***

Annemi ve babamı ambulansa bindirip onları yolcu etmiştim. Onlar gözden kaybolana kadar bakıp bende eve gitmiştim.

Eve varınca annemin ve babamın eşyalarını güzelce bavullara koyup bavulu almaya gelen teyzeme vermiştim.

Teyzem bana sıkıca sarılıp, kendi yaptığı yemekleri verip üstüne yemek yemem için azarladı ve geç kalmamak adına annemlerin gittiği hastaneye gitmek için evden ayrıldı.

Kapıyı kapatıp salona giderken sessiz olan evle gözlerim dolmaya başlamıştı.

Ben aileme bağlı bir çocuk oldum her zaman. Şimdi onlarsız olmak çok üzüyor beni...ve korkutuyor...

***

Sabah kapının sesi ile uyanmış, yataktan kalkıp kapıyı açmak için kapıya yönelmiştim. Gözlerimi ovalayıp kapıyı açtım. İlyası ve Barlası görünce gülümsedim ve onları içeri aldım.

Birbirimize günaydın diyip salona geçtik. Koltuğa oturunca kafamı koltuğa dayayıp esnedim.

" sabah sabah habersiz geldik ama "

Kafamı ' sorun değil ' anlamında salladım. Daha sonra yastığı kucağıma alıp gözlerimi ovaladım. Hala uykum vardı. Gözlerimi kapatıp dinlendirmeye karar verdim.

" İlyas ben Egeyi yatırayım sonra da beraber ona kahvaltı hazırlarız "

Barlasın sesini duyuyordum ama gözlerim birbirine yapışmış gibiydi, açılmayı reddediyorlardı. Biryerden bir yere taşındığımı hissetmiştim. Daha sonra ne oldu bilmiyordum...

***

*Barlas*

Egeyi yatağa yatırıp, üstünü güzelce örtüğüme emin olunca odadan çıkmıştım. Mutfağa İlyasın yanına gittim. İlyas açık dolaba bakıyordu.

" neye bakıyorsun? "

" yenmemiş yemeklere "

Anlamadığım için İlyasın yanına gidip dolaba baktım. Dolap ağzına kadar doluydu ve nerdeyse hiçbir şey yenmemişti.

" Ege ne zamandır yemek yemiyordur acaba? "

" keşke onu yalnız bırakmasaydık "

" haklısın İlyas ama önce senin işini halletmeliydik "

" evet ama baksana nerdeyse hiçbir şeye dokunmamış bile "

" artık onunla olduğumuza göre ona çok güzel bir şekilde bakabiliriz "

" haklısın "

" hadi ona değişik yemekler yapalım "

" sen yemek yapabilir misin?? "

" şimdi yani...hayır ama sen anlatırsan bende sana uyup yapabilirim "

" tamam sen patates soy, bende tavuğu halledeyim "

Kafamı salladım ve patatesleri aramaya başlamıştım.

***

*Ege*

Saçlarımda hissetiğim el ile irkilip uyandım. Bana gülümseyerek bakan Barlasa boş boş bakıp , yatakta oturur pozisyon alıp kendime gelmeye çalıştım.

" Barlas...sen ne zaman evime girdin? "

" sabah İlyasla beraber geldik, sende bize kapıyı açtın ya ufaklık. Galiba uyku sarhoşu olduğun için hatırlamıyorsun "

" olabilir  "

Esneyip yataktan kalktım.

" hadi elini yüzünü yıkayıp gel, uyuyan prens "

Kafamı salladım.

Barlas saçlarımı karıştırıp odadan çıkarken bende lavaboya gitmiştim.

***

Lavabo işlerim bittince mutfağa gitmiştim. Beni ilk karşılayan görüntü hırsla tezgahı silen bir adet İlyastı. Ben ona şaşkın bir şekilde bakarken Barlasa döndüm.

Barlas sandalyeye oturmuş, suçlu çocuklar gibi İlyasa bakıyordu.

" bir daha mutfağa girmiyorsun Barlas! "

" tamam ya! "

" sus Barlas! Sus! Kaş yapıcam derken göz çıkarıyorsun resmen! "

" o öyle değildi sanki? "

" Barlas! "

" burda neler oluyor? "

" Barlas mutfağı mahvetti! "

" İlyas bana bağırıyor! "

Şaşkınca birbirini bana şikayet eden ikiliye bakmaya başlamıştım...

Merhaba💝

Bölüm nasıldı?

Biraz yorgun hissetiğim için fazla uzun yazamadım😊

Sizi seviyorum, diğer bölümde görüşmek üzere öptüm 😘

~Aşk Üçgeni~Where stories live. Discover now