bu eve gelecektim ben!!!?" diye bağırdı.
"Ya tamam da neden,neden bu kadar merak ediyorsun?" dedim.
"Şu kahvaltını yap konuşacağız" deyip odadaki balkona çıktı.
Telefonu elime aldım ve cevapsız aramalara baktım.
Buse'yi tuşlayıp aradım.
"Ya sen neredesin Derya dünden beri. Aklım çıktı polise gidecektim biraz daha beklemek istedim" diye çıkıştı
"Halil'in evindeyim" dedim. Buse biraz sustuktan sonra devam etti.
"Bana teyze olacağımı söyleme henüz gencim" diyerek dalga geçti.
"Yav kızım saçmalama geldiğimde anlatırım kapatıyorum şimdi" deyip daha fazla sinirimi bozmadan kapattım.
Sonra kahvaltı yaptım ve Halil'in yanına gittim.
"Evet konuşacaktık" dedim.
Elindeki viski şişesini görmem uzun sürmedi.
Onu elinden bırakmadan "geç odaya" dedi.
Dediğini yapıp içeri geçtik.
"Evet seni dinliyorum" dedim.
"O kadar yenisin ki,ve ben bu konusacagım şeylerde o kadar yeniyim ki nasıl başlayacağım bilmiyorum. Ama bildiğim birşey var. Sanırım senden hoşlanıyorum ve bu his gittikçe aşka dönüşecek bunu da biliyorum" dedi.
Ayağa bi kalkmam oldu anlatamam.
"Sen Sevmekten Ne Anlarsın Halil" diye bağırdım.
Hiçbir şey demeden bir sigara yaktı. Kafasının hafif güzel olduğu gözlerindeki nemden belliydi.
Yazar'dan
Sigarasını içtikten sonra elindeki şişeyi duvara fırlattı ve kendi kendine konuştu Halil.
"Doğru, ben ne anlarım sevmekten."
Ve ayağa kalkıp bu sefer boş odada bağırmaya başladı.
"Ben kalpsizim doğru!!! Ne anlarım ben ha!!!"
Derya onu böyle görünce şaşırdı. Ama diyecek birşeyi yoktu.
O ne sevmekten,ne de sevilmekten anlamazdı.
Ama durum Halil'e baktığında dağılmış hali onu üzmüştü. Belki de ona haksızlık yapıyordu. Ama ilk zamanlarda Halil'in davranışları yüzünden ona karşı önyargı yapmış olabilme ihtimalini düşünmek zorunda kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORBA
FanfictionSigarasını içtikten sonra elindeki şişeyi duvara fırlattı ve kendi kendine konuştu Halil. "Doğru, ben ne anlarım sevmekten." Ve ayağa kalkıp bu sefer boş odada bağırmaya başladı. "Ben kalpsizim doğru!!! Ne anlarım ben ha!!!" Derya onu böyle görünce...
