I'll Be There

Chapter 21: An End But Not The End

Tamtam's POV

*1 message received

Ang gabi'y puno ng lagim,
May maglalaho sa dilim.
Maglalaho ito nang taimtim, walang makakaalam ng akinf lihim.

That message just gave me a mahor goose bumps. >...< At iisa lang naman ang pwede nilang gawan ng masama eh...... si lala...................... agad ko siyang hinanap. Sabay kaming pumunta dito at ngayon wala na siya? HOW COME?! Baka natuto nang lumandi? Pero di na joke time to! Nawawala na talaga si Clarity!

"Tamtam!"

"PAKERS!"

"LUH?Walang ganyanan tol!"- Pareng J O_o (⊙o⊙) (⊙o⊙)？ ●０● ◑▂◑ (／ロ゜)／Magkaholding hands sila! Spell nganga? Capital A-K-O! Malalandeeeeeeee.! Walang forever! Teka tunog bitter ba ako? Ah basta! Walang forever!

"K-k-kayo na?" Mautal utal ko pang tanong. Nagkatinginan silang dalawa tapos sa kamay nilang magkahawak. Waaaaahhhhhh! Kumakalat ng ang kalandian! Nagaalala ako para kay Lala tapos malaman laman ko lang na lumalandi lang pala siya. Tapos ako wala?! Walang forever! T^T walang forever!

"Ano pre, it's not what you think it is."

"OH REALLY?"

"YES. nanliligaw pa lang ako kay Clarity."

"Ligaw pa lang HHWW(holding hands.while walking) na eh paano kapag ainagot ka na MOMOL(make out make oit lang) na? Oh eh ano pang isusunod niyo doon?" At isa pa, ayokong mabuntia ai Lala nang maaga. Paano na ang futirw namin? (A/N: ayyyy.charooot! Maka future akala mo meron) bakit otor? Wala ba? (A/N: hindi ko masasabi yan kasi kung gustuhin kong mamatay ka ngayo na mismo, mamatay ka na.) Ayyyy wag naman ganon otor. (A/N: eh di wag kang kumontra sa akin. K bye. P.S. magiging bakla ka XD)ang hard -.-

Clarity's POV

"Ligaw pa lang HHWW(holding hands.while walking) na eh paano kapag ainagot ka na MOMOL(make out make oit lang) na? Oh eh ano pang isusunod niyo doon?" Nandiri naman ako sa sarili ko nun kaya pinilit kong bumitaw sa hawak ni Jose pero etong si loko lalo pang hinigpitan ang pagkakagapit sa akin. Inalpg ko pa ying kamay ko pero mangod si Ateng ayaw makaramdam.

"Tamtam, it's not what you think."

"Bu it's what I can see."

"Hindi ganun yun! Ayaw niya lang talaga akong bitawan!"

"Bahala kayo sa mga buhay niyo! Pero! Tandaan niyo walang POREBER!"

"WALANG FOREVER PERO MAY TOGETHER? tandaan ang commercial ng oreo, ♪oreo always better together♪ at kami yun. Eh ikaw, BITTER! BITTER FOREVER!" I can't help it so i bursted out in laughter.

"As i said diba, walang forever so paano mo nasabing bitter ako forever?"

"Kung walang forever, wala yun sa dictionary. Pero sa lasamaang palad, meron."

"I give up. You won."

"Good so suportado mo na ako?"

"Paano? Eh inagaw ka niyang babaeng yan mula sa akin.!" 0.0 bakla si Tamtam? (A/N: told ya Tam magiging bayot ka! Hahahaha)

"Pakers brad! Machong bakla na pala ang peg mo ngayon! Haaha i love you Fafa!" Wala naman akong magawa kundi ang tumawa nang tumawa. Halos patayin na nila ako sa sakit ng tiyan. Ang cutw nilang bakla hahahaha pero mas maganda pa rin ang one direction kapag ka naging babae hahahaha.

"Lala, sayaw tayo." Yaya sa akin ni Tamtam. "Ikaw lang ang yayayain ko, mamaya marami nang manghihila sa akin." Tamong yabang neto. -.- pero dahil mahal ko to PAGBIGYAN!

Then the rest of the night ay si Jose na ang isinayaw ko. Wala siyang ibang sinayaw bukod sa akin. Minsanan ay tumitigil kami para magpahinga nakakapagod kayang sumayaw nang walang tigil!

Natapos ang prom at dahil SSG officers ay naowan kami ni Jose dun para mag facilitate at gawin kung ano man ang kailangan naming gawin.

Noong malapit na kaming umuwi ay tinanggal ko na ang suot kong contacts. Pero sa malas kp ay di ko nadala ying salamin ko. Pero madyo ayos pa naman ang paningin ko. Nandiyan naman si Jose para alalayan ako.

"Kakay, tapos ka na diyan?"

"Oo. Wait palabas na."

Nang makalabas ako ay tumungo na kami sa kotse ni Tamtam para umuwi. Pinarada niya daw ito sa kabilang kalsada para mas malapit sa labasan at hindi na niya imamaneobra pa.

Noong patawid na kami ay naramdaman ko ang sakit ng paa ko sa taas ng takong ng suot kong sapatos. idagdag mo pa ang medyo lubak na kalsadang aming tinatahak kaya natapilok ako at nahulog ang mga dala kong gamit sa lupa.

"oh Kakay, di nag iingat eh. Tsk. "

"sorry. Po ah? Parang ang laki naman ng kasalanan ko." Noong natapos kaming magpulot ng gamit ay nauna siya para pagbuksan ako ng pinto pero may nahulog ulit na gamit kaya pinulot ko iyon. Noong patayo na ako ang huli kong nakita ay napakatinding liwanag na tiyak ko naman kung saan nanggaling.

Jose's POV

"Kakay you're majesty--------------"

*BOOOOOOOOOOOGGGGGGGSH*

isang malakas na kalabog ang pinawalan ng dalawang bagay na nagtama. Mali. Hindi pala bagay ang isa, si clarity pala yun.

Agad ko siyang pinuntahan. At nanlumo ako sa aking nakita, naliligo na siya sa sarili niyang dugo. Aakalain mong naligo lamang siya gamit ang alak. Ganoon karaming dugo ang ipinanliligo niya ngayon.

"Pareng J! Tumawag ka mg ambulansiya! BILIS! SI CLARITY!"

agad ko namang narinig na may kausap siya sa telepono't malamang ay ang mga magdadala na nga iyon ng ambulansiya.

Maya maya pa'y dumating na ito't sinakay na si Kakay doon.

Sinugod siya sa ER ng osang ospital dahil sa sinapit niya.

Diyos ko, wag mo po sanang pabayaan si Clarity.

-----------------------

Okay. Wag magalit sa akin ha. Naniniwala po ako sa forever. Hindi po ako bitter kasi forever kong mamahalin lahat ng taong nakakasalamuha ko. Magdamag ko pong pinagisipan to bale up all night po ako last chapter and epilogue na po ang kasunod. Sana suportahan niyo po hanggang dulo.

Vote. Comment. Support. Spread.

ILYSM
-カリル ﾛﾚﾄ。