فيروز بمقاطعة : اكيد عايز تطلقنى اكيد مش هترضى تكون مراتك يعنى
عاصى : انا عايز نروح لدكتورة نكشف
فيروز بدموع و كسوف : حاضر
عاصى : انا عايز اتأكد لان عارف كريم و انه ممكن بيقول كده بس انتى فاكرة اى حاجة امبارح
فيروز : لاء انا كل اللى فكره انك نزلت و انا بدأت ادوخ صحيت فى المكان اللى انت اخدتنى منه هو ايه اللى حصل تانى
عاصى بيحاول ميبينش عضبه قدامها: متقلقيش يا روز تعالى نروح يلا للدكتورة
فيروز : انت لسه تعبان
عاصى بزهق : يلا يا فيروز نروح
فيروز بخوف : حاضر
عاصى دخل فيروز لدكتورة النسا و كشفت عليها و دموع فيروز مش قادرة تتحكم فيها
الدكتورة أكدت انها بنت
عاصى : انتى متأكدة
الدكتورة : ايوة ده واضح جدا
عاصى مسح دموع فيروز و حضنها
و فيروز دخلت حضنه اكتر و بدا يهديها
عاصى : يلا نروح
فيروز : يلا و قامت معه و هى مش مصدقة نفسها و بتحمد ربنا و روحوا بيتهم و عاصى هيكمل العلاج فى بيته
عاصى كان فى اوضته فيروز دخلت بالأكل
فيروز قعدت جنبه على السرير
فيروز بتديله المايه: خد الدواء الاول و بعدها تتغدى
عاصى اخد الدوا و فيروز بدأت تأكله
فيروز : مالك يا عاصى
عاصى : مفيش
فيروز انت متجنب الكلام معايا من امبارح فيه ايه
عاصى : مفيش انا شبعت خدى الاكل و اطلعى اوضتك
فيروز : في ايه يا عاصى
عاصى: لما كريم خطفك عرف منين ان فى حسنة فى ضهرك ده انا جوزك و مشوفتهاش يجى الغريب يشوفها و يا عالم شاف ايه تانى
فيروز : وانا ايه ذنبى فى ده و بعدين ما الدكتورة قالت إن محصلش حاجة
عاصى : معرفش مش قادر كل ما اشوفك قدامى ببقى عايز امسح اى لمسة و ميبقاش فى غير لمساتى انا بس يا فيروز
فيروز فهمت قصده فتكسفت
عاصى قرب منها
فيروز : عاصى الجرح
عاصى : ملكيش دعوة بالجرح انا كويس و بدا يقرب اكتر
فيروز بصت بدموع لعاصى
عاصى : اهدى خالص
فيروز : عاصى مش هقدر
عاصى : ايه ليه
فيروز : ........
يتبع...
