Fontabella 4: Taking The Risks

Chapter 14

"Wala. Naghihintay," he answered.

I pouted and started chewing the cornick I was eating. "Okay. But for you, si Griffin ayos lang na gano'n?"

His brows creased. "Alter or like that being wild like bullshit?" Natawa ako sa kaniya at sabay pa naming sinulyapan ang kapatid bago kami nagbalik ng tingin sa isa't-isa.

"Both. Oo kasi, you know, he's posting his nude pics, videos, collabs if ever man eh hindi ko pa fully nakikita account niya eh." Napahawak si Ghon sa kaniyang baba saka hinimas ito, waring nag-iisip ng isasagot.

"I know it's fine but paano na lang kung umabot sa parents n'yo?" dagdag ko pa.

"Our parents are both supportive when it comes to whatever we like, but ewan ko ba saan-saang daan napadpad si kuya. Kung malalaman naman nila Mom, matatanggap nila but it'll take time. Ito naman kasing si Kuya sa dinami-rami ng tatahakin Boldstar ampota." Bumunghalit ako ng tawa sa huling sinabi niya.

"Grabe ka naman sa Boldstar, pero true parang gano'n na nga rin iyon for me."

Natahimik na naman kaming dalawa matapos kong magsalita. My head's still drumming because of the hard metallic song from the stereo. Some of it are Felix's songs that made me somehow enjoy being alone with Ghon.

Nang umapak ang alas dose ay nagpaalam na si Griffin kasama ang lalaking ka-hook-up niya ngayong gabi kaya ito naiwan ako kay Ghon na kasama siya. Delikado na sa daan kapag gabi lalo na't mag-isa at lalamya-lamya ako.

"Ayos lang sa 'yo na ihahatid kita?" tanong ng nakatingin na si Ghon sa gawi ko. Mabilis akong tumango para makuha niya ang aking sagot. "How about that man waiting for you?" aniya sabay nguso sa kanan ko—ang bintana.

Kunot-noo ko itong binalingan at nakita si Aljon na may hinihintay. 'Di ako feelingera pero ako ata iyon dahil wala naman si Cecil or baka si Cecil talaga?

I turned back to Ghon. "Tara na, hindi naman ako hinihintay niyan."

Pagkatango niya'y pinaandar niya ang makina saka umalis ng paradahan. Nang makalabas sa building ay binuksan ko ang bintana sa aking tabi para pumasok ang malamig ng hangin. The night's cold, serene and peaceful. Mawala na ang lahat 'wag lang ang gabi. Payapa na ang kalsada dahil iilan na lang ang bumabaybay na sasakyan.

Kaya kong manatili sa ganitong gawi nang matagal o kung papipiliin ay habang buhay. Iniisip ko kasing ako lang ang tao sa mundo kapag tahimik na ang lahat.

"Lamig 'no?" I slowly turned to Ghon driving using his one hand. Nakabukas din pala ang bintana sa kaniyang tabi kaya mistulang inaalon ang malago niyang buhok.

"Nakatulala ka ata sa bintana kanina pa?" puna niya kaya bumaling ako sa ibang direksiyon.

"Oo. Minsan gusto ko ring mapag-isa kahit sandali." Nagbitaw ako ng hilaw na ngisi kahit mukhang hindi niya napansin at kalauna'y bumuntung-hininga rin. Nang magsawa kakatingin sa harap ng daan ay itiningala ko ang aking mata sa langit. Naroon ang mga konstelasyon ng mga bituing hindi ko naman kabisa.

"You asked me earlier if I was in a relationship and I answered I was waiting, right?" Slowly, I turned my wide-eyed gaze on Ghon.

"Oo, why? What does it feel kung naghihintay ka?" I asked. Humalukipkip ako dahil sa lamig.

I felt the car's speed slowed down. "I've been waiting for six years, Lin…" he answered, smiling.

"Ang tagal naman ata? Anim na taon?" tanong ko. Anim na taon. ANIM NA TAON!

Ghon chuckled. "If I could just find someone better than hi—"

"You're bisexual?!" Napalakas ata ang pagtanong ko dahil natawa siya.