အမုန်းပင်မှပွင့်သောအချစ်ပန်း (Completed)

YOU ARE READING

פנטזיה

အန်တီနဲ့သမီးဇာတ်လမ်းလေးပါရှင်။ Start Date^^ 26:2:2022 End Date^^

#agegap #aunty #girlxgirl #lesbian #myanmar

အပိုင်း {၆}

Start from the beginning

by Aster_2122

အမုန္းပင္မွပြင့္ေသာအခ်စ္ပန္း
အပိုင္း {၆}

"ဟဲလို..ဦးေအာင္ခန့္ေက်ာ္ပါလားရွင္"
"...."
"ဟုတ္ကဲ့...ကြၽန္မေဒၚနန္းရိပ္လႊာပါ"
"...."
"...."
"...."
"သစ္လြင္...ဒီမွာဖုန္းေက်းဇူးပါေနာ္"
"မဟုတ္တာအန္တီရယ္...ရပါတယ္"
"လြန္းဟယ္ရီမနိုးေသးဘူးမလား..."
"ဟုတ္တယ္အန္တီမမေလးမထေသးဘူး..ႏွိုးေပးရမလား"
"ဟင့္အင္းေနပါေစ..အိပ္ေနတာပဲေကာင္းပါတယ္အန္တီအျပင္သြားဖို႔ျပင္အုံးမယ္"

အေပၚထပ္ဆီတက္သြားသည့္အန္တီအား ေငးၾကည့္ရင္းသက္ျပင္းသဲ့သဲ့ခ်ေနမိသည္မွာသစ္လြင္သာပင္။သစ္လြင္ဖုန္းအားအန္တီကိုငွားသည္အားမမေလးသိလွ်င္မိုးမီးေလာင္ေပလိမ့္မည္။ဒါေပမဲ့ သစ္လြင္မငွားပဲမေနရက္ခဲ့။အန္တီခမ်ာ ဒီေရာက္တည္းကအေနက်ဥ္းက်ပ္၊စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ျဖင့္ ေနေနရသည္မွာသစ္လြင္တို႔မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ပင္။အခုဆို သစ္ရိပ္ေမဆိုသည့္သူကပါထပ္ပါဝင္လာတာေၾကာင့္မေျပာေပမဲ့အန္တီဘယ္ေလာက္ထိ စိတ္ညစ္ေနေၾကာင္းသစ္လြင္သိေပသည္။

"ဝဋ္ေႂကြးဆိုရင္လည္းေက်ေစခ်င္ပါတယ္အန္တီရယ္။ဘာလို႔လဲမေျပာတတ္ေပမဲ့အန္တီအၿပဳံးေတြျမင္ေနရတာကိုပဲ သစ္လြင္စိတ္ခ်မ္းသာၿပီး ေပ်ာ္႐ြင္မိပါတယ္"
"သစ္လြင္တစ္ေယာက္တည္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
"ဟင္..ဆူးျပန္လာၿပီလား"
"အင္း..ဒီမွာကသစ္လြင္သြားရင္ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ဆူးျပန္လာလိုက္တာ..အန္တီေရာမမေလးနဲ႕အဆင္ေျပရဲ႕လားဟိုတစ္ေယာက္ေကာျပန္သြားၿပီလား"
လက္ထဲရွိအထုပ္အားမခ်ပါဘဲ တရစပ္ေမးေနသည့္ဆူးအားၾကည့္ကာသစ္လြင္ရယ္မိလိုက္သည္။
"ေျဖးေျဖးေမးပါဟယ္..အန္တီနဲ႕မမေလးနဲ႕ကလည္းမေျပဘူး သစ္ရိပ္ေမကလည္းမျပန္ဘူး ညကသူနဲ႕မမေလးကတစ္ခန္းထဲအိပ္လို႔အန္တီကေအာက္ဆင္းအိပ္ရတယ္"
"ဘာ..အဲ့ေကာင္မကိုငါထုေထာင္းပစ္ခ်င္တယ္အန္တီလည္းသနားပါတယ္"
"ဟုတ္ပ"
"ဒါနဲ႕မမႀကီးအေၾကာင္းအန္တီသိခ်င္တယ္ေျပာတယ္ငါကေျပာျပေပမဲ့နင့္ေလာက္မသိဘူးေလ အဲ့တာေျပာျပလိုက္ပါအုံး"
"အင္းပါ"ေလးပင့္စြာေျပာရင္းမီးဖိုခန္းဆီထြက္လာလိုက္မိသည္။အန္တီလည္းမမႀကီးအေၾကာင္းသိခ်င္ရွာေပမည္ေပါ့။ဒီကိစၥေၾကာင့္မဆီမဆိုင္ပါဘဲ မိန္းကေလးတစ္ဦးအားလက္ထပ္ခဲ့ရၿပီးစိတ္ညစ္ေနခဲ့ရသည္မလား။
မီးဖိုထဲႏွစ္ေယာက္သားခ်က္ျပဳတ္ေနရင္း အိမ္ေရွ႕ဆီမွဆူဆူညံညံအသံမ်ားေၾကာင့္အခန္းဝမွလွမ္းၾကည့္မိေတာ့အန္တီနဲ႕မမေလးပင္။အန္တီက ဆင္စြယ္ေရာင္ျမန္မာဝတ္စုံဝမ္းဆက္ေလးအားဝတ္ဆင္ထားၿပီးလက္ထဲတြင္ သူမကိုင္ေနက် လက္ကိုင္အိတ္ေလးအား ကိုင္ထားေလသည္။မ်က္ႏွာထက္တြင္အရင္ရက္ေတြကလိမ္းေနက်သနပ္ခါးမဟုတ္ေတာ့ပါဘဲ မိတ္ကပ္ပါးပါးထပ္ထားတာေၾကာင့္ အျပင္သြားမည့္ပုံပင္။
"ဒါကဘယ္လဲလို႔ကြၽန္မေမးေနတယ္ေလ ေဒၚနန္းရိပ္လႊာ"
"တို႔ဘာသာဘယ္သြားသြားပါ..မင္းနဲ႕မဆိုင္ဘူးလြန္းဟယ္ရီ။တို႔ကအက်ဥ္းသားမဟုတ္တဲ့အတြက္ မင္းတို႔ကို အိမ္ထဲမွာခ်ဳပ္ေလွာင္ထားစရာမလိုဘူး"
"အိမ္ထဲျပန္ဝင္လို႔ကြၽန္မေျပာေနတယ္"
"ငာအျပင္သြားမလို႔လြန္းဟယ္ရီျပန္မဝင္ဘူး"
တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းျဖင့္စကားမ်ားေနသည့္သူႏွစ္ေယာက္အားၾကည့္ကာ သစ္လြင္တို႔မွာ သက္ျပင္းသာခ်နိဳင္ေတာ့သည္။ဝင္လည္းမေျပာရဲေပ။
"လြန္းဟယ္ရီ..လႊတ္..ငါ့လက္ကိုလႊတ္ငါသြားစရာရွိတယ္"
"ေကာင္းေကာင္ေခၚေနတုန္းလိုက္ေဒၚနန္းရိပ္လႊာ"
အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္ေအာက္တြင္ထိုးရပ္လိုက္သည့္ကားသံေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္လုံးရပ္သြားေတာ့သည္။ကားေပၚမွဆင္းလာသူအားျမင္ေတာ့ ဟယ္ရီေဒါသတို႔ပိုထြက္သြားရသည္။
"ဒီအိမ္မွာဖ်ားနာတဲ့သူတစ္ေယာက္မွမရွိဘူး ဦးေအာင္ခန့္ေက်ာ္"
