dandelions |ayber|

final

Aybike's POV:

"Ben hep seni düşünüyorum artık, Aybike Eren"

Stresle masamın altından telefonuma baktım. Yemek yerken asla cevap veremezdim onu biliyordum ama şimdi hayatta cevap veremezdim. Yemekte telefonumdan birisine bir şey yazsam Oğulcan hatta annem de kafamda bitip yazışmalarımı okurdu. Bir an tıkanır gibi oldum. Ellerim titreyerek su içerken Oğulcan'a bir yumruk atma gereksinimi duydum.

"Noldu sister'ım manita mı yaptın, tövbe tövbe."

"Oğulcan kes sesini kafandan aşağıya boşaltırım sürahiyi."

"Ay Aybike yine ne yaptın terlikle kovalarım seni!" Diye cırlayan annemin sesinden dolayı rahatsız olup "Ben doydum, eline sağlık anne" diyip masadan kalktım.

Odama gidip tavana bakarken bir telefon çalma sesi duydum. Berk'e mesaj attığım eski telefonum olamazdı çünkü o yanımdaydı. Babamı ve Annemi kim arardı bu saatte? Oğulcan desem onu bir tek Ömer arardı ama o da zaten yanımızda kalıyordu yani aramak istese gelirdi. Kalmıştı ki benim telefonum odamda değildi. Büyük ihtimal Asiye ders hakkında bir şey sorar diye odamdan çıkıp salona geçtim. Telefonumu ararken arkamdan bi öksürme sesi geldi. Arkamı döndüm ve çat.

"Bu şeytan neden gecenin bu saatinde seni arıyor Aybikee" diye bi çığlık duydum. Allah'ım şimdi canımı almazsan ne zaman alacaksın? Büyük batırdım galiba al işte.

"Ya anne ne bileyim bir ödevdendir herhalde."

"Ödev mödev değildir o, dökül bakayım kız ne karıştırıyosun"

"YA TAMAM PROJEMIZ VAR ONDANDIR"diye bağırdım, telefonu alıp odama geçtim.

Berk Özkaya: Ya tatlım öbür telefonunu açar mısın mı

Siz: Ne telefonu açık işte

Berk Özkaya: Bebeğim sen hep böyle mi yapacaksın biz sevgili olunca da, sırlarını saklama üzülmeyeyim

Siz: Sen? Üzülmek?

Berk Özkaya: Ben kalpsiz miyim?

Siz: E biraz

Berk Özkaya: Olmayayım artık senin için

Berk Özkaya: Mesajlar konusuna gelirsek de

Siz: Gelmeyelim

Berk Özkaya: Çok zeki kızsın, severim

Berk Özkaya: Hem yanlış zamanda doğru kişiyi buldun ve zamanı düzelttin

Berk Özkaya: "Karahindiba Tarlası"na bir ara beraber gidelim

Berk Özkaya: Benimle sevgili olmayı dilediğin gibi evlenmeyi de dilersin belki :))

Siz: Berk kusura bakma biraz aptallık ettim

Siz: Çocuk gibi böyle Wattpad kurgusu gibi anonim mesaj atma sonra kendini belli etme falan

Siz: Bu arada sen de düşündüğümden zekiymişsin

Siz: Ama sen de öbürleri gibi kalbimi kırarsın biliyorum

Berk Özkaya: Ben senin için değişmeye göze aldım tatlım

Berk Özkaya: Artık o eski varoşları(!) ezikleyen Berk yok

Siz: Peki madem, deneyelim bu işi aşkımız karşılıklı iken

Berk Özkaya: O zaman yarın okulda elini tutabilir miyim

Siz: Tamam gel tut :))

Ben bir karahindiba tarlasındaydım.
Her birinde senin benim olacağını diliyordum.
Gözlerindeki sonsuzluğu görmüştüm ve hala göreceğim.
Sen gülümsediğinde iyi hissediyordum artık bana güleceksin ve daha da iyi hissedeceğim.
Her zaman karahindibalarda dilek diliyorum ama artık beraberiz.
Bir gün benim olman için Tanrı'ya dua ettim ve kabul oldu.
Ben seni çok ayrı şekilde sevdim, seviyorum ve ölene kadar seveceğim.
Teşekkür ederim...

***
Bitti!!!

İlk bitmiş Ayber kurgum beklediğimden biraz kısa oldu ancak Melis ve Recep'in güzelliği yanında hiç sorun yok

Umarım beğenmişsinizdir yeni kurgular için takip edebilirsiniz