"ဟိတ္လူ...ဘာလုပ္တာလဲဗ်...လႊတ္ေနာ္...လႊတ္လို႔.."
ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္လည္းသာေဗ်ာကိုလုံးဝမလြတ္ေတာ့ဘဲတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားေတာ့သည္။
"ဟင့္အင္း...မလႊတ္ပါဘူး...ေနာက္ထပ္ဒီလူသားေလးကိုဘယ္ေတာ့မွလက္မလႊတ္ေတာ့ဘူး"
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လည္းစိတ္ေတြေပ်ာ့လာကာဝမ္းနည္းတဲ့ဘက္သို႔ကူးသြား၏။ျမတ္မင္းပိုင္လည္းဖတ္ထားရမွသူ႕ပုခုံးေပၚသို႔ပူပူႏြေးႏြေးအရည္ကေလးမ်ားက်လာေသာေၾကာင့္ငယ္ငိုေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ရသည္။ထိုအခ်ိန္ဖက္ထားရမွျပန္ခြာကာ..
"ဟာ..ငယ္ဘာလို႔ငိုေနရတာတုန္း...ကိုျပန္လာၿပီေလ...မငိုနဲ႕ေနာ္"
ဆိုကာမ်က္ရည္ေလးမ်ားကိုလက္ျဖင့္သုတ္ေပးၿပီးသာေဗ်ာနဖူးသို႔အနမ္းေလးေႁခြလိုက္သည္။
"ဘာလို႔ခင္ဗ်ားႀကီးထားခဲ့ေသးလဲ...က်ဳပ္ကိုပစ္ထားတယ္"
"ေဟာဗ်ာ...ကိုမထားခဲ့ပါဘူး...ငယ္ကေလကို႔ႏွလုံးသားထဲမွာအၿမဲတမ္းရွိတယ္သိလား.."
"သြားပါ..အပိုေတြ"
ဆိုကာသာေဗ်ာလည္းျမတ္မင္းပိုင္ရင္ဘတ္သို႔ထုလိုက္သည္။ျမတ္မင္းပိုင္ တစ္ေယာက္ထိုလက္ေလးကိုကိုင္လိုက္ကာအနမ္းဖြဖြေလးေပးလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ျမတ္မင္းပိုင္အၾကည့္ေတြကသာေဗ်ာႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးသို႔အၾကည့္ေရာက္သြားသည္။သာေဗ်ာေခါင္းအေနာက္ကေနအသာေလးကိုင္ကာသာေဗ်ာႏႈတ္ခမ္းေလးသို႔ဖိကပ္ကာနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ထိုႏႈတ္ခမ္းသားေလးဟာဖိကပ္လိုက္တာႏွင့္အမွ်အထဲသို႔အိဝင္သြားသည္။.ႏူး"ညံ့"ေလးနဲ႕မခြာခ်င္ေအာင္ျဖစ္ကာမူးယစ္ေဆးလိုထပ္ခါ"လိုခ်င္ေနမိသည္။
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းသာေဗ်ာရဲ႕အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးသို႔"ႁပြတ္စ္"ခနဲျမည္ေအာ္ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလည္းတစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္သည္။
"အာ့...ဘာလို႔ကိုက္တာလဲ "
"ဦးလို႔မေခၚေသးလို႔ေလ "
"ခင္ဗ်ားႀကီး...ဗ်ာ"
ဆိုကာသာေဗ်ာလည္းျမတ္မင္းပိုင္ရင္ဘတ္သို႔တစ္ခ်က္ထုလိုက္သည္။ျမတ္မင္းပိုင္လည္းရင္ခြင္ထဲ၌ထိုေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာအသဲယားလာသျဖင့္ကုတင္ေပၚသို႔ျဖည္းျဖည္းခ်င္းခ်ကာအေပၚမွအုပ္မိုးလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္သာေဗ်ာရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသို႔တစ္ဖန္ထပ္နမ္းျပန္သည္။အရင္ကလိုႏူးႏူးညံ့ညံ့မဟုတ္ဘဲအလိုရမၼက္ေတြအျပည့္နဲ႕နမ္းရွိုက္ေတာ့သည္။ႁပြတ္စ္ဆိုေသာအသံမ်ားကလည္းထိုအခန္းထဲတြက္ျပန့္ႏွံ႕ေနေတာ့သည္။ၿပီးေနာက္အနမ္းမ်ားကတစ္ဆင့္အသားခ်င္းရိုက္ခတ္သံေတြ
လည္းတစ္ခန္းလုံးဆူညံေနကာအခန္းတံခါးကေတာ့ဘယ္အခ်ိန္တည္းကပိတ္သြားခဲ့လည္းမသိေတာ့ေပ....။
YOU ARE READING
ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုမခံစားဖူးတဲ့ငါကမင်းလေးနဲ့တွေ့မှမူးယစ်ဆေးလိုစွဲလမ်းတတ်လာတယ်...
အပိုင္း(၂၆)Zawgyi
Start from the beginning