"ဦးေအာင္ခန့္ေက်ာ္ကိုငါေခၚထားတာလြန္းဟယ္ရီ..မင္းနဲ႕မဆိုင္ဘူး"
"ဘာ!!"
"ေဆာရီးပါဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္"
"ရပါတယ္ရွင္ ဒါဆိုကြၽန္မတို႔သြားၾကမလား"
"ေဒၚနန္းရိပ္လႊာ"
"ေမာင္"
အသံႏွစ္ခုမွတစ္ၿပိဳင္တည္းထြက္လာေလသည္။ဟယ္ရီဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္ျပျပထိုအမ်ိဳးသမီးကေတာ့ဂ႐ုမစိုက္။ကားေပၚတြင္ထိုင္ေနသည့္အမ်ိဳးသမီးအား ဆြဲေခၚခ်င္ေပမဲ့ ဟယ္ရီမာနမ်ားကလက္မခံ။ကားေလးမွာဟယ္ရီေရွ႕မွထြက္သြားေလသည္။
"ေမာင္ရယ္သြားပါေစ..အစတည္းကသူကဒီလိုသြားေနက်ပဲကို"
"သစ္ရိပ္ေမ!!"
ပုံမွန္အသံထက္ပိုက်ယ္သြားသည့္အသံေၾကာင့္ သစ္ရိပ္ေမ ကိုယ္ေလးပင္တြန့္သြားလသည္။
"ေမာင္..ေမာင္ေမကိုဘယ္တုန္းကေအာ္ဖူးလို႔လဲ"
"ဒီကေနသြားေတာ့..သြားေတာ့လို႔ငါေျပာေနတယ္"
"ေမာင္..ေမာင္တရားလြန္ေနၿပီေနာ္။ေမ့ကိုမေျပာမဆိုနဲ႕ျမန္မာနိုင္ငံကိုျပန္သြားတဲ့အျပင္ တစ္ျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ကိုယူလိုက္ေသးတယ္။ေမအဲ့ထိခြင့္လႊတ္တယ္..ဒါကေမာင့္မမကိစၥေၾကာင့္ဆိုၿပီး။အခုက်အဲ့မိန္းမအတြက္နဲ႕ေမ့ကိုေအာ္တယ္။ေမာင္မလြန္လြန္းဘူးလား"
"သစ္ရိပ္ေမ..သြားေတာ့လို႔..ငါ့ဘာသာႀကိဳက္တဲ့သူကိုလက္ထပ္တာ မင္းနဲ႕ဘာဆိုင္လဲၿပီးေတာ့မင္းနဲ႕ငါကဘာမွပတ္သက္တာမဟုတ္ဘူး..ဒါကိုမင္းမေမ့နဲ႕ငါ့အိမ္ကေနခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြား"
"ဆူး..သစ္လြင္"
"ရွင္မမေလး..."
"သူ႕အထုပ္ေတြယူေပးလိုက္"
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့မမေလး"
"ေနာက္တစ္ခါ ငါတရားဝင္လက္ထပ္ထားတဲ့ငါ့အမ်ိဳးသမီးကို မင္းဘာမွထိခိုက္ေျပာဆိုစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး"
စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးျဖင့္ထြက္သြားသည့္ေက်ာျပင္ကေလးအားၾကည့္ကာ သစ္ရိပ္ေမေဒါသတို႔မွာ မဆီမဆိုင္ပါတဲ့နန္းရိပ္အေပၚပုံက်ေတာ့သည္။
"ေဒၚနန္းရိပ္လႊာ ရွင့္ေၾကာင့္ေမာင္က ကြၽန္မကိုဒီလိုဆက္ဆံတာ..ရွင့္ကိုကြၽန္မမေက်ဘဴး"
အထုပ္အားဆြဲကာ ထြက္သြားသည့္သူအားၾကည့္ရင္းဆူးနဲ႕သစ္လြင္မွာၿပဳံးစိၿပဳံးစိျဖစ္ေနေတာ့သည္။
"သူမ်ားအိမ္ေပၚတက္ေနခ်င္တဲ့သူခုေတာ့အထုပ္ဆြဲၿပီးသြားရၿပီး ဟိဟိ"
"ဟိုကၾကားရင္ပါးလာရိုက္လိမ့္မယ္ လာကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ျပန္လုပ္မယ္"
----
"ဘာေသာက္မလဲ တစ္ခုခုမွာေလ ေဒၚနန္းရိပ္လႊာ"
"Apple Juice တစ္ခြက္ပဲရပါတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့...ဒါဆို Apple Juice ႏွစ္ခြက္ေပးေနာ္"
