"Of course! I will never stop praying."
Nagsmile sya sakin ng papilit na para bang walang problema pero nung nakita ko mga mata niya alam kong hindi talaga siya okay.
Ngayon alam ko na kung bakit siya aalis. The first time I heard the news about Kurt leaving sobra kong nadepress pero ngayong alam ko na kung bakit parang medyo nakaramdam na ko ng pagiging okay. Bakit ko nga ba pipigilan ung taong mahal ko kung alam ko namang mas kailangan siya ng babaeng pinakamamahal niya. Her Mom needs her more than I do.
"Siya nga pala Kurt. Pano si Nina? Pano kayo?"
"Well! I was just planning to tell it to her later after her class. Actually! Sayo ko palang to sinabi. Cause I know I can trust you naman eh. :)"
"Ah! Of course. Thank you Kurt!" :)) "Nga pala hanggang kailan ka naman sa States?"
"I don't know! Maybe there's no chance for me to come back. It's my parents' decision."
Araaaayyyyyyyyy TT_______________________TT
Sarap sa pakiramdam na pinagkakatiwalaan ka ng taong pinakamamahal mo.
Pero angsakit ng sinabi niya na baka di na siya bumalik. Pano nalang ako Kurt? Pano nalang ung feelings ko sayo? Parang gusto ko na tuloy magconfess pero hindi! Ayoko!! Babae pa din ako! Ayoko!
Hanggang sa kung ano ano ng napagusapan namin after ng seryosong usapan. Kung ano ano ng kalokohan pinagsasabi ni Kurt andami ko ng nalalaman tungkol sakanya. Di talaga ko nagkamali sa pagkakilala ko sakanya. Totoo ngang sobrang bait niyang tao.
Dear Heart,
He's always been the man of my dreams. A man who is god fearing. He loves God so much kaya I know na worth it lahat ng kabaliwan ko sakanya. Di nakapagtatakang gustong gusto ko siya. We both love God. Sana magtagal pa friendship namin kahit pumunta na siya ng America. Kahit friendship nalng, I will just be contented with that. T_________T
(7:45 PM)
Halos dalawang oras din pala kaming nagdadaldalan sa loob ng Mini stop ni Kurt. Nakaktuwa kase, ilang oras palang kaming nagkukuwentuhan parang super close na namin. Kahit crush ko siya parang wla ng awkwardness. I mean meron pa konti pero di katulad ng dati na halos di ko talaga sya magawang kausapin.
Nagpaalam na si Kurt sakin kase susunduin nya pa daw si Nina malapit lng naman school namin sa Mini stop walking distance lang. Hinatid nya muna ko sa sakayan ng jeep at hinintay makasakay.
"Kurt! Bbye! Thankyou! Goodluck!! Fighting!" Sigaw ko sabay wave saknya habang unti-unti ng umaandar ung jeep na sinasakyan ko.
"Bye Jaira! Thankyou din!!" ^____^
He shouted back and wave.
