YUKARIDAKİLER

Bölüm 12

HERKESE SELAMM.....

İŞTE YENİ BÖLÜM GELDİ. BÖLÜMLER ARASI ZAMANI AYARLAYAMIYORUM  KUSURA BAKMAYIN. BU SORUNU EN KISA ZAMANDA DÜZELTECEĞİME İNANIYORUM.

SİZLERİ SEVİYORUM.

KEYİFLİ OKUMALAR<3

Suzan'ın çoktan uykusu gelmişti ama sohbet eğlenceli olduğundan kalkmak istemiyordu. Kendisini kalkmak zorunda hissetti. Toparlanıp izin istedi. Saat çok geç olduğu için kimse itiraz etmemişti. Yatma vakitleri çoktan geçmişti. Gün ağarmaya durmuştu. Thomas'da bu yeni insandan oldukça şüphelenmişti. Bir anda bu kadar samimi olması hiç iyi sonuçlar getirmeyecek gibiydi. Suzan "Çok geç oldu ben artık kalkmalıyım. Sizi de uykunuzdan alıkoydum." "Aslında gelmene çok sevindik. Burada olman bizi çok mutlu etti. Seninle sohbet etmek büyük zevkti." Konuşan Albert'tı ve yine bencilce konuşmuştu. Bu konuşma Thomas'ı oldukça kızdırmıştı. Yine de Albert'a ses çıkarmamıştı. Nezaketen kendisi de aynısını söyleyecekti ve Albert bunu kendisi yerine yapmıştı.

"Yine bekleriz." diyerek kızla ilişkisini bitiren Thomas tamamen kafasındaki konuya odaklanmıştı. Arkadaşları ne derse desin bu iğrenç adamdan ve bu yerden kurtulacaklardı. Geç saat olduğundan bu konuşmayı yarın sabahki kahvaltıya bıraktı.

Albert Suzan'ı çok az tanıyordu ama açıkçası ondan biraz etkilenmişti. Kaldığı yere bırakılmaya ihtiyacı yoktu ama Albert az da olsa fazla zaman geçirebilmek için onu kaldığı yere bırakmayı teklif etti. Suzan ise sadece "Olur tabii ki." demekle yetindi.

İkili yol boyu arabada yarım kalan sohbetlerine devam etti. Yatakhaneye vardıklarında ise Suzan Albert'a sarılıp yanından ayrıldı. Albert ise bu sarılmanın anlamını düşünerek arabaya doğru yavaş yavaş yürüdü.

Albert o kadar yavaş ve rotasız yürümüştü ki ayağına batan diken olmasa neredeyse kaybolacaktı. Kafasını kaldırıp etrafına baktığında kocaman tabelada "good luck /iyi şanslar" yazdığını gördü. Bunun ne demek olduğunu merak etti. Yanında duran bir diğer tabelada ise "exit/çıkış" yazıyordu. Muhtemelen bilmeden çıkışa kadar gelmişti ve tekrar arabaya dönmesi gerekiyordu. Arabaya doğru hızlı adımlarla giderken havanın tamamen aydınlandığını ve güneşin ışıklarını az da olsa yansıttığını gördü.

Arabaya varıp kapıyı açtığında bir sandalyede oturmuşgözleri kan çanağı olan Thomas'ın kızgın bakışlarıyla karşılaştı. "Neredeydin?"bu sözler Albert'a çok korkunç gelmişti. "Suzan'ı bıraktım biraz da lafladık.Ne var ki bunda bu kadar sinirlendin?" "Bizim güvenliğimizi, nöbet sırasını hiçdüşünmedin mi?" "Yapma Tom burada yeterince güvendeyiz. Burada mı?" "Lanetolası bu yer sence yeterince güvenli mi? Sence ben neden bu saate kadaruyumadım? Sırf senin iki flörtleşmen için yüzünden kendimizi ve sahip olduğumuztek şeyi riske mi atalım?" Thomas adeta ateş püskürüyordu. Ağzından dökülen soncümle Albert'ın kalbini çok kırmıştı. Albert sadece Alicia'yı uyandırarakThomas'ın ve kendisinin uyuması gerektiğini düşündü. Gerisini sonrahalledeceklerdi. Alicia'yı uyandırıp ve kafasını yastığa koyar koymaz derin biruykuya daldı.

VEE BU BÖLÜMÜNDE SONUNA GELDİK OY ATMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN:)

YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE KENDİNİZE ÇOK İYİ BAKIN...