Chapter 2

2.9K 89 38
                                    

Irene's POV

Nang maka akyat kami ni Greggy ay pinaupo muna niya ako.

"When was the last time you talked to her? Or invite her to come with you? Or you made lambing sa kanya?"

That made me think for a while. Hindi ko maalala kung kailan. It's been a while since we really talked.

"I-I don't remember. 5? 4 years ago?"

"Why did your closeness stopped?"

"Lumayo siya. She became cold, untouchable, and laging nasa room niya."

"Sa tingin mo bakit naging ganun siya?"

"Hon I don't know. Teka? Why are you asking me these kinds of questions?" I asked him.

"Ako kasi alam ko."

"H-huh?"

"She changed, kasi you also changed. Especially when Celeste came. You never attend her recognition days, you even forget her birthday, you barely know her na."

"Are you telling me that I became unfair?"

"No hon, I'm telling you that because of your actions, she distanced herself because she is hurt. Imagine your mother who is your bestfriend was gone all of a sudden."

"T-Teka hindi ko maintindihan Greggy."

"You became so focused on Celeste that you forgot na may isa ka pang anak na kailangan ka."

Dahil sa sinabi niyang yun, dun ko narealize na oo nga, sobrang maging unfair ako kay Cassy. Dito ko naramdaman ang mga luhang pumapatak galing sa mata ko. Niyakap ako ni Greggy na mas nagpa iyak saakin.

"I-i I'm so sorry. I'm so sorry. I became so insensitive. Sorry. Sorry." He hugged me tighter.

"Try to talk to her later Irene. Maybe she'll listen to you. After all, she is our only daughter. And will always be our one and only. Alright? Talk to her calmly Hon." I just nodded. Inayos ko lang ang sarili ko at lumabas na kami. May pasok pa siya kaya naman umalis na.  

Fast Forward...

5pm na wala parin si Cassy. She is supposed to be here 3 hours ago. Nandito ako sa garden and finally nandito na siya. Dire diretso lang siya pumasok sa loob ng bahay at may inabot kay manang at umakyat na. Pinuntahan ko siya sa kanyang kwaarto. Kumatok ako at agad naman niya akong pinagbuksan. Pagkabukas ng kanyang pinto ay bumungad sa akin ang pagod na Cassy. Kita sa mata niya ang pagod, lungkot, at galit. 

"H-hey, kumain ka na ba? Are you ok?"

"I ate na. Why? What do you need?" she coldly said. Walang pag aalinlangan ko itong niyakap. Niyakap ko ito ng mahigpit. She did not hug me back but it's ok. I understand.

"U-uhm what are you doing to me?" she asked. Bumitaw ako sa pagkaka yakap sa kanya at nginitian ko siya sabay punas sa mga luha ko. Hinawakan ko ang kanyang mukha at hinalikan ang noo nito (sana all po.) Magsasalita na sana ako ng umiwas siya saakin.

"What do you want?" she sternly asked me. 

"A-Anak, balik na tayo sa dati. Balik ka na kay Mommy please." then she laughed. Hindi ko maintindihan

"You are such a joker. No seriously what do you want?" at bumalik na sa kanyang poker face.

"I want my baby back."

"Celeste is there ma."

"N-no mahal ko. I want you back. Baby I am so sorry. H-hindi ko alam na n-nasasaktan ka na. Baby hayaan mo bumawi si Mommy sayo. Please." hinawakan ko ang kamay niya ngunit hinawi niya ito.

Make You Feel My LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu