Damon: Bekle. Bir ara verelim. Bir sorum var. Soruma cevap ver ve yeniden havai fişekler ile kırmızı parıltılara geri dönelim. Soruma dürüstçe cevap ver ve seni arayarak geçirdiğim 145 yılı unutayım. Seni ne kadar sevdiğimi unutayım, herşeyi unutayım ve yeniden başlayalım. Bu bizim için belirleyici an olabilir. Zamanımız var. Ölümsüzlüğün güzel yanı da bu... Sadece bir kez olsun doğruyu duymaya ihtiyacım var.
Kat: Dur. Zaten sorunu biliyorum. Cevabını da... Gerçek şu ki, seni hiç sevmedim. Benim için her zaman Stefan'dı...
(Bu sahnede Kat'e sövdüğüm gerçeği)
