Idealna.
Perfekcyjna.
Piękna, miła, pomocna, inteligentna.
W skrócie - ideał.
Tak właśnie ludzie mnie widzą.
Jako dziewczynę idealną.
Z samymi zaletami.
Wprost idealny przykład perfekcyjnej, młodej panny, czyż nie?
Jest jeden szczegół.
Którego ludzie nie dostrzegają.
Nie znają mnie od środka.
Nie wiedzą, czym jest presja.
Prawdziwa presja.
By być idealną przez cały czas.
Bo przecież wszyscy się patrzą na każdy mój krok.
,,Nigdy nie popełniam błędu".
Popełniłam, należąc do tej rodziny.
Jednakże to nie ode mnie zależy.
Gdyby to tylko ode mnie zależało, już dawno by mnie tu nie było.
Bo nie mam wpływu na żadną decyzję.
Dotyczącą mnie.
Mimo to, kocham moją rodzinę, jak nikogo innego.
Robię dla nich to wszystko.
Mam wyjść za osobę, której nie kocham.
Do której nie żywię żadnych uczuć.
Która jest mi kompletnie obojętna.
Której zupełnie... nie kocham.
A to wszystko, robię dla swojej rodziny.
By pozostać w ich oczach kimś.
By pozostać idealną.
