Headmaster(Complete)

Part-6⚠️⚠️

ကိုယ့်ဘက်ကအတတ်နိုင်ဆုံးbaby အပေါ်ညှင်သာပေးပေမယ့် babyကတအားဆိုးတယ် ရူးလောက်လောင်ပါးစပ်က အဆက်မပြတ်စိတ်ကိုကြွစေမယ့်အရာတွေပြောတယ် လိုတာထက်ပိုမိုကုတ်တွယ်လာပြီး မရပ်မနားဆက်တိုက်တောင်းဆိုတဲ့babyကြောင့်...

"ကိုကို အ့ ဝမ်ကိုကို မြန်မြန်လေး စောင့်ပေးပါ ဒီထက်ပိုပြီး အား အား အင့် ဟုတ်တယ် အဲ့နားလေး အ့အ့"
"baby နဲနဲလောက်အော်တာလျှော့ပါဦးလား ကိုယ်ကြမ်းမိတော့မယ်"
"ရတယ်လို့ ပြောနေတယ်လေ အ့ အား"

သူ့အချောင်းလေးကိုမြန်မြန်လေးပွတ်ဆွဲပြီး အရှိန်နဲနဲတင်ပေးလိုက်တော့ ခန္တာကိုယ်လေးဆက်ဆက်တုန်ကာ နှစ်ယောက်လုံးပြီးမြောက်သွားတယ်....

"ကိုကို"

ရင်ဘက်အစုံကနိမ့်ချည်မြင့်ချည်နဲ့ စကားတို့ကိုပြောဖို့အားယူနေသေးတယ်..

"အင်း baby နာနေလား ခဏငြိမ်ငြိမ်နေပါဦးမောနေမယ်"
"baby ကအရမ်းလွယ်နေလားဟင်"
"ကိုယ်အဲ့လိုမထင်ပါဘူး"
"ကိုကို တစ်ယောက်ထဲအပေါ်မှာပဲဒီလိုဖြစ်တာယုံပေးမယ်မလား"
"အင်း ကိုယ်မင်းပါပါးကိုဘယ်လိုမျက်နှာပြရမှာလဲ ကိုယ့်ကိုလူလွှတ်ပြီးရှင်းခိုင်းရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ကိုကိုသေရင် ကျွန်တော်ပါလိုက်သေမှာ ပါပါးအဲ့လောက်တော့မလုပ်ရဲပါဘူး"
"အင်း "
"ကျွန်တော့်ကိုဘယ်တုန်းကချစ်သွားတာလဲ"
"မပြောတတ်ဘူး စဉ်းစားအုံးမယ် babyကစတွေ့ကတည်းကချစ်ဖို့ကောင်းနေတာ"

ရှောင်ကျန့်ခဏမျှငြိမ်ပြီး ရိပေါ်ကခေါင်းလောကိုပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ အိပ်ပျော်သွားတယ်...
---------
"ဟင်! ကျွန်တော် ကျွန်တော်ဒီမှာအိပ်ပျော်သွားတာလား"
"အင်း"
အိပ်ယာတွေကိုခေါက်နေရင်း ရိပေါ်ကတည်ငြိမ်စွာဖြေသည်.

*အေးစက်တည်ငြိမ်နေတဲ့ ကိုကိုရဲ့ပုံစံကဘာမှအပူပင်မရှိသလိုပဲ*
"ကိုကို"
"အင်း"
"ကျွန်တော့်ကိုချစ်လား"
"ညကပြောတာမကြားလိုက်ဘူးလား"
*ထပ်မေးရင်ထပ်ပြောရမှာပေါ့*
"ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်"
"ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ် လမ်းလျှောက်လို့ရရဲ့လား"
"ဟုတ် ရ ရပါတယ်"
ရှောင်ကျန့်ရှက်သွားကာမျက်နှာလေးရဲသွားသည်...
-----
ရှောင်ကျန့်အိမ်ထဲဝင်လာတော့ မနက်စာစားနေတဲ့ ပါးနဲ့တန်းတိုးသည်....
*ငါတော့သေပြီလားမသိဘူး*
"ပါး...ကျွန်တော်"
"ညကြရင်ပါပါးခရီးသွားဖို့ရှိတယ်၁၀ရက်လောက်ကြာမယ် အဲ့တာသားရဲ့ဆရာဆီမှာပဲသွားအိပ်လို့ဖြစ်လား"
"ပါးကသူများနဲ့သားကိုစိတ်ချတယ်ပေါ့"
"ဆရာနဲ့ဆိုရင်တော့စိတ်ချတယ်"
*အဲ့ဆရာကသူ့သားကိုဘယ်လိုလုပ်လိုက်လဲသူမသိဘူး*
-----
"ယမ်ယမ်"
"ဟွန်း ဒီနေ့ကျောင်းအုပ်ခွင့်ယူထားတယ်ဆိုတော့ ငါ့ကိုသတိရပြီလား"
"အမြဲသတိရပါတယ်ကွာ...ဒါနဲ့ငါတို့ အတူတူအိပ်ပြီးပြီ"
"ဘာ!"
"တိုးတိုး ပြောပါ "
"မင်းကအသက်မပြည့်သေးဘူးလေမင်းအဖေသိရင် ဆရာထောင်ကျမှာ"
"မသိအောင်လုပ်မှာပေါ့"
"ယွလိုက်တာ မထင်ထားဘူး"
"ဟိ"
------
ယမ်ယမ်နဲ့ရှောင်ကျန့် စက်ဘီးလေးစီးပြီးနှစ်ယောက်သားအိမ်ပြန်လာကြရာ..
"ရှောင်ကျန့်ငါ့ကိုရေခဲမုန့်ဝယ်ကျွေး"
"အိုကေ ငါလဲစားချင်နေတာ"
"ပါပါးဝမ် ပါပါးဝမ် သားကစတော် ဘယ်ရီ ပါးပါး မီးမီးကချောကလက်...""
"ဟုတ်ပါပြီ ပါပါးဝယ်ကျွေးမယ် ငြိမ်ငြိမ်လေးနေကြ"
"ဒါ ဆ ဆရာကြီးမဟုတ်လားရှောင်ကျန့် ..ကလေးအဖေကြီးလား"
"ရှောင်ကျန့် ရှောင်ကျန့် စောင့်ဦး"
------
ရှောင်ပါးတစ်ယောက်ခရီးသွားဖို့လိုအပ်တာတွေကိုအိမ်မှာ မှာကြားနေစဉ်...
"တီတီတီ"
"အင်း ပြော"
"ပါပါး သားလဲလိုက်မယ် သားကိုစောင့်ဦး"
"ငိုနတောလား"
"......."
----
"ကလေးအတွက်ပါအိတ်တစ်လုံးပြင်ပေး  သူ့အသုံးဆောင် လိုအပ်တာ‌တွေဦးစားပေးထည့်... အဝတ်အစားတွေသိပ်မထည့်နဲ့...အော် ဒါနဲ့သူ့အခန်းထဲက ဟိုင်မြန်ပေါင်းပေါင်း အရုပ်အဲ့တာပါထည့်"
"ဟုတ်ကဲ့"
ရှောင်ပါးကတော့သူသားလေးကို ကလေးလေးသဖွယ် ဂရုစိုက်နေတုန်း....
Part-7မျှော်