Marriage: Deeply In Love With My Bestfriend

Chapter 32 <3<3<3

I smiled at her and then grabbed the plate and I held her hand. And together, we sliced the cake and I felt happy.

Then nauna siyang kumuha ng cake.

Okay lang naman yung kinuha niya. Sakto lang sa bibig ko pero hindi siya malaki.

"Kung pwede lang  na isang buong cake, ganon kalaki yung isusubo ko sayo." Sabi niya habang nakangiti.

"Try me." Sabi ko at tumawa lang siya- "I'm serious. Lakihan mo pa." Sabi ko and ginawa naman niya.

"Wow naman! Ang taray ni Bride! Kayanin kaya ni Mister yan?" Sabi ng host at nagtawanan lang silang lahat.

Nilakihan ko yung buka ng bibig ko and sinubo niya yung cake.

Nakita ko namang natawa si Mia.

Alam ko na...

Kasi ang chubby tingnan ng cheeks ko.

Natawa rin ako pero hindi ko mabuka yung bibig ko kasi lalo silang matatawa sakin.

Then, nung turn ko na, yung tira ng cake, lahat iyon sinimot ko tapos sinubo ko kay Mia.

Ngumiti siya at nilakihan niya rin yung bibig niya. Natawa ako at sinubo ko na yung cake.

Then maya-maya lang tapos ng cake, bumalik na kami sa table for lunch. Then nakita ko ring kinuha niya yung food ni Tatay Virgilio. And said something that made her laugh and the caterers. Pinapakain niya na si Tatay when I saw her with her eyes closed and namumutla rin siya. Natural lang naman kasi yung make up niya kaya nahalata ko rin. Then biglang kinuha ni Tatay sakanya yung spoon at susubuan sana siya.

“Wag na po Tay sainyo po yan eh... Ubusin niyo na po.” Sabi ko. Umiling lang siya and as usual, nagtatampo na yan. Ngumiti lang si Mia chaka niya sinubo and naubos na rin ang pagkain ni Tatay.

“Ibabalik ko lang po Tay ah...” Tatayo na sana siya ng bigla siyang napapikit at  napahawak sa upuan at napa-upo. And obviously, that happened in the past- I mean...whatever!

“Oh my god! Baby, okay ka lang?” Tanong nila Mommy, Daddy at ni Tatay.

"Mia, sweetheart, are you okay?" Tanong ko sakanya.

"Yeah. Na-out of balance lang naman ako eh." Sabi niya sakin at nakangiti pa.

“Are you sure? Eh kung umuwi nalang kaya kayo ni Lance?” Tanong ni Daddy.

“No. Okay lang po Dad. I'm perfectly fine...” She said with a smile. And obviously, worried pa rin sila Tita and Tito pati sila Mommy, isama mo na ako- “Sige po, ibabalik ko lang po to.” She said then binalik niya na nga yung pinagkainan ni Tatay.

______________________________

<Mia's POV>

Pagka-balik ko nung pinagkainan ni Tatay, pumunta ako sa stage at pina-off ko lahat ng ilaw except dun sa mga yellow na lights and yung spotlight.

I asked our old mentor sa choir to play the song that I would like to dedicate my husband. And I started singing.

There I was an empty piece of shell

I smile in my own world without even knowing

What love and life was all about

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

The spotlight was directed to me and I focused my attention on LJ. The moment he looked at me, I regret all of my actions and wish na sana hindi ko nalang to ginawa. But still, gagawin at gagawin ko rin naman to para sa taong pinakamamahal ko.