""ဘယ္သူလဲ""
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ေမးလာသူကို ကြၽန္ေတာ္ အရဲစြန္႔ျပံဳးျပလိုက္သည္။
""ကြၽန္ေတာ္က Juko Maung ပါ...ဒီမွာေနဖို႔"
ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာေတာ့ သူက ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြၿပံဳးလာ၏။
""အာ...ေဒါက္တာေမ ေျပာတဲ့ ျမန္မာက ေကာင္ေလးဆိုတာ""
""ဟုတ္ပါတယ္""
""Jay Jung ပါ...ဝင္ခဲ့ပါ""
အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ အိမ္၏ အျပင္အဆင္ကို
လိုက္ၾကည့္ၿပီး သေဘာတက်ၿပံဳးမိသည္။
ပရိေဘာဂနည္းၿပီး ရွင္းလင္းေနေပမယ့္
သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ အိမ္မ်ဳိးပဲ။ မီးဖိုခန္းက အနည္းငယ္႐ႈပ္ပြကာ ထိုင္ခံုတစ္လံုး လဲေနတာက ၾကည့္ရဆိုးတာက လြဲရင္ေပါ့။
""ေဆာရီး...ဘဲလ္သံၾကားေတာ့ ငါ နည္းနည္းစိတ္လႈပ္ရွားသြားမိလို႔""
သူက ထိုင္ခံုကို ေနရာတက်ထားၿပီး အားနာဟန္ျဖင့္ ဆို၏။
စားပြဲေပၚက ေဆးလိပ္ခြက္ကို ၾကည့္ၿပီး သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြ ဘာေၾကာင့္ ျပာေဝေနသလဲ ကြၽန္ေတာ္ သိသြားသည္။ ေဆးလိပ္ေသာက္သူကို ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ေသာ္လည္း
အိမ္ငွားႏွင့္ အိမ္ရွင္ဆက္ဆံေရးမို႔
ကိုယ့္အခန္းမွာပဲ ကိုယ္ေနၿပီး ေအးေဆးေနလွ်င္ ဘာျပႆနာမွ တက္ေတာ့မည္ မဟုတ္။
""ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္မွာေနရမွာလဲ""
ေလယာဥ္အၾကာႀကီးစီး၊ ကားလည္း စီးလာရတာမို႔
ကြၽန္ေတာ္ နားခ်င္ေနၿပီျဖစ္သည္။
""ဒီေလွကားအတိုင္း တက္သြား...မင္း အခန္းကို ေတြ႕လိမ့္မယ္""
၇ဆင့္ရိွေသာ ေလွကားကို တက္ၿပီးေနာက္
ကြၽန္ေတာ့္၏ နားခိုရာကို ေတြ႕ပါေလၿပီ။
အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္ အထုတ္မ်ားကို ပစ္ခ်ၿပီး
ကုတင္ေပၚ ကြၽန္ေတာ္ အိပ္ခ်လိုက္သည္။
*အား...အခုမွပဲ*
ႏူးညံ့ေသာ အထိအေတြ႕မ်ားသည္ ကြၽန္ေတာ့္အား
အိပ္စက္ျခင္းဆီ တြန္းပို႔ေနေလေတာ့ မ်က္ခြံမ်ား ေလးလံလာေတာ့သည္။
*************
*ဂ်ဴကို ထေတာ့ေလ*
အေၾကာတစ္ခ်က္ဆန္႔ၿပီး ျပန္အိပ္ခ်င္ေသာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကူးက အန္တီေမ၏ လက္ဝါးခ်က္က ေက်ာျပင္ေပၚသို႔ ေရာက္ေသာအခါ လြင့္စင္ပေပ်ာက္ကုန္သည္။
အိပ္ခ်င္စိတ္ကေတာ့ မေျပေသး။ အားရပါးရ တစ္ခ်က္သန္းၿပီး
ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္ရသည္။
The Unknown Story
Start from the beginning
