One and ONLY RULE : DON'T FALL INLOVE

Thirty-one : Smiled AGAIN.

" My pleasure. I guess i'll go now. I just dropped by to bring you that " then naglakad na siya paalis.

Hindi ko alam pero parang bigla nanamang tumigil yung mundo ko ng makita ko ulit siya.

//

I've beeb sitting here and staring at the coffee for almost an hour. After niyang umalis, hindi ko na talaga natuloy yung ginagawa ko. 

I decided to go home when i heard a thunder, baka maabutan ako ng ulan, di pa nmn ako ganun kagaling magdrive. 

After fixing my things, i headed towards the school's parking lot. Nasa west wing kasi yung sasakyan ko. Ng makarating na ako sa parking lot, nakitang kong FLAT yung dalawang tires .____. ANG SWERTE KO ! NO CHOICE, naglakad ako palabas ng gate, MAGHIHINTAY NA LANG AKO SA BUS.

 Papunta na dapat ako sa may waiting shed sa labas ng school, ng biglang bumuhos yung ulan. Ang for Pete's sake, naiwan yung umbrella ko, at lowbat yung phone ko .__________________. NO CHOICE Ulit, naglakad ako papunta sa waiting shed, nakafile case naman yung mga important papers ko.

While i was walking WET, nahulog yung keychain nung bag ko, then pinulot ko.

" Wow, tumila yung ulan? " pero nung tumingin ako sa side ko, iba ang nakita ko.

" What are you doing here? " he looked at me straight in the eyes,

" Uh.., standing while holding an umbrella? " then he giggled.

Napatawa na lang ako at tumayo. " Akala ko uwi ka na? "

" Bigla kasing kumidlat kanina, alam kng takot ka, so i waited for you? " 

I smiled at him " Uh.. Thank you again?, " then hinila niya ako

" Where are we going? " he smiled at me again " I'll take you home. Di ka marunong umuwi mag-isa. Tss " then inakbayan niya ako, para di ako MAS mabasa.

Hindi ko namalayan, I was smiling.

//

8 pm. Monteverde's Residence

 " Drink this. " sabay abot nung hot chocolate

He smiled AGAIN " Thank you " then inabutan ko siya ng towel

Awkward silence.

Nakaupo lang ako sa harap niya, while he's sem-sleeping? Naka patong kasi yung ulo niya sa sofa, habang nakapikit.

He's still the same. Yung makinis niyang mukha, he's dazzling eyes na kapag tiningnan ka para bang matutunaw ka, he sweet smile.

Nagulat ako ng bigla siyang dumilat at smiled again " Miss me that much ha? " i just smiled

" Kamusta ka na?" he asked me, while drinking his hot choco.

" Uh.. Good as ever? " i looked at him " Ikaw? " tumayo na siya at inalis yung towel na nakalagay sa neck niya kanina at nilgay yung cup sa table,

He smiled at me " same as ever. Eh ang lovelife? " then nagikot ikot ang mga tingin niya sa mga pictures sa wall.

" Happily inlove " then he looked at me, with sad eyes?

" Happy for you," then lumapit siya sa isang picture then smiles AGAIN.

" Ikaw, kamusta naman ang lovelife?" out of the blue i asked.

Tumingin siya saakin. We were just looking at each other, " Still inlove w/ the person who changed me, two years ago " then smiled a faint one.

" It's getting late. I should go home now, baka mas lumaks yung ulan, dito pa ako matulog " then lumapit siya saakin.

" Take a rest. Bukas muna tapusin yung mga drafts mo, nagpaulan ka pa naman. Drink your medicine, incase sipunin ka " tapos ginulo niya yung buhok ko

I just smiled at him then pinalo siya sa braso " Okay po. Umalis ka na nga. " then tinulak ko siya.

Hinatid ko siya ng payong hanggang sa labas ng gate, ng makaalis na siya, i just watched his car hanggang sa hindi ko na makita.

I smiled. He's still the same. The same guy i fell for, two years ago...