can I just stay here, spend the rest of my days here! (DUTCH!)

Deel 10

Pov

"Waar gaan we eigenlijk heen?" Vroeg ik toen we eenmaal in de taxi zaten. "As ik dat vertel is het geen verrassing meer" lachte Charles.
We kwamen aan bij een super mooi restaurantje aan het water.

*SKIP HET ETEN*

Het was super lekker en heel gezellig. Na het eten gingen we nog een stukje langs het water lopen. "Hey ik euh vroeg me af of je misschien

euh mee wou naar monaco?" Vroeg Charles nerveus. "Wow ben je serieus?" "Ja?" "Ja natuurlijk wil ik dat" "leuk haha maar wil je het alleen voor monaco of omdat je met mij mee gaat?" Vroeg hij. "Euhh beide beetje" zei ik beetje schamend. " haha het is oke hoor" zei hij. Ik glimlachte. We liepen verder. Op een gegeven moment pakte hij ineens mijn hand ik schrok er een beetje van maar ontspande snel.

We kwamen terug bij het hotel van Charles. Morgen vertrekken we vroeg met de privéjet naar Monaco. Hij had verteld dat hij nog bij zn moeder woonde aangezien hij zovaak weg is. Hij is wel langzaam opzoek naar een huisje voor zichzelf maar het had geen haast. Zijn broertje Arthur woonde ook thuis. Alleen Lorenzo zijn oudere broer woonde niet meer thuis hij woonde opzichzelf maar wel in Monaco. Charles had me verteld dat Arthur ook een vriendin heeft Carla. Ze lijkt me wel aardig. Hij had wat over haar verteld en dat klonk leuk.

DE VOLGENDE MORGEN

De wekker ging. Ik draaide me brommend om. " er is er 1 moe volgensmij" "nee joh lijkt alleen maar zo" knorde ik. Hij moest lachen. We stapte uit bed en maakte ons klaar. Ik deed een joggingbroek aan van nike en een ferrari trui van Charles. Had me haar in een knot en een make-up loos gezicht. We gingen nog even snel ontbijten en gingen op naar het vliegveld. Er zijn nu 2 weken geen races dus lekker even rust. Charles had me ook gevraagd of ik mee wou naar de volgende race en natuurlijk zei ik ja.

*SKIP VLIEGREIS*

We zaten in Charles zijn Ferrari onderweg naar huis. Ik werd onderweg ineens gebeld door papa. Ik keek Charles angstig aan en liet mijn scherm zien. Hij gaf me een geruststellende blik van neem maar op komt goed. Ik nam op en zette de telefoon op luidspreker.
Kiki: hai pap
Papa: waar ben je?
Kiki: weg wat dan?
Papa: en waar is weg?
Kiki: met Charles mee
Papa: ik heb nog zo gezegd dat je niet met dat misselijk makende ventje mee moest gaan.
Je kwam terug naar huis en dat deed je niet dus ik geef je nog 1 kans om naar huis te komen. Je hebt 24 uur.
Ik kreeg ineens een switch in mijn hoofd van angst, verdriet naar boos, en schijt eraan hebben.
Kiki: dan kun je het vergeten want ik kom niet terug.
Papa: gvd kiki je komt na....
* piep piep piep*
Ik had opgehangen. En keek tevreden naar mijn telefoon. Charles moest lachen. " zoo badass kiki is back" "ach houd je mond" lachte ik.
Eenmaal thuis bij Charles pakte we onze koffers en liepen naar binnen. Het was allemaal zo mooi hier überhaupt Monaco was mooi. Het huis was ook prachtig. We zette onze koffers in de gang en liepen naar de woonkamer waar zijn moeder, Arthur en Carla zaten. "Hai allemaal dit is Kiki" stelde Charles me voor. "Hai" zei ik een beetje nerveus.
"Hai Kiki welkom leuk dat je er bent" zei Pascale (moeder van Charles). Carla liep naar me toe en gaf me een knuffel. Ik dacht eerst wow wtf ma later gaf k dr ook een knuffel. "Hii ik ben Carla de vriendin van Arthur" zei Carla. Ook Arthur liep naar me toe en gaf me een knuffel. "Hai ik ben Arthur de broer van Charles en de vriend van Carla" zei hij met een glimlach. Je merkte direct al dat het een hele warme en open familie was. Iets wat ik echt gemist heb.

*WORDT VERVOLGD*