Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Tiffany's POV
Буцаад хэвийн амьдралдаа орох өдөр, 10 хоног анх удаа л ингэж хурдан өнгөрч байна.
"юм мартаагүй биз?"
"мартаагүй ээ гэхдээ энэ менежер ах нар яачихав?"
"одоо ирж байна гэсэн 10 минутын дараа бараг ирчих байх аа"
Удалгүй 3 машин ар араасаа ирнэ.
"хөөе би хаана суух юм бэ?"
"Тиффани эгч ирэхдээ Хисын сонбэ-тэй ирсэн болохоор суудалгүй болчих шиг боллоо"
"тэгвэл Хисыны машинд суугаад явчих"
Менежер ах инээсээр ийнхүү хэлэхэд ЖэйЖэй хойд талын суудлаас өндийн...
"би тэгвэл Хисын сонбэ-тэй явчихъя Тиффани энд суучих"
"ЖэйЖэй зүгээр сууж бай, Тиффани яваад Хисыны машинд суугаад явчих за хөдөлцгөөе"
Хэмээгээд хурдхан шиг машиндаа суугаад хаалга хаагдахтай зэрэгцэн бүгд ЖэйЖэй рүү "жоохон мэдрэмжтэй бай лда" гэж хэлээд инээлдэх нь сонсогдоно.
Эргэж харан Хисын ахын машин руу ороод суулаа.
"яасан?"
"намайг жийчихлээ багтах зай байхгүй таны машинд суугаад яв гэнээ"
"за тэгвэл явцгаая"
Ахх би үнэхээр энэ газраас явмааргүй байна аа.
Бид 2 өмнөхөө бодвол арай сэргэг явна, дуулаад л, инээлдээд л. Замынхаа талд ороход 2-уулаа дуулсаар байгаад хоолой цуцан дуулхаа больно.
"чи одоо тэгвэл солонгост байх юм уу?"
"үгүй ээ, гүэ үгүй ч юу байхав дээ солонгост байна лда гэхдээ герман руу очиж ажил энэ тэрээ цэгцлэнэ тэгэж байж ирэхгүй бол болохгүй тэгээд бас миний хамаг юм германд байдаг гэрт байгаа болохоор очиж хувцасаа авна"
"очоод хэр удаж байж ирэх үү?"
"аа мэдэхгүй байна хэдэн сар бол болох байх тэгээл тэнд байгаа ажилуудаа зохицуулчихвол санаа амрах гээд л байна"
YOU ARE READING
Give me a lote of Love
RomanceНамайг чин сэтгэлээсээ хайрлах эр хүн гарч ирлээ гэж бодтол И ХИСЫН хүртэл намайг хаячихсан....
