Mr. Bully [Part 2]

Comincia dall'inizio
                                    

"Finally.' Bungad niya nang makapasok ako. Inilapag ko ang tasa sa side table at Kinuha niya naman 'yon at tinikman.

Napatakip ako sa bibig nang bigla ay nadura niya ang kape. Hays sabi na hindi masarap.

"What the hell is this? It's fucking garbage." Singhal niya sa'kinat inilapag ang tasa sa side table.

"Uh ano, pwede ubusin mo? S-Sayang kasi eh." Nahihiyang aniko.

Bumuntong hininga siya. "Fine." Aniya at ininom muli ang kape. "Fuck tubig lang 'to na may kape. Arghh."

Naupo ako sa couch at nanahimik. Hindi ko alam kung ilang segundo kaming walang imik pareho pero binasag niya din 'yon nang magtanong siya.

"So, gusto mo bang pagusapan 'yon?" Inosente ko siyang tinignan dahil sa tanong niya. "I mean, yung nangyari dito last last night. So, do you wanna talk about it?"

Napatungo ako't hindi alam ang isasagot. Well gusto ko, pero baka kapag sinabi kong 'oo' isipin niya na—

"Why you're still thinking? Come on, sit beside me on your bed and let's talk about it for you to move on na din." He cut my thoughts.

Sinunod ko nalang ang gusto niya't naupo sa tabi niya. Isang unan ang pagitan naming dalawa.

"What happened last night is... Y'know, I was just playing around. Kasi nagiging close ka sa'kin at I feel it too na naging close ako sa'yo nitong mga nakaraang araw. It was just a play okay? I was just playing around." He started the conversation. "I kissed you and you kissed me back. You like it and I admit I like it too, pero hindi tayo at hindi magiging tulad ng iba na friends? Friends with benefits or lovers. We're not like that, okay? It was just a fun night, we're both just having fun once." Dagdag niya pa. "If you think that I will do that again, no. Isang beses lang 'yon, don't come up with your dumbest imagination."

Hindi pa din ako nagsasalita at patuloy lang sa pakikinig sa kaniya.

"We're not in the wattpad world for you to imagine this kind of thing na kahit bully mo ako, sa huli maiinlove thingy ako sa'yo. That's fucking stupid and pathetic. Hindi isang masama, bully na katulad ko ang karapat dapat sa'yo. You deserve someone better. Hindi din ako yung taong nagpapanggap na hindi nagaalala sayo pero ang totoo is nagaalala. I hate you." Aniya at humigop sa kape niya.

"M-May gusto lang akong itanong." Na alam kong hindi dapat.

"Okay."

"Do you think I'm attractive?" Tanong ko na ikinatigil niya sa paginom ng kape't tinignan ako.

"What? Anong question 'yan?" Aniya. Nagkatitigan pa muna kami sandali pero siya din ang unang umiwas. "You know the answer." Biglang aniya.

"H-Hindi ko alam." Sagot ko.

Muli niya akong tinignan. "Well, a lot of students say you are attractive. So, tingin ko oo."

"Yon lang?"

"Yeah? May iba pa bang dapat isagot?" Mapaklang taking niya.

Muli nanaman kaming natahimik ng ilang minuto. Higop lang siya ng higop sa kape niya. Parang wala na ngang laman eh.

"I have a question too. If you don't mind."

"Ano?"

"Do you have a crush on me?" Agad kong iniwas ang tingin ko. "Umiwas ka. Does it mean you have?" Hindi ko siya sinagot. He already know, ano pang silbi kung itanggi ko? "Jesus, what's happening to you? Bakit nagkagusto ka sa tulad ko? You wanna die?" Nagtataka ko siyang tinignan. "I'm telling you y/n, hangga't maaga paa alisin mo na yang feelings mo for me. Hindi ako bagay sa'yo, hindi ako para sa'yo, and I don't like you."

He stood up, leaving the glass of coffee at the side table. While I just looked at him with my heart broken. It's my first heartbreak. Alam ko naman na imposible talagang magustuhan niya ako.

"I think I'll go ahead, the rain has stopped." Pinigilan ko ang sariling mapaluha at Nakangiting tumingin sa kaniya.

"Okay, i-ingat." Nang makita ko siyang humakbang ay napapikit ako.

Please don't go.. My mind said.
Please, please.

When I heard the glass door open. I already think this is the end. It is. When I open my eyes, I saw no one but the glass door. Doon na tumulo ang mga kanina pang nagbabadyang luha.

"Fuck this." Natigilan ako nang makarinig ng boses mula sa likuran ko. When I turn around I saw him. Sa sobrang lapit niya sa'kin halos magdikit na ang mga mukha namin. "I hate my self doing this, y/n." He whispered. "I hate to see you crying."

Pagkasabi niya no'n ay agad niya akong sinunggaban ng halik at tumugon naman ako. We kissed for just a second and he already kissing my neck, marking it. I moaned when he bite it. After that we looked to each others eyes.

"You're sick... But I am too. You're crazy and me too. Let's be crazy together." He said and kissed me again.

I groaned when he pinned me against the glass door.

"Are you f*cking ready for this?" He asked. I slightly nodded. "Then I'll fuck you 'til I get tired." Aniya at muli akong hinalikan. He unbuttoned my top pajama. Umiwas ako ng tingin, I'm not used to it. Seeing a guy staring at my body. "If you don't like it if you don't want it. I can stop, y/n. I respect you. Ayaw kong pilitin ka sa ayaw mo."

"N-No. Gusto ko, Stell. Gustong-gusto ko. Hindi lang ako sanay na may tumitingin sa hubad kong katawan." Pagamin ko.

"Okay then. Kung 'di ka sanay, you can just close your eyes. Ako na ang bahala." Aniya. Tumango ako kasabay ng pagpikit ng mga mata ko.

I felt his hand unlock the lock of my bra and the next thing I felt is his tongue licking my mound.

"I think, I'm starting to like you.." Dinig kong aniya.

Napangiti ako. I'm really hoping for that, Stell.

30 minutes later...

After what we did, me and Stell are laying on bed while my head is in his arms. kung panaginip lang 'to. Please, ayaw ko na hong gumising.

____

To Be Continued...

SB19 STELL [ONE SHOT COLLECTION]Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora