" Oo na Vida! Manang mana ka talaga kay Josefa. " Kuya Matthew said
" How are you there bunso? " Kuya Borgy asked me
" I'm fine but except the fact that I miss you all. Especially, Mom. " malungkot kong saad
" This must be the reason why you cried? " I just nodded In answer to Kuya Michael's question.
" We also missed you, Bunny. We would have done anything to bring you home if we could. " Kuya Borgy sadlly said
" Ewan ko ba kasi diyan kay Mommy, halos minu-minutong sinasabi na miss ka na niya pero siya naman tong ayaw kang pauwiin dito. " Kuya Michael
" Wala naman tayong magagawa mga kuya eh. " I said
" Kahit kelan may toyo talaga yang Josefa na yan. " seryoso pang sabi ni Kuya Matthew
" Ah talagang Josefa nalang tawag mo sa akin Matthew Joseph? " sabay sabay kaming kinilabutan sa nag salita
" Gusto mong toyoin ako at ikaw ang maging adobo? " banta ni Mom kay Kuya
" Joke lang Mom. " Kuya Matthew said
" Ano ba yang pinagkakaguluhan niyo diyaan? Nanonood kayo ng bold ano? " My mouth dropped open when Mom said that.
" Mommy! It's Imogen! " sigaw ni Kuya Borgy
" Kahit kelan talaga Mom, napaka pasmado ng bibig mo. " Kuya Matthew scolds mommy
" Hiyang hiya ako sa kapasmahan ng bibig mo noh. Tumabi ka nga diyan! " Mom pushed Kuya Matthew so she can see me
" Hi Anak! Isang linggo din tayong hindi nagka-usap. I miss your voice. You must have been tired when I called Aimee last week. Kamusta ka na? " nakatingin lang ako kay Mommy kasi gusto ko ng umiyak sa sobrang pagka miss ko sa kaniya
" Hey, Maria Imogen Vida Therese. Are you okay? " Mom called me
" I'm fine mom. " maikling sagot ko
" No You're not! " sabay sabay na namang sigaw nung tatlo
" Anobaaaa! Pagsasampalin ko kaya kayong tatlo? " Mommy shouted
" Pakisampal na nga Mom kanina pa eh. " sabi ng utak ko
" Vida misses you so much Mom. She cried kanina " Kuya Borgy stated
" Let her come home, Mom please. " Kuya Matthew's plea
" NO. " napairap nalang talaga ako sa sinabi ni Mommy
" Hays.. I told you not to insist mga Kuya eh. See you nalang next life. " walang kagana-gana kong sagot
" Ricci naman.. " Mommy said
" Sige na mga kuya, gusto ko nalang magpahinga. " I said tsaka tumayo at lumabas para iabot kay Tata Aimee yung laptop niya
" Vida naman.. Ngayon na nga lang tayo nagkausap ulit eh. " pamimilit sa akin ni Kuya Matt
" I don't want to push myself on someone who doesn't want to see me and be with me mga Kuya. " I put the laptop on the counter table and got a snack bar and chug rug from Brian, my youtuber friend.
" Oh, bakit hindi ka pa nagbibihis Vida? " Tata Aimee said
" Babalik nalang ako ng Ospital Tata. Don't bother to cook for me."
" One week ka na nga sa Ospital eh. Kakauwi mo lang tapos aalis ka na naman. " malungkot na sabi ni Tata
" It's better for me to keep working than to live miserable here every day, Tata. " I looked at her with my sad eyes
" Imogen, stay with your Tata Aimee. " nilingon ko lang si Mommy na nakatingin pala sa amin ni Tata
" Don't worry po, I'll be back tomorrow morning I promise. Let's go out for a date. " I said and kissed Tata Aimee's cheeks
" Bye mga Kuya kong Kumag! Loveyou three! " I waved at them and give them flying kiss before I went to the door.
I was about to turned the doorknob when Tata Aimee called me.
" How about Manang Imee, Vida? Hindi ka ba magpapaalam sa kaniya? " Tata concernally asked
" She doesn't want to see me so why bother? " I painfully said
" Bye, Ta. " I said as I got out of the house
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ayan Bebe Vida niyo nagtatampo kay Manang Josefa.
Thank You for reading!
YOU ARE READING
Inconnue
FanfictionWhat does it feel like to be unknown? Sometimes you find yourself in the middle of nowhere. The unknown is where you will grow into the person you know you can truly be.