CHAPTER 16

575 16 1
                                    

Nagising ako ng 3:00pm na kaya umupo na ako dahil maya maya mag di discuss na ulit si Traviz.

"Bes nag chat si James sakin sabi daw mag iikot daw tayo sa park after class" sabi ni Kellie

"Cge dala ko naman ang kotse ko eh" sang ayon ko

"Okay class let's start our discussion today, our lesson for today is about English listen carefully class so that later if I ask somes questions you can answer it confidently" sabi niya tsaka nag discuss na siya about English subject

"So now I will ask some questions I'll give someone +5points if he/she answer my question" sabi niya tsaka sumang ayon naman kaming lahat

"Okay so who can answer this number 1 Is English hard to learn?" tanong niya kaya tinaas ni Kellie ang kamay niya

"Yes Kellie" sabi niya sabay tingin sa akin

"The English language is widely regarded as one of the most difficult to master.And Yes, Because of its unpredictable spelling and challenging to learn grammar, it is challenging for both learners and native speakers." sagot ni Kellie sa tanong niya

"That's great Kellie you answer it correctly" sabi niya

"Number 2 How did English become a language?" tanong niya kaya itinaas ko ang kamay ko

"Yes Ms. Garcia" sabi niya

"Having emerged from the dialects and vocabulary of Germanic peoples-Angles, Saxons, and Jutes-who settled in Britain in the 5th century CE, English today is a constantly changing language that has been influenced by a plethora of different cultures and languages, such as Latin, French, Dutch, and Afrikaans." sagot ko

"That's correct Ms. Garcia" sabi niya

"Last question What's the meaning of Confucian?" tanong ni Traviz loko di niya naman to diniscuss ka nina pero alam ko din naman to eh

pero ni isa walang nag raise ng hand kaya ako nalang

"Go ahead Ms. Garcia" sabi niya

"A Confucian is a person who believes in the teachings of the Chinese philosopher Confucius. The adjective Confucian describes an idea that's similar to those teachings. Respecting your elders is a Confucian ideal. Confucius was a teacher and philosopher who lived from 550 to 479 BC." sagot ko

"You're so unbelievable Ms. Garcia I didn't discuss this but you know what's the answer" sabi niya kaya ngumiti lang ako at mga kaklase ko naman ay tudo puri sa akin

"Okay class dismiss, goodbye see you tomorrow" sabi ni Traviz kaya nag paalam din kami tsaka umalis at pumunta na ng parking lot at nakita namin don si James

"Hi girls" bati niya

"Hello" bati namin pabalik

"So, let's go na" yaya niya kaya sumakay na kami sa sarili naming mga sasakyan

Pagkarating namin sa park bumili agad kami ng street foods tsaka shake at humanap na ng upuan at sumakay sa iba't ibang rides

"Sobrang dami ng tao ah" sabi ni Kellie

"Oo nga eh kaya pwede ka na daw na umuwi" asar ni James sa kaniya

"Luh! grabe ka naman saakin James sapakin kita jan eh" bulyaw ni Kellie sa kaniya

"Joke lang heto naman di ma biro" sabi ni James

"Chee! kumain ka na ngalang jan" kunyaring inis ni Kellie

Kaya kumain nalang din si James
Habang kumakain kami at nag tatawanan na kalimutan kong 8:00pm na eh dapat 5:30pm andon na ako sa bahay. Double kill ako nito eh

"Oyy guys umuwi na tayo gabi na pala Masiyado" yaya ko sa kaniya

"Wahhhh! alas otso na pala? lokong James di man lang tayo sinabihan"
sabay hampas kay James

"Oyyy bakit ka nanghahampas?" gulat na tanong ni James

"Oyyy James alas otso na tapos di mo manlang kami sinabihan" paninis ni Kellie sa kay James

"Aba'y malay ko naman eh nag enjoy din ako paano ko malalaman ang oras" paninis naman ni James kay Kellie

"Oh siya tara na magsi uwian na tayo" Yaya ko sa kaniya

"Cge, tara" silang dalawa

Pag labas namin nag pa alam na kami sa isa't isa at umuwi na ako. Alam kong malalagot ako nito kay Traviz.
Hindi na nga ako nag text kung saan ako, di rin ako umuwi sa tamang oras kaya patay ako nito.

Pag pasok ko palang sa bahay na kita ko na agad si Traviz na masamang naka tingin sa akin, tusukin ko mata neto eh.

"And where have you been? Did you know how worried I am? I called you so many times and text you but you didn't even care to answer it and no or even reply it . So where the h*ell have you been at bakit mag ninine ka na umuwi wife?" pagalit niyang tanong

"I'm with my friends and we're just having fun so we don't realized na sobrang gabi na pala and I'm about to call you but my phone is lowbat so I can't message you and I can't answers your calls and messages. I'm sorry" mahinahon kong sabi sana naman tumalab oh

"And who's that friends of yours you been with?" he ask
"Huh!? Heeheh it's K-Kellie and J-James..."
nauutal kong sabi
"Your with guy at this night? Did you already forget that you have a husband that waiting for you here and worried about you" galit niyang sabi
"Lowbat nga kasi yung phone ko kaya di ako nakapag message" sabi ko naman
"Kung gagala ka naman, before you go nag text ka sana but you don't" sabi niya
Ayaw talaga tumigil "oo na, it's my fault na kung bakit lowbat yong phone ko, I'm sorry kasi eneenjoy ko yung gabi with my friends, I'm sorry if nag alala ka at hinihintay ako, I'm sorry " maluha luha kong paliwanag

"Shhhh, okay okay. Stop it I got you. Let's go" sabay hawak sa waist ko at nag tungo sa kwarto

"Mag half bath kana jan and kakain na tayo" sabi niya at nag nod nalang ako at pumasok na ng Cr at nag half bath. Pagkatapos ko sumuot na ako ng pantulog at niyaya siyang bumaba.

Habang nasa hapag kainan kami he just keep staring at me. Ano na naman ang makikita nito saakin sigurado ako mag tatanong na naman to.

"After we eat let's talk something" seryuso niyang sabi. Kaya nag nod lang ako at pagtapos kung kumain nag toothbrush na ako at nag tungo sa kwarto .


MY HUSBAND IS MY PROFESSOR (ongoing)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن