ម្ចាស់វិមានរបាំងមុខ [18+]（ចប់)

side story:07

ហេតុអីគេនៅតែនឹកឃើញស្រមោលអតីតកាលដ៏គួរឲ្យខ្លាចនោះម្ដងហើយម្ដងទៀតមិនអាចសូម្បីតែលុបចេញពីខួរក្បាលរបស់គេបានបែបនេះ?

"ពេលកំពុងថើបជាមួយខ្ញុំ មិនអនុញ្ញាតិឲ្យបងគិតពីអ្វីផ្សេងទេ!"ដៃមាំក្រាស់លើកទៅអង្អែលលើផ្ទៃមុខរបស់រាងតូចថ្នមៗដោយបង្ហាញស្នាមញញឹមស្រទន់ទៅកាន់lanដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់របស់ខ្លួនរហូតដល់lanងក់ក្បាលតិចៗយល់ព្រមទើបនាយបន្តការថើបរបស់ខ្លួនតាមអារម្មណ៍នឹកនាដល់កាយតូចមួយនេះ

ការថើបចេះតែបន្តទៅរហូតប្រែលពីទន់ភ្លន់ប្រែជារោលរាលបន្តិចម្ដងៗដោយសារតែក្ដីឈ្លក់វងេ្វងនឹងក្លិនខ្លួនរបស់lan នាយបង្អូសថើបដល់តំបន់សំខាន់របស់រាងល្អិតដែលគ្មានសម្លៀកបំពាក់បិតបាំងតាំងពីពេលណាក៏មិនដឹងតែlanបែរជាយកដៃបិតមិនឲ្យនាយប៉ះពាល់ទៅវិញ

"បង....."សម្ដីរអាក់រអួលបង្ហាញពីភាពអៀនខ្មាស់របស់ខ្លួនពេលឃើញក្រសែភ្នែកខុសពីរាល់ដងរបស់sasakiធ្វើឲ្យគេមានអារម្មណ៍មិនស្រួលជាខ្លាំង

"ខ្ញុំស្រឡាញ់គ្រប់យ៉ាងដែលជារបស់បង!រឿងអតីតទាំងនោះត្រឹមជាអតីតកាលដែលហោះកាត់មុខខ្ញុំមិនបានជះឥទ្ធិពលមកខ្ញុំនោះទេ!"បបូរមាត់របស់រាងសង្ហារថើបថ្នមៗទៅលើកន្ទុយរបស់lanរួចយកដៃទៅបេះដៃរបស់រាងល្អិតម្ដងមួយម្រាមៗមុននឹងឱនទៅនែបនិត្យតំបន់នោះសារជាថ្មី

"អ្ហឺស....."ដៃស្រឡូនទាំងគូលើកទៅខ្ញាំសក់របស់នាយក្រាស់បញ្ចេញនូវសម្លេងដ៏គ្រលួចគួរឲ្យខ្មាស់របស់ខ្លួនចេញមកពោរពេញទៅដោយភាពស្រើបស្រាលស្រៀវអស់មួយតួខ្លួន

មិនយូរប៉ុន្មានអណ្ដាតដែលរុករានតំបន់ទន់ជ្រាយនោះត្រូវបានប្រឡាក់ដោយសារធាតុទឹកដោះគោពិសេសចេញមកនាយលេបវាចូលទៅក្នុងខ្លួនរួចចាប់លើករាងល្អិតឲ្យឱនទៅប៉ះនឹងភាពរឹងមាំរបស់នាយដែលកំពុងតែប្រឹងប្រឆាំងនឹងខោរបស់ខ្លួនដើម្បីចេញមកក្រៅ

Lanយកដៃទៅរ៉ូតខោរបស់sasakiចេញបង្ហាញនូវវត្ថុដ៏រឹងមាំខ្ពស់ជាងក្បាលរបស់ខ្លួនទៅទៀតកំពុងតែចង្អុលមកមុខគេចំកណ្ដាលមុខតែម្ដង