I feel rejected. I cried even more but this time I am biting my lips.
"Hindi mo muna ko hinintay magpaliwanag? Ni hindi tayo nagusap ng masinsinan?
Sabagay, sino ba naman ako para pakinggan mo? Makikinig ka nga ba sa akin?
Puro ka sorry Deanna!
Naririnig mo ba ang sarili mo?!
Wag kang hihingi ng tawad kung hindi naman bukal sa loob mo.
Magsosorry ka, tapos ano? Tatanggapin ko, babalik tayo sa dati pero ano?
Ganun pa rin ang iisipin mo sa akin diba?
Iisipin mo pa rin na ginago kita.
Na habang ako inisip ko lang na wag sabihin sayo, dahil pag ginawa ko yun, ura-urada mo akong pagreresignin, na hindi mo bibigyang halaga yung effort ko sa trabaho ko at walang ibang mas mahalaga sayo kundi ang pagiwas ko sa putanginang Vince na yon!
Na masasatisfy ka lang pag ginawa ko yung gusto mo.
Na magiging umpisa yon ng kalbaryo ko.
Na sa dami ng stress ko sa trabaho, dadagdag pa yon. Iniwas ko lang yung sarili ko sa dagdag na problema dahil in the first place, matagal nang who you sa akin yung taong yon.
Maniniwala ka ba pag sinabi ko sayo na kailan ko lang din nalaman na katrabaho ko siya?
Na kung hindi pa kami nagkasabay ng lunch break, hindi ko malalaman na nandun din siya?
Wala na kong kahit anong nararamdaman sa kanya Deanna.
Sayo ko naranasan magmahal ng totoo.
Kahit kailan hindi kami naging normal na magjowa.
Ang pagkakamali ko lang, binigay ko ang virginity ko sa kanya. Kung puwede lang na kuhanin yun at ibalik sa akin, ginawa ko na eh!
Bakit ba pinagpipilitan mo sa akin yung mga hinala mo?
Sinungaling ba talaga tingin mo sa akin?
Gusto mo ba ipapatay ko na lang siya? Para matahimik na yang kaluluwa mo?
At putangina lang ah, babalik ako sa kanya dahil narealized ko na gusto ko na ulit ng tite?
Hayop ka Deanna.
Tingin mo ganun ako kalibog? Tingin mo sa akin pokpok? Makate?
At kung hindi si Vince, ibang lalaki ganun?
Kasi sawa na ko sa daliri mo kaya gusto ko na ng totoong tite ganun ba?
Eh gago ka pala talaga eh!
Dapat sinasabi mo sa akin yan. Pag may mga ganyang tumatakbo sa utak mo, kinokompronta mo dapat ako.
Yang mga tarantadong demonyo sa utak mo, dapat diyan nilalabanan, pero hindi eh, kinakalinga mo pa. Parang pets ang turing mo sa mga yan eh!
Pero sabagay, aalis na ko.
Magsama kayo ng mga demonyo sa utak mo!"
😓😓😓
Naiinis ako sa sarili ko.
Bakit ba ko ganito?
Kung hindi dahil sa utak na to, hindi kami magkakaganito!
"Sige durugin mo. Yan ang solusyon eh. Basagin mo yang ulo mo kung gusto mo!"
Kinuha niya ang luggage niya pero inagaw ko yon.
Chapter 3
En başından başla
