𝐈 - 𝐖𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐖𝐞 𝐌𝐞𝐭

Start from the beginning
                                    

I smiled seeing Doie looking so serious while typing down. "What's up Kim Doyoung? Too serious aren't we?" Bati ko at umupo na agad sa vacant seat sa harap niya.

"Jamming nung tatlo." Sagot nito at nag-angat ng tingin sakin. Here goes his judging eyes again. "Valentine is February but you look November." He straightforwardly added after seeing my stressed face. He then threw his hanky on my face.

"Wala pa kasi akong tulog okay? I accidentally deleted my revised report last night. Walang copy kaya ginagawa ko ulit." Paliwanag ko at nag punas ng pawis.

"Oh? Sinong tanga?"

I glared at him. If only he knew how I was mentally beating myself last night because of that. I even cried! Antanga nga naman kasi talaga ng nangyari.

Ignoring his sassy remark, napatingin ako sa set ng order sa harap ko. There's a slice of blueberry cheesecake and a frappe. "Sakin to?" I questioned. Di naman masyadong assuming, slight lang.

"Ako na nag order, ang tagal mo e." He replied and gave me a nod. "Thanks Doie! Bawi nalang ako." Ngumiti akong muli at nagumpisa ng kumain.

Mas masarap talaga pag libre!

Anyway, bukod sa walang tulog, wala pa din akong kain. I'm chasing time. Kailangan kong mai-pass to before the sun sets or else I'll be doomed!

"Free kaba mamaya? Hangout daw, same place." Pumangalumbaba si Doie at pinanood akong kumain.

"Dito nga hindi sila nakapunta nakuha pa nilang magaya?" Lalakas ng tama. I'm sure kaming dalawa lang din naman mamaya ang maiiwan.

Lucas will definitely fuck around tapos yung dalawa may sariling mundo na naman. I know them too well!

And please lang, what I need right now is peace. My body is longing for bed. Kailangan kong bumawi ng pahinga dahil baka ako ang bawiin ni lord.

"It's a night out, you know they're never absent to that." Napairap ako. "Ewan ko. Pagod ako kaya diko sure. Gusto ko muna matulog kahit dalawang araw lang." If only i could, I would.

Tinaasan niya ako ng kilay. Alam kong magtatampo na naman to kapag hindi ako sumama. "You've been ditching us for the past month Valentine---"

"Hep! Oo na. Nang guilt trip kapa diyan pero di ako aalis ng walang sundo. Bahala kayo."

"We'll go together."

So I need to ready my stomach again for later?

Being in college, you really need to have something that can relieve your stress. Others do what they love, some go malling and shopping, yung iba naman binabawi sa night out.

Like my circle. It's our way to loosen up! Kapag hindi kami busy, we do bar hopping. We make sure kasi to still get a life despite the depressing pressure that college gives to us.

So...should I really come? Get drunk and wasted para tulog maghapon bukas? Naks sa reasoning!

But seriously tho, puro apartment, library and school lang talaga ako lately. I was so busy hindi ako nakakasama sa mga gala nila.

"Pero magpa-late naman kayo ng konti. Let me sleep kahit four hours lang. Weekend naman bukas, we can stay longer." I suggested na tinanguan lang niya.

NCIT: My Wild Phase Where stories live. Discover now