The obsession [kort]

Hoofdstuk 4

Hij parkeerde de auto bij een prachtig huis. Het leek wel op het huis van Edward uit twilight "wauw je hebt echt een mooi huis!" Zeg ik. Het ziet er erg modern uit met hele grote ramen aan bijna alle kanten van het huis. Hij doet deur open, wauw ook van binnen lijkt het op een villa "woon je hier?" "Ja, tuurlijk!" Zegt hij geïrriteerd. Hij hangt zijn jas op en een pakt water. Hij doet al de hele tijd heel geheimzinnig, ik mag niet eens in sommige kamers komen. "Wil je hier eten?" "Ja, hoor"
Als hij de pizza bezorger belt kijk ik een beetje rond in zijn woonkamer. Er hangt nergens een foto van zijn familie, de enige foto die daar hangt is van een meisje in de twintig, ze heeft lang blond haar "wie is dat blonde meisje"
"Mijn zus!" Reageert hij snel. Gelukkig maar ik dacht bijna dat het zijn vriendin was. Het begint buiten te regenen en dan horen we de bel, de pizza's zijn er. Weet je wat ik zo grappig vind aan Ethan hij is 31 maar doet als een 16 jarige. Als we de pizza op hebben in stilte word het tijd om hem iets te vragen. "Waarom doen we dit?" Vraag ik "voor de afleiding." Zegt hij "ik ben je afleiding? Gebruik je mijn gewoon?" Ik was gewoon een afleiding?! Ik gooi met tranen in ogen de deur dicht en ren het natte koude bos in
"Maya!" Hoor ik nog, maar ik ben al weg. Hij zou dit vast vaker doen, want ik ben gewoon een afleiding, maar waar voor? Als ik een stukje veder in het bos loop ga ik op een omgevallen boom zitten
"Ik wil naar huis" zeg ik heel zacht tegen mezelf
"Waar ben ik?" Roep ik wanhopig. Ik ben nu helemaal verdwaald, als ik probeer een pad te vinden val ik over en enorme doren struik. Mijn hele benen zitten onder het bloed en mijn kleding zit onder de modder "Ethan!!" Roep ik huilend.