𝐇𝐢𝐬 𝐅𝐨𝐫𝐛𝐢𝐝𝐝𝐞𝐧 𝐃𝐚𝐲𝐛𝐫𝐞𝐚𝐤 (𝐃'𝐀𝐫𝐜𝐲)

III (Bond)

We where on one of the guestroom and Athan was ranting about me, having a blood of pixies. Well, to cut the story short, my mom's a fullblood pixie, while my dad's a half human 'n half vampire so there is a very small chance that I will inherit the vampire blood.

"Noisy,"  I murmur under my breath but I just got a glare at return.

"Fine! But my brother's told me that they already found the others. Pati sila Lucette at Jessy iuuwi narin nila, yun nga lang part of their memories will be forgotten about this place."

That pick my interest. "Anong mangyayari sa kanila? How about our trip?"

"That! Ang maalala nalang nila ay tumuloy sila sa trip pero hindi tayo nakasama because of some emergencies."

I nod when I felt satisfy with her answer. I laid on the bed while Athan was readying to leave the room. I mutter a 'goodnight' and I got a 'sweet dreams' before she completely leave.

Pagkagising kinabukasan ay agad kong pinakiramdaman ang sarili. Hindi na mabigat ang pakiramdam ko, dulot narin siguro na alam kong maayos na ang kalagayan ng mga kaibigan ko.

Alas kwatro palang ng umaga nang magpasya akong lumabas ng silid soot ang nightgown na pinahiram lang din ni Athan. Nadaanan ko pa nga siya sa kusina na may iniinom na pulang likido at ipinaliwanag kong maglilibot lamang ako, pinayagan naman niya ako matapos ng ilang paalala.

Napadpad ako sa kanilang hardin pagkatapos ng mahigpit na habilin ni Athan na h'wag lalabas. Alam kong seryoso si Athan sa banta niya pero, hindi ko mapigilang suwayin iyon nang sabihin niya ang salitang 'huwag'.

Ang dami kong nakikitang ibat ibang mga bulaklak sa paligid. Ganito ba talaga kayayaman ang mga bampira? Tanggapin ko kaya ang alok ni Orpheus na pakasalan ang panganay niya?' napahagikgik ako sa naisip.

Pinakatitigan ko pa ang laki ng mansyon nila. 'Kahit siguro mag-anak ako sa isang libo ay kayang-kaya buhayin yon ni Orpheus, kapag bigla kaming iniwan ng panganay niya.'

Napatili ako ng makarinig ng mahinang pagtawa sa gilid. Sunod ay nakita ko ang pag litaw ng panganay ni Orpheus, "Father said, you are not human. Perhaps, you are an oracle?"

Nakahahalina ang amoy nito, sa hindi maintindihang dahilan ay may tatlong pakiramdam na naglalaro sa kalooban ko; takot, kaba, at excitement. Ngunit hindi lang ata ako ang may ganitong pakiramdam dahil sa mga emosyong nagsasayaw sa kanyang mga mata. His green eyes are just so damn expressive! Ni hindi man lang ba niya kayang itago ang nararamdaman?

"How'd you say so?" Nakaramdam ako ng panghihina ng magsimula siyang maglakad papalapit. 'Bakit ang bagal niyang maglakad?'

"Because I heard your thoughts about giving me a thousand of heirs. You can predict future." mahinang tumawa siyang muli bago nagpatuloy, "Sorry but I can't have that much, baka mawalan na ako ng oras sa iyo kapag ganoon."

Naramdaman ko ang pag-iinit ng magkabilang pisngi ko, "Maka ayaw naman, choosy ka pa."

I can name every emotions dancing in his eyes, they are all positive.

Saktong huminto siya sa mismong harapan ko, "Your mind is like a switch. I can't read them now." Aniya habang mariing nakatitig sa aking mga mata.