(ကျန်ခဲ့တဲ့miaကတော့ဒေါသ
တထောင်းထောင်းနဲ့ကျန်ခဲ့လေတယ်)
Namjoon side-
??-ဘာကိစ္စရှိလို့လဲnamjoon
Nj-" ငါအကူအညီလေးတောင်းစရာရှိလို့...jong"
Nj- " @@အဲ့လိုကွာကူညီပေးပါ
Jong-"ငါ့အတွက်အခကြေးငွေက?
Nj- "သိန်း30ကွာ!ကျေနပ်လား.."
Jong-"အိုကေ!ဒီညစမယ်လေ..."
yn side*
ynကတော့အိပ်ပျော်နေပေမဲ့
Emmaကတော့စိတ်ပူလို့
အိပ်မပျော်နိုင်ပေ..........။
(ynကိုသူ့အနားကတော့ခေါ်ထုတ်
သွားမှာကြောက်တဲ့စိတ်နဲ့ပေါ့)
Emma-ဟူး..ငါဘာဆက်လုပ်ရပါ့."
(ထိုချိန်တံခါးခေါက်သံတစ်ခု)
Emma-ရှင်..ဘယ်သူလဲ
(တံခါးဖွင့်ရင်းပြောလိုက်ခြင်းပင်)
(အရပ်ခပ်မြင့်မြင့်တစ်ကိုယ်လုံး
မှာလည်းတက်တူးတွေအပြည့်နဲ့
Emmaတယောက်လန့်မိတာတော့
အမှန်)
Jong-မင်းကအချောလေးဘဲ!
(Emmaတယောက်စကားမပြောနိုင်အောင်ပင်မေ့လဲသွားခဲ့တယ်)
(သေချာတာကထိုလူရဲ့မေ့ဆေးမိသွားတာ...)
ဒီလိုနဲ့ပြန်နိုးလာတော့
Emma-အ့..ခေါင်းတွေမူးလိုက်တာ
ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ
(မှောင်မဲနေတဲ့ဂိုဒေါင်ကြီးတစ်ခုနဲ့
အနားမှာထိုင်ပြီးမီးမွှေးနေတဲ့
လူတစ်ယောက်သာတွေ့လိုက်ရသည်။)
Emma-ရှင်ဘယ်သူလဲ!ဘာလို့ကျွန်မကိုခေါ်လာတာလဲ
Jong-ငါဘယ်သူလဲဆိုတာမင်းသိစရာမလိုဘူး!သေချာတာကတော့
မင်းကသေတော့မယ့်လူဆိုတာဘဲ"
Emma-ရှင်ဘာတွေပြောနေတာလဲ
ရူးနေတာလား !!ဒါနဲ့..ynရော
Jong-ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာစိတ်ပူစမ်းပါသူများကိုလိုက်စိတ်ပူမနေနဲ့
(တစ်ဖက်မှာက)
ynတစ်ယောက်တရေးနိုးလို့
ရေဆင်းသောက်ရင်း
yn-ဟင်..ဆရာ
Nj-နိုးပြီလားကောင်မလေး
