YASAK AŞK

1.BÖLÜM DÜZENLENDİ

"hayır Ateş gitme. Bırakma beni ne olur gitme"

Genç kız ağlayarak sevdiği adamı durdurmaya çalışıyordu. Etraf çok karanlıktı, gök adeta yere inercesine gürüldüyordu ve şarıl şarıl yağmur yağıyordu. Bunlardan daha kötüsü  sevdiği adam onu bırakıp gidiyordu. Çok korkuyordu.

Hazan sadece çakan şimşeklerin aydınlattığı zifiri karanlıkta sevdiği adama yaklaşmaya çalışıyordu ama yaklaştıkça sevdiği ondan metrelerce uzaklaşıyordu.

Ağlayarak "Ateş beni bırakıp nereye gidiyorsun?" diye bağırıyordu. Ama Ateş onu duymuyormuş gibi arkasına bakmadan yürüyordu.

Ateş'in dönmeyeceğini anlayan Hazan son kez son bir umut bağırdı arkasından "Ateş... Ateş gitme bırakma beni"

Sonunda sevdiği adam onu duymuş ve arkasına dönmüştü. Gözlerinde bu zifiri karanlıkta bile belli olan hayal kırıklığıyla "ben seni bırakmadım Hazan sen beni bıraktın Hazan aşkımıza ihanet ettin" dedi ve birden ortalıktan kayboldu.

Hazan sevdiği adamı göremeyince çığlık çığlığa bağırarak feryat etti sevdiği adamın arkasından
"ben istemedim Ateş... Ben seni çok sevdim Ateş... ben böyle olmasını hiç istemedim..."

Bardaktan boşalırcasına yağan yağmurun altında yere çökmüş durmadan ağlıyordu. Ve durmadan yaptığı diğer şey ise "ben seni çok sevdim" demekti.

Şimdi anlıyordu yağmurun neden bu kadar çok yağdığını. Gökyüzü onlara ağlıyordu. Gökyüzü biten bir aşka, parçalanmış yüreklere ağlıyordu...

Ağlayarak gözlerini açtı Hazan. Yine aynı rüyayı görmüş, yine aynı acıyı hissetmişti yüreğinde. Alışmıştı artık bu rüyaya, bu hayata, sahte bir evliliğe, mutsuzken mutlu görünmeye, sahte gülümsemelere her şeye alışmıştı da bir tek sevdiğinden ayrı kalmaya alışamamıştı.

Gözlerinden akan yaşlarla çıkardı yastığının altından  sevdiğinin resmini. Ellerini gezdirdi uğruna ölebileceği yüzünde, gözlerinde... Sanki yanındaymış gibi koklayıp öptü resmi. Sıkıca bastırdı göğsüne ve sessizce, kimsesizce ağlayarak uykuya daldı...

__________
"Hazan hadi artık uyan lütfen"

Nehir sabahtan beri Hazan'ı uyandırmaya çalışıyordu. Ama yengesi bir türlü uyanmak bilmiyordu. Abisi şirkete gideli 3 saat olmuştu ama uykucu yengesi hala uyuyordu.

Bugün onun için çok önemli bir gündü ve çok heyecanlıydı. Çünkü bugün sevdiği  adamla hayattaki tek ailesini abisini tanıştıracaktı. Ama bunun için Hazan'ın bir an önce uyanıp  Nehir'e yardım etmesi gerekiyordu. Çünkü çok heyecanlıydı ne yapacağını, ne giyeceğini hiç bilmiyordu. Eli ayağı birbirine dolanmıştı.

Neyse ki Hazan sonunda uyanmıştı.
"tamam canım kalktım sakin ol biraz" diyen Hazan'ın yanına oturup telaşlı sesiyle konuşmaya başladı.

"ayyy çok heyecanlıyım Hazan. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum"

Genç kızın tatlı telaşını gülümseyerek izliyordu. Bir zamanlar oda sevdiği adamla ailesini tanıştırmak istemişti aynı heyecanla ama onun heyecanı kursağında kalmıştı...

Sakinleştirmek için Nehir'in elini tuttu. "tamam sen şimdi sakin oluyorsun ve odana geçip kendine güzel bir elbise seçiyorsun. Bende bi duş alıp yanına geleceğim"

Nehir Hazan'ın elini bırakıp sıkıca sarıldı yengesine aralarında iki yaş olmasına rağmen Hazan hep yanında olup ona hep doğru yolu göstermeye çalışmış ablası gibi olmuştu adeta.