အပိုင္း(၄)

140 17 2
                                    


ညေနပိုင္းမေရာက္ခင္အခ်ိန္မွာထန္းကိုနွိုးပီးေတာ့ က်ေနာ္အထက္တန္းတုန္းကစီးခဲ့တဲ့စကူတာဘီးေလးနဲ႔ ေဖာရဲ႕စိုက္ခင္းထဲကိုလိုက္ျပျဖစ္တယ္ေလ

ေဖာကhotelဘက္သြားၾကည့္ေနတုန္းထန္းကိုစိုက္ခင္းဘက္လွည့္ေခၚရတာလည္း မဲ့ အကူအညီနဲ႔လုပ္ရျပန္တယ္
က်ေနာ္မေတြးမိတာက အဲ့ ထန္း ဆိုတဲ့Ceoကေလ မတရားေမ်ာက္ရွံုးေအာင္ေပြလီတယ္ဆိုတာပဲ

စိုက္ခင္းထဲကအလုပ္သမားေတြနဲ႔ ကီးကိုက္ေနတဲ့ ထန္းက ထိုက္ကိုပင္မရွိသလိုထားၿပီး ေလ်ွာက္သြားေနတယ္ အဲ့မွာျပႆနာကစတာပဲ
ေဖာကဘယ္ကေနဘယ္လိုျပန္လာလဲမသိ

"ထိုက္ေရကယ္ပါအံုး"

"ထန္းဆိုတဲ့အေကာင္ မေျပးနဲ႔ ျပန္လာခဲ့"

ျမင္ရေတြ႕ပံုကေတာ့ ေဖာကေနာက္ေနဓားမႀကီးကိုင္ၿပီး ထန္းေျပးရာေနာက္ကို သည္းႀကီးမည္းႀကီးလိုက္ေနတာပါပဲ

"ထိုက္ေရ ကယ္..ကယ္ပါအံုးမင္းေဖာ ကဓားႀကီးနဲ႔"

ထိုက္ရဲ႕ခနၶာကိုယ္ကိုဒိုင္းႀကီးသဖြယ္ကာလိုက္ရင္း ထန္းကတိုင္ေျပာသလိုေျပာေနေတာ့တယ္

"ထန္း ခဏေနအုန္း မင္းကဘာသြားလုပ္လို႔လဲ"

"ဟို ငါဘာမွမလုပ္ပါဘူး"

ထိုက္ေဖာ::"ဘာကိုမလုပ္တာလဲ မင္းေလပိုးသတ္ေဆးရည္ေတြနဲ႔ ငါ့ကိုျဖန္တာ မင္းကိုသတ္မယ္ ထန္းေကာင္"

ထိုက္လည္းဓာႀကီးနဲ႔ႀကိမ္းေနတဲ့သူ႔အေဖကို ျပန္ၾကည့္ရင္း

"ေဖာ ကလည္းမေတာ္တဆျဖစ္မွာပါ ထန္းကကူေပးေနတာျဖစ္မွာပါ"

ထိုက္ေဖာ::"မင္းလင္ကကူေပးတာ ဟုတ္လား ငါ့ငရုတ္သီးခင္းလည္းေဆးမွားျဖန္းထားတာ ကုန္ပီ အဲ့တာတင္မက မ်ိဳးေစ့ခ်ၿပီးသာ ေျမႀကီးကိုထပ္တူးဆြေသးတယ္ေလ "

"ဟိုေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ် ဟိုေလက်ေနာ္က.."

"တိတ္ဘာမွမဟနဲ႔.."

"ကဲလာလာ ထန္းျပန္မယ္လာ ေဖာလည္းေတာ္ေတာ့ေနာ္သားေတာင္းပန္တယ္ဟုတ္ပီလား "

ေဖာနဲ႔အခ်စ္ၾကားကိုက်ေနာ္ေျဖေပးၿပီးေတာ့အိမ္သို႔သာျပန္ခ်ီတက္ခဲ့တယ္ ~ထန္းေရေသာက္က်ိဳးေတာ့နည္းေတာ့မွာပဲဟ~
အိမ္ေရာက္ေတာ့အခန္း၀ပဲရွိေသးထိုက္ရဲ႕ေဟာက္သံႀကီးကိုထန္းနားဆင္ရျပန္ၿပီ

"အချစ်နဲ့ဖောကြားဝယ်" 'short fiction'(Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang