Faked Attachment (Syclups #4)

12

"What the—!"

"Matalino ka diba? Patunayan mo... Besides, hindi ako humingi ng kahit na anong tulong mula sayo.."
Sabi niya sabay ngisi sa akin at hindi pinansin ang inis na nararamdaman ko.

This is my fucking first time getting annoyed, irritated, and nervous in a contest. This is just too much! So unprofessional!

"Are you playing tricks again huh? Jane, we're teammates, not enemies! Can you please lower your fucking pride just for now?!"

Napapatingin na ang ibang contestant na malapit sa amin dahil sa sagutang nangyayari sa pagitan namin pero hindi ko iyon pinansin. Gusto ko nalang umalis dito at kaladkarin si Jane para komprontahin. Aishhh!

She's obviously pouring her emotions and grudges on me now. What a nice scheme, ngayon pa talaga!

"I don't need such teammates.." sabi niya at umiba ng upuan. Uminit ata ang dugo ko sa sinabi niyang iyon kaya nalagpasan ko na ang isang question.

I breath deep before composing myself and straightly look in front.

Solo huh?

Natapos ang araw na iyon habang panonood ang ibang school na tinatanggap ang medals at trophys bilang first at second placers habang kami dito ay nakikipalakpak lang bilang third placer.

Inis akong umalis sa kinatatayuan ko ar padabog na naglakad pabalik sa bus kung saan ako inabotan nila Mr. Collado at Jane.

"What happened?" tanong ni sir, obviously talking about our defeat. Well, nakakagulat naman talagang ikatalo namin yung part na  pinaghandaan namin ng halos dalawang buwan. The victory is already insight men... Aish!

"What happened?" taas kilay kong pang-uulit sa tanong habang at tumingin kay Jane na nakataas noo pa rin,mukhang hindi apektado sa nangyaring pagkatalo namin.

"Ask this 'so-wonderful-teammate' sir, maybe she knows the answer.." sarkastikong sabi ko at ginamit ang words na pinang-describe ni sir kay Jane dati nung kinukumbinsi niya akong salihan ang contest na ito.

I was about to walk out but i accidentally bump into a teacher. Agad akong nag sorry at mag-bo-bow pa sana nung hinawakan niya ang magkabilang braso ko at ngumiti.

Nagulat pa ako dahil talagang nakangiti siya.
"Ms. Manzano right?" they asked. Nagkatinginan pa kami ni Mr
Collado dahil sa biglaang pagtatanong nila.

"Yes ma'am,.." sagot ko na lalo nilang ikinangiti.

"Well, our school wants to invite you for another exhibition contest in the future..we were really amazed by your strong brain, Miss, and inviting you is such a honor.."

Nalaglag ang panga ko, hindi alam ang sasabihin at iisipin. Bakit ako ang ini-invite nila? Hindi ba dapat yung first placers? Bakit ako?

" Uh.. How about her teammate, ma'am? Is she also invited? "
Tanong naman agad ni Mr. Collado habang hawak ang balikat ni Jane na matalim ang tingin sa akin.

"Uhm, if you don't mind, i only want Ms. Manzano..."

Bumalik kami sa school pagkatapos noon habang hindi ko maalis alis ang naghalong saya at inis sa loob loob ko. The disappointment is still killing me.

Dumiretso ako sa classroom namin at hindi pa rin pinansin si Jane...well, as if namang pinapansin din niya ako.

Padabog akong umupo sa upuan ko pagkapasok ko ng room na siyang nakaagaw ng atensyon ng lahat, lalo na si Josh na nasa tabi ko lang naman.

"Oi? Badmood ka ata? Nyare?" tanong ni Cherry na nasa harap ng room ngayon. She's supervising everyone since the teacher isn't here and she's the current class president.

"Talo?" tanong rin ni Josh.

"Third placer" sagot ko sa kanilang dalawa at tumitig lang sa kawalan. Wala talaga ako sa mood makipagusap.

"Wow! Ang galing naman!!" sabi bigla ni Josh at napapalakpak pa talaga dahil sa sinabi ko. Doon ako napatingin sa kanya na kunot ang noo. Si Cherry nga ay parang nagtataka kung bakit third place lang ang nakuha namin, tapos siya parang...proud?

"Anong magaling doon? We're so close on victory... The hell"
I almost cursed and stumped my foot like a kid.

"Hoy, hoy! Wag mong maliitin ang 3rd Place. It was a very good thing too nuh! You were picked from hundreds of schools, it means you're a diamond who shines in every corner of the venue.. Be proud!"
He hissed and put a make-believe crown om on my head and clapped.

Patago akong napangiti at muling nagtanong. "Aren't you disappointed?"

Umiling naman siya at nilabas na naman ang gummy na ngiti. "I am proud..."

"Of you.."