Prisoner

64

𝙎𝙖𝙢𝙖𝙣𝙩𝙝𝙖 

 Okay shit this is awkward.

 "So, ahm okay na ba yung mga suggestions ko?" I initiated. I hate this awkwardness. Shit ka Grim bakit ngayon pa kasi kung kailan magkakamoments na eh. 

 Nang diko narinig na sumagot siya, nataranta na ako"Ahm ano, may gusto ko bang baguhin? Or may gusto ka bang isuggest?"

 "Sam"

 "Feel free to suggest, bahay mo naman to eh. You can tell me your ideas na din para magawan ng paraan" 

 "Sam"

 "Or kung napapangitan ka, I will refer you sa mga kilala kong mas magaling sakin. Ikaw palang kasi una kong client kaya di pa ako sanay tsaka di rin naman talaga ako magali--" 

napatili ako nang hinila niya ako palapit sakanya. Shit. 

 "𝗦𝗮𝗺"

 "y-yes?" 

 "Let's talk" .

 Nag-uusap naman kami ah? Kagulo din neto"Is our closeness necessary?" Hindi sa pagiging pakipot pero baka kasi mahalikan ko siya ng wala sa oras eh. Nakakademonyo naman kasi ang lapit 

 "Why, Ayaw mo ba?"

 "not--" 

 napasinghap ako nang hinawakan niya mga bewang ko at biglang inangat, ilang sandali pa naramdaman kong inupo niya ako sa may lamesa and he stood between my legs. Eto na ba? Madidiligan na ba talaga shit. 

 "Sam, I want you to listen to me" napatango nalang ako 

 "Remember nung Sophomore palang tayo? We talked about us" aba syempre , yun yung time na nilinaw mo sakin na wala akong pag-asa sa'yo

 "I told you na hindi kita gusto" bakit feeling ko marereject ako ulit

 "yeah" I faintly said as my eyes starts to sting, kaya binaba ko ang tingin ko para hindi niya makita but he noticed it that's why he holds my chin

 "Look at me Sam""Tinanong mo ako noon kung bakit di kita gusto" Oo at hindi mo ako sinagot, basta-basta ka lang umalis.

    He raised my face "Actually, I like you Sam. No, I love you even" what?Teka Lord, tama ba ang narinig ko?

 "Y-you what?"

 "I love you, Matagal na kitang mahal. I was the first one to fall between to two of us. Bago mo ako hinabol-habol noon, gusto na kita""Pero naunahan ako ng pride ko. Ayaw kong humarap sa'yo at sa mga magulang mo ng ganun. Mahirap lang kami Sam, kaya hindi kita niligawan" 

 "Levi, okay lang sakin yun. I don't care kung mahirap ka lang noon or ngayon and ganun din ang mga magulang ko"

 "But I care Sam, ayaw kong ipahiya ka" 

"Ipahiya ako? or mapahiya ka?" this is unbelievable"Levi naiintindihan kita, pero gusto ko sanang sabihin sa'yo na tanggap kita kahit anong mangyari. You don't need to prove anything to me and to my parents. Wala sakin yang pera na yan, hindi importante sakin ang mga mahahaling bagay"

 "I know, alam ko namang hindi ka ganun" 

 "Then bakit ka naghesitate noon?" He was caught up by my questions. Hinawakan ko ang mga pisnge niya"Don't be too hard of yourself Levi. Wala ka ng dapat pang patunayan. Tanggalin mo yang pride mo and trust my words" smiled at him 

 "I'm sorry Sam. Sinayang ko ang mga panahon na sana magkasama na tayo"

 "shhh, kung nasayang man yun edi wag na nating patagalin pa. Let's make up for those times that we've wasted"

 "Yes, we really should"