ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္သာေဗ်ာကိုပခုံးကေနအသာေလးကိုင္ၿပီးမက္တပ္ထေစလိုက္သည္။
"ကိုယ္ျပန္ဝယ္ေပးမယ္ေလေနာ္.....ငယ္စိတ္ႀကိဳက္ဝယ္...ဆိုင္ကယ္ Company တစ္ခုလုံးကိုလည္းဝယ္လို႔ရတယ္...ငိုေတာ့မငိုလိုက္နဲ႕"
သာေဗ်ာဟာသူႀကီးဆူမွာဆိုးလို႔ေတာ့မဟုတ္ဆိုင္ကယ္ေလးကိုသံေယာဇာဥ္တြယ္တာရယ္ပိုက္ဆံႏွေျမာတာရယ္ေၾကာင့္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေတာ့သည္။မ်က္ေတာင္ေလးေတြမွာသီးေနေသာမ်က္ရည္စေလးေတြႏွင့္မ်က္လုံးတစ္စုံသည္ျမတ္မင္းပိုင္ကိုေမာ့ၾကည့္လာသည္။
"Company တစ္ခုလုံးေတာ့မလုပ္ပါနဲ႕...ဒီလိုဆိုင္ကယ္မ်ိဳးေနာက္တစ္စီးဆိုရင္ပါၿပီဗ်ာ..."
"ငယ့္သေဘာငယ့္သေဘာ"
သည္လိုႏွင့္ထိုႏွစ္ေယာက္လည္းဆက္မသြားေတာ့ဘဲအိမ္သို႔ျပန္ခဲ့သည္။အိမ္ေရာက္ေတာ့..
"သားတို႔ဘာျဖစ္လာတာလဲဆိုင္ကယ္ေရာ..."
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ေျပာခ်င္ေစာနဲ႕စကားေတြလဲမွားကုန္၏။
"ဒီမွာအေဖ့သားေပါ့...အယ္ဟုတ္ပါဝူးးးးဒီလူႀကီးေပါ့သူ႕ေၾကာင့္ဆိုင္ကယ္ႀကီးေမာင္းထြက္သြားၿပီ..."
သာေဗ်ာစကားမွားတာကိုျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ေက်နပ္ေနလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"ေဟ..ဆိုင္ကယ္ကဘယ္ကိုထြက္သြားတာလဲ"
"သူႀကီးကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ...ဆိုင္ကယ္ကိုအရွိန္သက္တာမရေတာ့လို႔ဆိုင္ကယ္ကသူ႕ဘသူေမာင္းထြက္သြားၿပီ....ဟဲဟဲ"
."ေၾသာ္...ရပါတယ္ေမာင္ရင္ရယ္....သြားေရသြားခ်ိဳးေတာ့၂ေယာက္လုံးညစ္ပတ္ေနတာပဲ.."
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ျမတ္မင္းကိုမဆူလို႔ေဒါပြေနသည္။သူသာျမတ္မင္းေနရာမွာဆိုထိပ္တုံး.ထိပ္တုံးနဲ႕ၿပီးေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။
သာေဗ်ာကေတာ့မ်က္ႏွာရႈံ႕ၿပီးေရခ်ိဳးဖို႔အခန္းသို႔တက္သြားေတာ့သည္။ျမတ္မင္းပိုင္သည္လည္းအေနာက္မွထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္သြားေတာ့သည္။
ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္အခန္းထဲဝင္ခ်ိန္ေတြ႕လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္အခန္းထဲမဝင္ပဲရပ္ၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။
*အခန္းထဲကငယ္ကအကၤ်ီခြၽတ္ၿပီးကုတင္ေပၚသို႔တင္လိုက္တယ္ဗ်။.ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ့ေက်ာေပးလ်က္ေပါ့။ေနာက္ငယ္ဘာလုပ္မလဲဆိုတာကြၽန္ေတာ္ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။.ငယ္တစ္ေယာက္သူရဲ႕ပုဆိုးမလိုက္ေတာ့ေဖြးအုေနတဲ့ေျခသလုံးမွာဒဏ္ရာတစ္ခုျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ဟုတ္သားပဲဆိုင္ကယ္ေပၚကခုန္ဆင္းတုန္းကရခဲ့တာပဲ။ကြၽန္ေတာ္ကပြန္းပဲ့ရာနည္းနည္းပဲရတာ...ငယ္ေလာက္မမ်ားဘူး။*
ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္စိတ္ပူၿပီးသူ႕ကိုေက်ာေပးထားေသာသာေဗ်ာရွိရာသို႔ေျခလွမ္းႀကဲႀကီးျဖင့္သြားေတာ့သည္။
"ငယ္ပုဆိုးခြၽတ္...."
