ဒီလောက် ပြင်းထန်တဲ့စကားမျိုး ထိုလူများ မကြားဖူးချေ။ အကုန်လုံး ချက်ချင်းနီးပါး ပေါက်ကွဲလာကြသည်။
သင်သည် ကျီဝူလီ ထံမှ အမျက်ပွိုင့် ၇၆၅ ရယူလိုက်သည်။
သင်သည် ချန်းပေါင် ထံမှ အမျက်ပွိုင့် ၇၆၅ ရယူလိုက်သည်။
သင်သည် ကျင်းကျူး ထံမှ အမျက်ပွိုင့် ၇၆၅ ရယူလိုက်သည်။
သင်သည် လုံဇီ ထံမှ အမျက်ပွိုင့် ၇၆၅ ရယူလိုက်သည်။
ချင်ဝမ်ယွီက နှာခေါင်းနှင့် နားရွက်မှ အငွေ့များထွက်မတတ် ဒေါသဖြစ်နေသော်လည်း ထိုစကားကြားသော် ပြုံးလိုက်မိသည်။ ဇူအန်က ပါးစပ်သရမ်းတတ်သောကြောင့် အမြဲတမ်း မကြိုက်ခဲ့ပေ။ သို့သော် ဒီနေ့တော့ အတော် ချစ်စရာကောင်းနေသည်ဟု ထင်ရသည်။
"သွားစမ် ကောင်လေး မင်း ငါတို့ဘယ်သူလဲ သိလား" ဒေါသထွက်နေသော လူရမ်းကားလေးယောက်က သူတို့ထံ ရှေ့တိုးလာသည်။
"ပြောပြပါဦး" ချင်ဝမ်ယွီ အေးစက်စက် ပြောလိုက်သည်။ ဒီလေးယောက်က သိပ်အရေးပါဟန်မတူချေ။ သူမ ရိုက်နှက်လိုက်လဲ ပြဿနာမရှိမည့်ပုံပင်။
"ငါတို့က အရှေ့ပိုင်းလူမိုက်၊ အနောက်ပိုင်းငထန်၊ တောင်ပိုင်းနှာဘူး နဲ့ မြောက်ပိုင်းလူရမ်းကားတွေပဲ" သူတို့က မိတ်ဆက်ရင်း နေရာတွင်ပင် တူညီဟန်ရေးပြလိုက်သေးသည်။ ဒီဟာကို အချိန်အကြာကြီး လေ့ကျင့်ထားရတာ သေချာသည်။
ချင်ဝမ်ယွီ ဘာမှမပြောနိုင်အောင် ဆွံအသွားရသည်။
ဇူအန်ပင် ကြောင်ငေးနေမိသည်။
ဒီလောကမှာ ဒီလို ပေါတောတော ရယ်စရာစရိုက်မျိုးရှိမည်ဟု မထင်ထားပေ။
"အဲ့ဒီနာမည်တွေက ခင်ဗျားတို့လေးယောက်နဲ့ တကယ်လိုက်ဖက်တယ်လို့ ပြောနိုင်ပါတယ်" ဇူအန် သက်ပြင်းချသံက လေးစားမှုအပြည့်ပင်။
"အခု ငါတို့ဘယ်သူလဲ သိပြီဆိုတော့ ဒီမိန်းမကို ထားခဲ့ပြီး အမြန်ထွက်သွားတော့။ သူက နည်းနည်းရုပ်ဆိုးပေမဲ့ ကောက်ကြောင်းလှတယ်။ ငါတို့ညီအစ်ကိုတွေ အားနာနာနဲ့ လက်ခံလိုက်မယ်" ကျီဝူလီ ပြောလာသည်။
