TUTSAK +18

Başlangıcın sonu

Yazmış olduğum ilk hikaye inşallah zevkle okursunuz.

Birinci bölümü atıyorum şuanlık eğer beğenilir ve okunursa diğer bölümler gelecek yorum yazarak diğer bölümü isteyip istemediğinizi belirtebilirsiniz.

Şimdiden teşekkürler 😘

Medyadaki Aleda🙂

Uyandığımda başımda ki sızı ile elimi başıma koyup ovmaya başladım. Başımın ağrısını bir kenara atıp, nerede olduğuma bakmaya başladım.

Sadece bir penceresi olan ve onunda demir korkuluklari olan bu pencereden çıkmam mümkün değildi. Tek kişilik bir yatak bir komidin ve bir de ekstra bir kapı vardı sanırım lavaboydu orasıda. Lanet olası yere nasıl geldim ve neden buradaydim.

Ne yapicaktim ben neydi bu şimdi ben ne için burdayım diye düşünürken demir kapıdan kilit sesi gelmişti. Uzun boylu yapılı ve takım elbiseliydi. Elindeki  poşeti yere bırakıp kapıya doğru ilerlerken bağırmaya başladım.

"Kimsin sen. Neden buradayım. neden  ne istiyorsunuz benden?"
Dedim ve  adamın göğsüne vurmaya başladım.

Ne fayda adam beni hafifçe,beni incitmeden ittirip kapıyı çoktan üzerime kilitlemişti bile ne konuşmuştu ne de çıkmama izin vermişti. Adamın ne getirdiğine bakmak için poşeti açtığımda içinde dolma ve soğuk baklava vardı. Neydi şimdi bu bunlar benim en sevdiğim yemek ve tatlıydı. Peki nerden biliyordu bunları.

Bunları düşünmeyi bırakıp ben açım diye haykıran midemi doyurmaya başladım.

Saatler geçtiğine emindim fakat ne gelen  ne giden vardı. Hava karardikca içerdeki ışıkta gidiyordu. Lanet olası yerden nasıl çıkacaktım diye düşünürken aklıma hiçbir şey gelmiyordu hiçbir kurtuluşum yoktu.

Hava tamamen karardiginda ise kapı yine açılmıştı bu sefer gelen kişinin kim olduğunu goremiyordum. Çünkü feneri sadece benim gözüme gözüme tutuyordu. Salak adam kör edecekti beni. Yaklaşmaya devam ediyordu. Ne olduğunu artık anlama vaktim gelmişti. Gelen kişi yaklaştıkça ışık onada geliyordu fakat yüzünü bir türlü göremiyordum aramızda iki adım kalmışken durdu bu adam başka bir adamdı diğer adam olmadığı belliydi. Kesin bu kaçırmıştı beni. Düşüncelerimi silip tam konusacaktim ki ilk o davrandı ve konuşmaya başladı.

"Ya benimle evleneceksin ya da hayatının sonuna kadar burda yaşayacaksın. yarına kadar vaktin var bütün gece otur ve düşün."

Dedi ve bir adım daha atıp konuşmaya devam etti.

"Benim küçük sevdiğim."

Bu ses ... Mert'ti eski sevgilim takıntılı bir zengin züppeydi ve ondan ayrılana kadar çok ugrasmistim yinede ayrilmistim tam bir yıl olmuştu yinede peşimi bırakmamıştı.

"Mert benim sevgilim var ve tam 3 ay sonra düğünümüz var. Ayrıca eminim ki herkes şuan da beni arıyordur. Eğer beni bırakırsan polise gitmiycem ve senden şikayetçi olmayacam."

Diyip konuşmasını bekledim fakat konuşmadan gitmeye başlamıştı bile.

"Mert dur cevap ver böyle konuşmadan gidemezsin ben seni sevmiyorum Ahmet'i seviyorum."

Yüzüme attığı tokatla yere düşmüştüm yüzümdeki sızı ile ağlamaya başlamıştım. Ayağa kalkıp ona vurmaya başlamıştım.

"Allah senin belanı versin seni sevmeyen biriyle nasıl evlenmek istersin pislik."

"Kes sesini ve yarın cevabını ver."

Dediğinde gözümden  yaşlar yine firar etmişti bile.

Kapıyı kilitlemişti . Her yer karanlıktı yavaş yavaş ilerleyip yatağı bulmaya çalıştım. Sonunda bulmuştum. Yatağa oturup ağlamaya başladım bir yanda sevdiğim adam bir yanda ise benim hayatım neyi seçecektim Allah kahretsin ki ben ne yapacaktım. Bütün gece ağlaya ağlaya düşünmüştüm.