"ဘာဗ်....ခင္ဗ်ားႀကီးေနာ္..ဘာေတြလုပ္ခိုင္းေနတာလဲ"
"ကိုယ္ေျပာတာအဲ့လိုအဓိပၸါယ္မ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး..ငယ့္ေျခေထာက္ကဒဏ္ရာကိုေဆးထည့္ေပးမလို႔ပါ.."
ျမတ္မင္းပိုင္ေျပာမွသာေဗ်ာလည္းသူ႕အနာကိုေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့သည့္။ေျခသလုံးႂကြက္သားနားမွာျခစ္ရာႀကီးတစ္ခုေသြးစေလးေတြစို႔ေတာင္စို႔ေနၿပီျဖစ္သည္။
"ဟိုေလ..မွန္တင္ခုံအံဆြဲထဲမွာေဆးဘူးရွိတယ္အဲ့တာေလးယူေပးပါလား"
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...လိမ္းလည္းလိမ္းေပးဦးမွာဗ်.."
ဒီစကားေလးကိုသာေဗ်ာတစ္ေယာက္ရင္ေတြခုန္ေနမိေတာ့သည္။ထို႔အတူျမတ္မင္းပိုင္ကလည္းသာေဗ်ာ၏ရင္ဘတ္ဆီကိုပဲအာ႐ုံေရာက္ေနေတာ့၏။ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ေဆာင္းတြင္းႀကီးမွာေတာင္ရင္ထဲပူလာသလိုတစ္ခုခုလိုခ်င္လာသလိုႏွင့္ေဆးလိမ္းမဲ့လက္ကိုရပ္တန့္လိုက္သည္။သာေဗ်ာကေတာ့ဘာလို႔ေဆးမလိမ္းေသးလဲဆိုတာစဥ္းစားေနေတာ့၏။
"ဟိုေလငယ္ေရသြားခ်ိဳးႏွင့္ပါလား..ေဆးလိမ္းၿပီးမွေရခ်ိဳးရင္ေဆးေတြပ်ယ္ကုန္လိမ့္"
"ဟုတ္သားပဲဒါဆို...က်ဳပ္သြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္"
သာေဗ်ာထြက္သြားၿပီးအၾကာျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္အခန္းေလာ့ခ်ၿပီးေယာက္်ားတို႔သဘာဝအတိုင္းကိစၥကိုေျဖေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။ဘယ္မိန္းမဘယ္ေယာက်္ားနဲ႕မွအခုလိုမျဖစ္ဖူးတဲ့ဦးျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ဒီေကာင္ေလးနဲ႕ေတြ႕မွဘာလို႔ဒီလိုျဖစ္ေနမွန္းမသိသူလဲမစဥ္းစားတတ္ေတာ့ပါဘိ။
KAMU SEDANG MEMBACA
ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)
Romansaအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုမခံစားဖူးတဲ့ငါကမင်းလေးနဲ့တွေ့မှမူးယစ်ဆေးလိုစွဲလမ်းတတ်လာတယ်...
အပိုင္း(၅)Zawgyi
Mulai dari awal
