Hayır yani her şeyi geçtim de şunu anlamadım ben: Onun sevgilisi olabiliyor da benim neden olamıyor?
Yani Mert Efe ile sevgili olmayacaktım tabi...
Ama işte merak.
Daha çok konuyu karıştırmadan sustum ve eve doğru gittim ama giderken anlamsızca sırıtıyordum.
Seviyormuş lan.
Yani tamam ben de saf ayağına yatmış olabilirdim ama bu kadar ani ve doğrudan beklemiyordum ama kabul hoşuma gitmişti.
Hem ne ara aşık oldu ki.
Çok fazladır tanışmıyoruz yani...
Yüzümdeki sırıtmayla eve girdiğimde annem yanımıza geldi manyak manyak gülüyordu. "Hahayt güldürdünüz beni..." Her şeyi görmüştü...Zaten olay evden bir kaç metre ötede gerçekleşmişti.
"Hadi iyisin." diyerek bana dirsek atan anneme karşılık abim "Anne Allah aşkına bari sen yapma.O serserinin tipi hiç hoşuma gitmedi."
"Yakışıklı diyecektin galiba yediremedin."
BEN BUNU SÖYLEMİŞ OLAMAM.BOKU YEDİN HAYAL.
Abimin o son bakışı ve annemin artan kahkahasıyla kaçmam bir oldu,abim arkamda maraton atıyordu ben ışık hızını geçmiş olabilirdim. Odama girdiğim gibi kapıyı üstüne kilitledim.
Yarın Festival vardı ve Gri'ye Selamlar sahne alacaktı.Benim için acaba hangi şarkıyı söyleyecektiler. Şimdiden merak etmiştim.
Defterimi açtım ve yazdım...
Belki artık hayatı ağacın yapraklarında değil gövdesinde arama zamanı geldi.Belki artık bahar yağmurlarını değil yaz yağmurlarını,karı sevme zamanı geldi.
Defteri hızlıca kapattım ve pijamalarımı giydim.
"Baba kızına aşık olmuşlar.Sen hep senin bu nazı kimse çekmez derdin hani, bak çekiyorlarmış demek ki."
...
Saatler 11.34'ü gösterirken kalktım ve hazırlanmaya başladım.Festival 14.00'te başlıyordu.
İlk aşağıya inip kahvaltı yaptım ve duşa girdim. Arada abimle karşılaşsak bile ikimizden de çıt çıkmıyordu.
Odama geri döndüğümde dışarı bakıp güneşli güzel bir hava olduğunu görünce etek gitmeye karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok uğraşmadan giyinip saçlarımı yarım at kuyruğu yapıp çıktım.
Sevda'yı aradım:
"Aşkım neredesin sen?" "Evdeyim çıkmadım daha bebeğim.Zaten hemen gitmemize gerek yok gel biraz dolaşalım çıkacağım birazdan." "Eh peki geliyorum sizin eve." "Ok bekliyorum bebeğim."
Hemen Sevdalara gidip buluşmamız bir oldu bu konuşmadan sonra.Zamanın ne kadar hızlı aktığının biz farkına varmadan saatler 14.27'yi gösterir olmuştu hemen koşarak okula gittik.
Okula girdiğimiz gibi bir sürü öğrenciyle karşılaştım her yerde yemek standları, oyun yerleri vardı.Ve tabii ki bahçenin en ihtişamlı görüntüsüne sahip şeyi:Sahne.
Gri'ye selamlar burada gösteri yapacaktı.
Herkes yemek yerken yanımdan geçen öğrencilerin beşte dördü "Gri'ye Selamlar" hakkında konuşuyordu.
E tabii bende saçma sapan gibi olsa da gururlanıyordum.
Ben bunları düşünürken Sevda her yemek standından yemek topluyordu.Bu kız nasıl kilo almıyordu anlamıyordum.
O sırada Nil'i görünce hemen el sallayıp yanına gittim."Nil napıyorsun?Mert Efeleri gördün mü?" "İyiyim iyiyim sağol, Metehan buralarda dolanıyordu daha demin, Mert Efe galiba müzik odasında." "Tamam teşekkürler iyi eğlenceler sana." "Sana da bebeğim."
Hemen yanından ayrılarak okula girip müzik odasına yöneldim.Aslında şu konuyu konuşabilirdik.
Müzik odasının içinden sadece gitar melodileriyle mırıldanmalar geliyordu.
Kapıyı çalmadan kapıyı açtığım gibi elinde gitar tutan Mert Efe'nin bakışları bana döndü.Kapıyı ardımdan kapatıp içeri girdim.Efe elinde tuttuğu gitarı yavaşça kenara koydu ve gözlerini hafifçe kısıp açıp bana baktı.
Gözlerine baktıkça bakasım geliyordu. N'oluyordu bana böyle?
Gözlerimi ilk kaçıran ben oldum Efe ise kararlılıkla bakmaya devam ediyordu.Ben de bir anda sırtımı dikleştirdim ve konuşmaya başladım. "Dünkü olay hakkında..." ben ilk kelimelerimi kullanırken gözlerimi ayırmıştım.Ama sözlerime devam edemememin sebebi "Dünkü olay hakkında bir şey konuşmamıza gerek yok, duygular her şeyi açıklarlar." sözlerinin sahibi Efe oldu.Bu kelimelerin hemen ardından ayağa kalkan Efe'nin ne yaptığını ben anlayana kadar o yanıma gelmiş elini enseme koyup beni kendine çekmişti.Ve tekrar dudaklarımızı birleştirmişti.
İlk itmek istedim ancak sonra rahatsız olmadığımı farkettim, yine de itmeye çalıştım o ise beni tutmaya devam ediyordu.Ben direnirken onun dudaklarındaki gülümsemeyi hissedince içimde kelebekler uçuşmaya başladı.
Hafifçe beni bırakarak hiçbir şey olmamış gibi yerine oturup tekrar gitarıyla ilgilenmeye devam etti.Öküz ya, insan bir şey der.Odun.Mayhoş bir sinirle odadan çıkarken tam kapıyı açtığımda karşıma Metehan ve Alperen çıktı.Beni gördükleri an şaşırmışlardı ancak içerideki sırıtan Efe'yi gördükleri an ikisinden de 'heee' sesleri yükselmeye başlayınca iyice kafayı yiyip oradan ayrıldım.
......
HWRGRRHNFHNE AMK BANA Bİ ROMATİZM GELDİ BU ARALAR KIYMETİNİ İYİ BİLİN BU ZAMANLARIN HIFHVUERH.
