B O G(ZSWW)[Complete]

YOU ARE READING

Fanfiction

ရုန်းလေ နစ်လေ ဆိုတာသိပေမယ့် ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ တိုးဝင်ခုန်ချခဲ့တဲ့နွံလေးမို့ ဆက်တိုးဝင်နေဉီးမှာပဲ။ ZSWW//🐰🦁

#bog #wangyibo #xiaozhan #zsww

21(Z)

Start from the beginning

by Kaori_HZar

"တကယ္လို႔ တကယ္လို႔လို႔ ငါေျပာခ်င္တာ တကယ္လို႔ငါေသ...."

"က်စ္....အသည္းရာ အခုတေလာ ဘာလို႔အဲ့ဒီေသေၾကာင္းပဲခနခနေျပာေနတာလဲ ကိုယ္မႀကိဳက္ဘူးပါဘူးဆို"

မ်က္ခမ္းစပ္ေတြပါရဲလာကာ လည္ပင္းအေၾကာေထာင္လာတဲ့ ေရွာင္းက်န့္က ေဒါသထြက္ေနသည္ကိုအတင္းထိန္းခ်ဳပ္ထားရပုံ.....

အရပ္အနည္းငယ္ကြာျခားမႈေၾကာင့္ ေျခဖ်ားအနည္းငယ္ေထာက္ကာေရွာင္းက်န့္၏ လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္လည္တိုင္ဆီမ်က္ႏွာအပ္လိုက္ၿပီး..ကိုယ္သင္းနံေမႊးေမႊးေလးးကို႐ူရွိုက္ရင္း

"ေဒါသမထြက္ပါနဲ႕ ငါက သေဘာအျဖစ္ေျပာျပတာကို"

"သေဘာအျဖစ္လည္းမေျပာနဲ႕ ကိုယ္မႀကိဳက္ဘူး"

ေျပာရင္း
ရိေပၚရဲ႕ခါးသိမ္သိမ္ဆီ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျပန္လည္ဖက္တြယ္လာသည့္လက္တစ္စုံ....

ငါမင္းနဲ႕ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ေရွာင္းက်န့္ရယ္....

"Projectကေျခာက္လ ယူထားေပမယ့္ တစ္လအတြင္းကိုအမ်ားႀကီး ပုံေပၚလာတာမလို႔ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုစဥ္းစားမိတာရွိပါတယ္"

"....."

"ဒီလိုအတိုင္းဆက္သြားၿပီး အေကာင္းဆုံးအရည္အေသြးနဲ႕ ေစ်းႏႈန္းကိုျပည္သူေရွ႕ခ်ျပနိုင္မယ္ဆို ဒီprojectႀကီးၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ္ companyႏွစ္ခုစလုံးကလူေတြကို အားလပ္ရက္15ရက္ေပးပါမယ္"

တေဟးေဟးတဟားဟားနဲ႕ေက်နပ္အားရသံေတြထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ ေရွာင္းက်န့္ကေျပာစရာရွိတာဆက္ေျပာသည္။

"အဲ့ဒီအျပင္ ကြၽန္ေတာ္ကBonusပါေပးဉီးမွာမလို႔ ဒီအလုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ အာ႐ုံစိုက္ၿပီး လုပ္ၾကပါ"

အကုန္လုံးကတစ္ၿပိဳင္နက္ေခါင္းညိမ့္ျပတာမလို႔ ေျပာစရာရွိသည္မ်ားကိုဆက္ေျပာၿပီးေနာက္
အစည္းအေဝးကိုအဆုံးသတ္လိုက္သည္။ အလွ်ိုလွ်ို ထြက္သြားၾကသည့္လူေတြကိုၾကည့္ရင္း ထိုင္ခုံေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်မိတယ္။

ပင္ပန္းလိုက္တာ.....အသည္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုမျမင္ရေတာ့ပိုပင္ပန္းတယ္....pantထဲကဖုန္းကိုထုတ္ကာ အသည္းဆီဆက္ဖို႔ျပင္ေပမယ့္ ဟိုမွာနဲ႕ဒီမွာအခ်ိန္ကြာျခားမႈက ေန႕နဲ႕ညျဖစ္ေနတာမို႔ အသည္းအိပ္ေရးပ်က္မွာလည္းေၾကာက္သည္။
Projectေၾကာင့္ UKကိုမျဖစ္မေနသြားရမယ္ဆိုလို႔ လႊတ္လိုက္ရေပမယ့္ ျဖစ္နိုင္လွ်င္ ေရွာင္းက်န့္မလႊတ္ခ်င္... သူမွအသည္းနဲ႕မခြဲနိုင္တာကို...

"အဆင္မေျပဘူးးးး အသည္းရဲ႕ မင္းကိုလြမ္းတယ္"

"ရိေပၚ မင္းဒီအတိုင္းပဲဆက္သြားေတာ့မွာလား"

"ဘာကိုလည္း "

ေဆး႐ုံဝတ္စုံႏွင့္ကုတင္ေပၚတြင္လွဲကာ ပိုင္ရွို႔ကိုၾကည့္ၿပီးေမးလာပုံကိုက ဆြဲညစ္ခ်င္စရာ...မထုံတတ္ေတးနဲ႕

"မင္း ငါေျပာတယ္ေလကြာ ေသခ်ာေပါက္အသက္ရွင္ေစရပါမယ္ဆို...."

မခ်ိတင္ကဲေရ႐ြတ္မိေတာ့ ရိေပၚက သူ႕ကိုစိမ္းသက္သက္ျပန္ၾကည့္လာတယ္....

"ငါမယုံဘူး...ပိုင္ရွို႔ ငါမယုံဘူး ငါ့ကိုယ္ငါကလြဲဲၿပီးဘယ္သူ႕ကိုမွမယုံဘူး......ငါခြဲစိတ္ပါၿပီတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုမျဖစ္လာရင္ ငါဘယ္လိုလုပ္မလဲ ငါအခ်ိန္ရွိတုန္း ေရွာင္းက်န့္နားေနခ်င္ေသးတာ ငါေရွာင္းက်န့္နဲ႕မခြဲခ်င္ဘူး"

"ရိေပၚရာ မင္းေသြးမေၾကာင္စမ္းနဲ႕"

"ဟူတ္တယ္ ငါေသြးေၾကာင္တယ္....ေၾကာက္တယ္.....ငါေရွာင္က်န့္နားမရွိေနနိုင္ေတာ့မွာကိုေၾကာက္တယ္......အဲ့ေတာ့ ငါအသက္ရွင္ေနတုန္း မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႕ ေရွာင္က်န့္နားေနမွာ"

ေရွာင္းက်န့္နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မသိခင္ကတည္းက ဆတ္ဆတ္ထိမခံခဲ့တာ....အခုကိုယ့္စိတ္ကိုယ္သိသည့္အခ်ိန္က်ျပန္ေတာ့လည္း ကြဲေနသည့္ဖန္အပိုင္းအစေတြကိုျပန္ဆက္ထားသလိုမ်ိဳး ျဖည္းျဖည္းေလးထိတာနဲ႕ေတာင္ျပန္ကြဲသြားေတာ့မည့္အတိုင္းမို႔ ဂ႐ုတစိုက္နဲ႕ေသခ်ာကိုင္တြယ္ေနရတာ သူကိုယ္တိုင္ကလႊဲ ဘယ္သူသိမလည္းး...

မင္းကေလေျပေလးဆို ငါကေလညွင္းေလးအျဖစ္မင္းေနာက္ကလိုက္မွာ

ငါ့အခ်စ္ေတြကိုထုတ္မျပတတ္ေပမယ့္ ငါမင္းကိုအသက္ေလာက္ခ်စ္တာ မင္းသိေစခ်င္တယ္ အခ်စ္ရယ္