"ဟာ...သေများသွားပြီလားမသိဘူး"
"ဟျောင့်...မင်းကများ...ငါ့ငယ်ကိုထိရဲတယ်....ကဲကွာ...သေစမ်းး"
ခွပ်...ခွပ်...အောက်ကလူကိုလက်သီးဖြင့်ထိုးနေတာလုံးဝမရပ်တော့ချေ..။သာဗျောလည်းလက်လွန်ကုန်မှာဆိုး၍ဝင်တားတော့သည်.။
"ဦးတော်တော့လေ...ဟိုမှာသေတော့မယ်..တော်ပါတော့"
"မရဘူး..ငယ်...မတားနဲ့...ဒီကောင်ကငရဲနဲ့ပဲတန်တယ်.."
သာဗျောလည်းမြတ်မင်းပိုင်လက်သို့လှမ်းဆွဲပြီးတားလေသည်။သူ့ရဲ့ငယ်တားမှုကြောင့်မလွှတ်ချင်ပဲလွှတ်လိုက်ရတော့သည်။ထိုလူရဲ့မျက်နှာမှာတော့သွေးများပေပွနေတော့သည်။သုံးကောင်စလုံးမထနိုင်တော့ပေ။
ငယ့်ကိုကြည့်လိုက်တော့အင်္ကျီအရှေ့ကတော်တော်ပြဲသွားသည်။.ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးတောင်မြင်ရနီးပါးပင်။
"ငယ်..ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ"
"ဟင့်အင်း..ဦးရော..."
"ကိုဘာမှမဖြစ်ပါဘူးငယ်..ရယ်"
"ဦး..အိမ်ပြန်ကြရအောင်..အိမ်ရောက်မှဆက်ပြောကြတာပေါ့ဒီမှာနေရတာကျောချမ်းလာပြီ"
မြတ်မင်းပိုင်လည်းခေါင်းညိတ်ပြီးငယ့်ကိုပွေ့ချီလိုက်တော့သည်။
"ဦး..ဘာလုပ်တာလဲ..ပြန်ချပေးပါ...."
"ငယ့်ရဲ့ရင်ဘတ်ကိုဘယ်သူမှမပြနိုင်ဘူးငယ်..ဒါကြောင့်ငယ့်ရင်ဘတ်ဖွေးဖွေးလေးကိုကို့ရင်ဘတ်နဲ့ကပ်ထားပြီးပွေ့သွားမလို့..ဒါမှဘယ်သူမှမမြင်ရမှာလေ"
"ဟာ...ခင်ဗျားကြီး..ဗျာ..ဘာမှန်းလဲမသိဘူး"
မြတ်မင်းပိုင်လည်းသဘောကျကြကာမျက်လုံးမှေးသည်အထိရယ်ပြီးအိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ကြသည်။.သူတို့၂ယောက်ကတော့အမူးသမားတွေနှောင့်ယှက်သည်ဟုပဲထင်ကြ၏။
သည်လိုနှင့်ပြန်လာခဲ့တာအိမ်သို့ရောက်လေပြီ။သူကြီးတို့သုံးယောက်လည်းမြတ်မင်းပိုင်တို့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။.သာဗျောကိုပွေ့လာကာမြတ်မင်းပိုင်ရဲ့လက်မှာလည်းသွေးစတွေနှင့်သူကြီးတစ်ယောက်ပိုပြီးရင်ပူသွားတော့သည်။မြတ်မင်းပိုင်လည်းသာဗျောကိုခုံပေါ်သို့ချကာထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ထိုအခါသာဗျောအင်္ကျီပြဲနေတာကိုသူကြီးတို့သုံးယောက်စလုံးမျက်လုံးပြူးကာကြည့်နေမိတော့သည်။
YOU ARE READING
ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုမခံစားဖူးတဲ့ငါကမင်းလေးနဲ့တွေ့မှမူးယစ်ဆေးလိုစွဲလမ်းတတ်လာတယ်...
အပိုင်း(၁၉)Uni
Start from the beginning
