Her şey arkadaşım Sadife'nin benim okula gelmesiyle başladı. O zamanlar Ahmet adında bir sevgilim vardı. Ama Batuhan'ı görene kadar.
Biz o gün okuldan kaçtık. Ahmette var tabi. Sadife'nin okuluna ticaret Meslek Lisesine gittik. Okulun önündeki parkta oturuken Sadife "batuhaan batuhaan" diye bağırdı ve okul parmaklıklarının yanına gitti. Parmaklıklarının diğer tarafında ise az sonra aşık olacağım yakışıklı batuhan vardı. Bunlar bişey konuşup duruyorlardı. Merak edip yanlarına gittim. Gider gitmez gözüm Batuhan'a çarptı. O bana baktı, ben ona baktım. Ilk görüşte aşk bu olsa gerek. Ahmet o an aklımdan çıkmıştı saten. Az bi zaman geçti ve batuhan derse girdi. Bizde çarşıya yürüyoruz. Ben Sadife'den "batuhan'ın numarasını ver lütfen" diye yalvarırken bana bir mesaj geldi. "NABER :)" Sadife baktı. "Batuhan mesaj atmış" dedi. O kadar çok mutlu oldum ki anlatamam. Hani ilk defa aşk, ilk defa gerçek aşk.. O an saten Ahmet bitmişti benim gözümde ve aramızdaki herşey de o an bitti.
Aradan yarım saat geçmeden batuhan bana çıkma teklifi etti. Içim çok kötü oldu. Mutluluk mu desem delilik mi desem bilemedim. Ve birden kabul ediverdim. O gece gözüme uyku girmedi. Herşey çok güzel gidiyordu taa ki Sadife beni arayana kadar. "Kardeşim Batuhan'ın sanki sevgilisi yok gibi davranıyor ve çevresinde bir sürü kız var. Hani üzülme ama batuhan sana göre değil be kardeşim" dedi. Ben şok oldum. Ben onu deli gibi severken o bunu nasıl yapabilir. Hiç düşünmeden direk "ayrılalım !" Diye bir mesaj atıverdim. O da sadece "TAMAM" dedi ve bitti. O kadar üzüldüm ki anlatamam. Ama hep aklım onda olacaktı biliyorum..