waiterေကာင္ေလးအားမွာၿပီးစကားေျပာေနမိၾကသည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုတစ္ခုခုေျပာစရာရွိတယ္မလား အားမနာပါနဲ႕ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါ"
"အကူအညီတစ္ခုေလာက္ေတာင္းခ်င္လို႔ပါ ဦးေအာင္ေက်ာ္ခန့္အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္"
"ရင္းရင္းႏွီးပဲေခၚပါရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ဘာကူရမလဲသာေျပာပါ"
"ကြၽန္မ အလြတ္တမ္းစုံေထာက္တစ္ေယာက္ေလာက္လိုခ်င္လို႔ပါ။ၿပီးေတာ့အမႈတစ္ခုကိုျပန္စုံစမ္းခ်င္တယ္ ကိုေအာင္ခန့္"
"မဟုတ္မွ..လြန္းဟယ္ရီရဲ႕အစ္မအမႈထင္တယ္"
မထင္မွတ္ထားတာေၾကာင့္ နန္းရိပ္အံ့ၾသမိသြားသည္။သူမအျပင္ထြက္လာရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကဒီအရာပင္။စုံေထာက္တစ္ေယာက္ငွားၿပီး ဒီအမႈကိုျပန္ေဖာ္ဖို႔ပင္။အဲ့တုန္းက တစ္ခုခုဖုံးကြယ္ခဲ့တာေသခ်ာသည္။ဒီလိုအမႈႀကီးတစ္မႈကို ပိတ္သြားသည္ဆိုမွာ ေတာ္႐ုံကိစၥမဟုတ္ေပ။
"အံ့ၾသသြားတယ္ထင္တယ္၊သြန္းခ်ယ္ရီေသဆုံးေတာ့ စစ္ေဆးတဲ့မႈခင္းဆရာဝန္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္အကိုတစ္ဝမ္းကြဲပါပဲ။အဲ့တာေၾကာင့္တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကြၽန္ေတာ္သိေနတာပါ"
"ဒါဆို ကိုေအာင္ခန့္ကိုပဲအကူအညီဆက္ေတာင္းရမွာပဲ။ကြၽန္မဒီကိစၥကိုစုံစမ္းခ်င္တယ္။"
"ကြၽန္ေတာ္ကူညီပါ့မယ္ဗ်ာ...ေဒၚနန္းရိပ္လႊာကိုကူညီခြင့္ရတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ကံေကာင္းမႈတစ္ခုပဲ"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္..ကြၽန္မကို ဒီကိစၥသိသေလာက္ေျပာျပေပးလို႔ရမလား"
"ရတာေပါ့ဗ်ာ..ေျပာျပေပးမွာေပါ့...ဒီလိုဗ်"
ေျပာျပသည္မ်ားအား ဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္ရင္း စိတ္ထဲမယ္ေမးခြန္းေတြ တစ္သီတစ္တန္း ေပၚလာေတာ့သည္။
"အျဖစ္အပ်က္ေတြကေတာ့ ဒါပါပဲဗ်ာ ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုဆို ဒီကိစၥကိုေတြးတိုင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာတဲ့။မေသသင့္ဘဲေသသြားရၿပီး တရားခံကိုလည္းလႊတ္ေပးလိုက္လို႔တဲ့ေလ"
"ဒီေနာက္ကြယ္မွာတစ္ခုခုေတာ့ရွိတာေသခ်ာၿပီပဲ။ကြၽန္မဒီကိစၥကိုျမန္ျမန္သိခ်င္လွၿပီ"
"သိေစရပါမယ္ဗ်ာ"
"ဒါဆို ဒီေန႕အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္..ကြၽန္မကိုကိုႀကီးဆီသြားအုံးမယ္"
"ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္"