အပိုင္း(၅)

Start from the beginning
                                    

ထန္းမွာမ်က္နွာကိုအတတ္နိုင္ဆံုး ခရု(cute)ျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားကာ လက္ကလည္းထိုက္ရဲ႕ ခါးကိုဖက္ထားေလရဲ႕

"ထန္း ဖယ္လို႔မင္းကိုယ္အေလးႀကီးနဲ႔"

"ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမွာပါတယ္ ေနာက္အလုပ္အရမ္းမလုပ္ေတာ့ပါဘူး ေနာ္ ထိုက္"

"မင္း႐ြဲ႕ေနတာမလား"

"မဟုတ္ရပါဘူး"

"ထားေတာ့ ေနာက္တစ္ခါဆိုမင္းကိုပင္လယ္ထဲပစ္ခ်မယ္"

"ဟုတ္"
. . . . . . . .
"ကဲလာ မင္းဆန္ျပဳတ္မေသာက္ရေသးဘူးမလား"

"အင္း အသဲကကိုယ့္ကိုတိုက္ေလ"

"ထန္းမင္းကေတာ့"

ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ၿပီးေဆးေသာက္ကာကုတင္ေပၚလွဲေနေပမယ့္လက္ကေတာ့ ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ အခ်စ္ကေလးရဲ႕အက်ၤီစကိုဆုပ္ကိုင္ထားတယ္

ထိုက္လည္းထန္းရဲ႕ေဘးနားကိုတိုးအိပ္ရင္းခါးကိုျပန္ဖက္ထားေလရဲ႕
အခန္း၀ကအသာၾကည့္ေနတဲ့ ထိုက္ေဖာ ကေတာ့ေခါင္းရမ္းကာ ထမင္းစားခန္းထဲသာ၀င္သြားေတာ့တယ္
..........
ဒီလိူနဲ႔ ခ်င္းမိုင္မွာ၁လနီးပါးေလာက္ေနခဲ့ၿပီး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးထန္းက အလုပ္ေတြပံုေနမည္ဆိုတာေၾကာင့္ ခ်င္းမိုင္ကေနျပန္ခဲ့ေတာ့တယ္

ေအာ္ တစ္ခုက ေဖာကထန္းကိုအျမင္ၾကည္လာပါၿပီ လက္ခံတယ္လို႔ေတာ့မေျပာေသးဘူး ထန္းကCEOဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ေလးက သူ႔ကိုယ္သူျပန္ကယ္လိုက္တာပါပဲ ဟားဟား
.......

ခ်င္းမိုင္ကေနျပန္ေရာက္ေတာ့ ထိုက္လည္း အခန္းထဲ၀င္ကာေရ၀င္ခ်ိဳးလိုက္ေတာ့ စိတ္ေတြကလန္းဆန္းသြားတယ္
ေရခ်ိဳးေနရင္း ထန္းကပါေရခ်ိဳးခန္းထဲအတင္း၀င္လာတာေၾကာင့္ ျပန္နွင္လႊတ္မရမဲ့တူတူအတူတူခ်ိဳးလိုက္ရေတာ့တယ္

"ေဟ့ ထန္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေန လိုက္မပြတ္နဲ႔"

"ထန္း မနမ္းနဲ႔လို႔ ဖယ္ ငါ့နို႔ေတြကို မရႈပ္စမ္းနဲ႔ အာ့"

ထန္းရဲ႕ညာလက္ေတြက ထိုက္ရဲ႕ ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကိုပြတ္သပ္ေနၿပီး ဘယ္လက္ကေတာ့ ထိုက္ရဲ႕အေကာင္ငယ္ကိုကိုင္ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္ဆဲြေနတယ္
တစ္ဆက္တည္းထိုက္ရဲ႕ အေနာင္ဘက္ထဲကိုသူ႔လက္ေခ်ာင္းနွစ္ေခ်ာင္းေလာက္ကိုတိုး၀င္ၿပီးအသြင္းအထုတ္လုပ္ေတာ့ ထိုက္ရဲ႕ကိုယ္ေလးလူးလြန္႔လာတယ္

"အချစ်နဲ့ဖောကြားဝယ်" 'short fiction'(Completed)Where stories live. Discover now