“ကျွန်မက သူ့ရဲ့ စကားကို ပြန်ပြောပေးရုံပဲ” ကျန်းတန် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ “ကျွန်မတို့တွေက အရမ်းနီးကပ်နေပြီဆိုတော့ ရှင်းရှင်းပဲပြောတော့မယ်။ ချူကလန်ရဲ့ အခုတလော ပြဿနာတွေက သူလုပ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကို ရှင်သေချာပေါက် ကောင်းကောင်းရိပ်မိမှာပဲ။ သခင်မချူ လည်း ရက်အနည်းငယ် က အပြင်းအထန် ဒဏ်ရာရခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ ကျီတန်ထု တောင်မှ သူ့ကို ကယ်ဖို့ မတတ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် နင့်ရဲ့ ဆေးတစ်ပုလင်းက သူ့ရဲ့အသက်ကို ကယ်နိုင်ခဲ့တယ်။
ဒီအကြောင်းကို ဆန်းဟုန် သိလိုက်ရတော့ အရမ်း အံသြတုန်လှုပ်သွားတယ်။ ဒါကြောင့် နင်နဲ့ သဘောတူညီမှုတစ်ခု လုပ်ဖို့ ဆန္ဒရှိခဲ့တယ်။ သူက လပြည့်မြို့ဝန် ကိုလွှတ်ပေးပြီးတော့ နောင်အခါမှလည်း ချူကလန်အပေါ် မကြံစည်တော့ဘူးတဲ့။ ပြီးတော့ ဆန်းကလန်ကလည်း နင်နဲ့ မိတ်ဆွေဖွဲ့မယ်တဲ့။ သူ တောင်းဆိုတာကတော့ အဲ့ဒီဆေးတစ်ပုလင်းပဲ”
ဇူအန်က သူ၏ အလိုမကျမှုကို အသံထဲတွင် မပါအောင် မလုပ်နိုင်တော့ပေ။ “ချူကလန် ရဲ့ ဆားခွင့်ပြုမိန့်တွေလည်း ငါတို့လက်ထဲ ပြန်ရောက်နေပြီပဲ။ လပြည့်မြို့ဝန်ကို ဆက်ထိန်းသိမ်းထားရအောငိ သူ့မှာ ဘာလုပ်ပိုင်ခွင့်ရှိနေသေးလို့လဲ။ ပြီးတော့ ချူကလန်အပေါ် သူ့ရဲ့အကြံအစည်တွေက ကျရှုံးခဲ့ပြီးပြီပဲ။ အခု လက်လျော့ မလျော့ ဘာထူးမှာမလို့လဲ”
ကျန်းတန် ခေါင်းခါလိုက်သည်။ “ကိစ္စတွေက အဲ့ဒီလောက် မရိုးစင်းဘူး။ လပြည့်မြို့ဝန်ကို ဥပမာ ထားရအောင်။ ချင်ဝမ်ယွီ မှာ ဆားခွင့်ပြုမိန့်တွေ ရှိနေတဲ့အတွက်ကြောင့် လပြည့်မြို့ဝန်ကို လွှတ်ပေးသင့်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် ဆန်းဟုန်က အကြောင်းမျိုးစုံ ပြပြီးတော့ သူ့ကို ဆက်ဖမ်းထားတုန်းပဲ။ ဒီဆင်ခြေမျိုးစုံက အလုပ်ဆက်မဖြစ်တော့ဘူးဆိုတာကိုသိရင် ချူကလန်ကို ဖြေရှင်းမယ့် သူ့ရဲ့ စိတ်အစစ်နဲ့သာဆိုရင် လပြည့်မြို့ဝန် ကို သတ်ပစ်ရမှာက သူ့အတွက် မခက်ခဲဘူး”
ဇူအန် မျက်နှာ ချက်ချင်း ပြောင်းသွားသည်။ “ဆန်းဟုန်က မြို့ဝန်တစ်ယောက်ကို လုပ်ကြံရဲတယ်ပေါ့”
