THE ONLY EXCEPTION

CHAPTER 34

"William." tawag ko. Kita ko siyang nakatayo ng tinawag ko ito ay agad siyang bumaling sakin.

"Best friend." bati niya. He's manly on his wife but sakin ay medyo maarte parin.

"Thank you for taking care of my prince." I sincerely said.

"Nako wala 'yon, pero gabi-gabi ka niyang hinahanap makakatulog lang ata siya pagkatawag ka. At araw araw niyang tinatanung kung saan ang daddy niya, hindi mo pa ba sinabi sa kanya?" umiwas ako ng tingin sa sinabi nito. Huminga ako ng malalim at niyakap ang anak ko. He's my prince. No one can take him away from me. No one.

"There's always a right time for that." ngumiti si William kaya nag paalam ako na ilalagay ko si Eros sa kwarto.

Dahan-dahan kung nilagay si Eros sa kama niya at umupo sa tabi niya. I caressed his cheek and kissed his forehead. My prince is so handsome, he has a black eyes and curly hair. Maputi din ito at medyo singkit ang mata niya. Eros is mine, the moment he step in to my front door.

After I left in the Philippines hindi ako nanatili sa japan dahil nandyan ang mga angkan ko. Sumunod ako kay Angela sa london, bumili ako bahay at dito nag malagi, ilang buwan ang nakalipas ng may kumatok sa pintuan ko at bumungad sakin ang batang tulog sa tapat ng pinto ko. And it's baby Eros.

The person left a note that she can't raised the child so when she saw me, she followed and left her baby. Tinawagan ko agad si Angela na ilagay sa orphanage ang bata, nung una nainis ako dahil hindi ko rin kaya alagaan ang bata, but William and Angela said that we should keep the child. Dahil magaan ang pakiramdam ko sa bata I adopt him, I name him Eros Terron Fernandez my son.

At dahil bakasyon ko naman ay inayos ko muna ang mga trabaho ko dito sa pilipinas bago kami mamasyal ni Eros. May tinulungan akong kaso at inayos ang problema sa headquarters.

"Yucci pang iyon umiyak mamaya, mababaril talaga kita." banta ni Sania.

"Shoot me now." alam ko naman kasi na iiyak iyon, I know Esang still love Ace but she's just scared to take a risk again.

"We have a underground fight." napatingin kami kay Claire. Now?

"Ngayon?" tanong ni Sania.

"Yes. May naghahamon, she almost killed one of our comrades." wow she's a... bitch.

"Let's go." nauna na ako dahil kailangan ko pang umuwi, iiyak na naman si Eros pag hindi ako sa kita sa tabi non.

And also it's been a long time ng nakipaglaban ako. Sumakay ako sa kotse ni Sania dahil nasa kay Esang ang kotse ko, sana hindi magasgasan ang kotse.

"How's your son?" tanong ni Sania.

"How's yours?" tanong ko balik. She laughed.

Pumasok kami sa medyo madilim na lugar at may dalawang malaking lalaki na nakabantay sa pinto.

"Code." matigas na sabi ng isang lalaki.

"Ceaedepreyno." Sania uttered our organization code.

Tumango sila at binuksan ang pinto, bumungad samin ang magulong lugar at sa ilalim ay may malaking ring napapalibutan ng mga taong nagpupusta. Kasama ko si Sania, Claire, William, Marcus, At ang boyfriend ni Claire at ang mga tropa ni Sania na sila Kio.

Bumaba kami at pumunta sa mga taong nagmamahala ng lugar na 'to. When he saw us, he smile brightly na parang nandito na ang pinakahihintay niyang malaking pera.

"Aĥ, welcome Ceae Org. It's a pleasure to meet you all." he said with open arms.

"Sino ang papatayin namin ngayon?" walang pagaalinlagan na sabi ni Sania. The others are staying on guard, hindi natin alam baka may katana na dumaan sa harap namin.