Zoraki Evlilik

Zoraki Evlilik -9

***

Üç gündür bu hastane koridorundayız. Tabi aileler haberdardı. Akşam gene gelicekler görmek için.

Ama meleğim bu zamana kadar bir tepki vermedi.. bir belirti göstermedi.. sanki uyuyor ve birdaha uyanamicakmış gibi.. Ahh!!!
On dakka sonra doktor odaya girdi. Sonra Doktor yanımıza gelip birşeyler söyledi. Doktora
"On dakika yanına girmem lazım." Dediğimde tırstı galibaki korkarak başını salladı.

Şu doktor önlüklerinden giymem gerekliymiş. Onedenle onu giyip odaya girdim.

Ah benim meleğim... kantları kırılmış.. minik bedeni solgun.. cihazdan duyulan yavaş kalp atışları.. sanki zorla duyuluyor ses.. durmak istiyor.. sessizlik olsun istiyor gibi.. ama daha yeni alıştım sana.. bırakıp gidemez..

Yanındaki sandalyeye oturup elini tuttum. Kafamı elinin üzerine koyup gözlerimi kapatıp mırıldandım.

"Daha yeni bulmuşum seni meleğim.. gitmene izin vermem.. vermiyorum.. yasak sana gitmek.. hadi uyan artık.. " Dedim.
Tam kalktım çıkıcakken cihazdan sesler yükselmeye başladı. Panik içinde ne yapacağımı bilemeden dururken. Doktorlar hemşireler girdi odaya. Doktor hızla nabzına bakarken

"Çok yavaş!! Çabuk elektroşok cihazını ayarla!!" Dediğinde bir hemşire beni dışarı çıkardı. Emre, Deniz, Irmak, Almila, Berkan,Selim camdan olanları izliyordu. Tabi deniz, Almila ve Irmak ağlıyordu.

İçimdeki yumru bir türlü gitmiyordu. Camdan olanları izliyordum bende. O minik kalbini şu cihazla döndürmeye uğraşıyorlardı. Bitkin vücudu doktorun cihazı kullanmasıyla yayktan kalkıp indi... Bir işe yaramamıştı...çünkü doktorun yüksek sesi duyuluyordu. Şimdi daha yüksek dozda şok veriliyordu. Lütfen işe yarasın lütfen lütfen!!! Allahım verdiğin meleği geri alma benden yalvarırım!!

Bu şok işe yaramıştı. Odayı diğer cihazın sesi doldurdu bu sefer. Iyi birşeydi bu. Doktor cama dönüp güldüğünde bir oh çektim.
Allahım sana şükürler oldun...
Şükürler olsun...

Akşam olmuştu. Selim ve Emre kahve almaya gittiler. Zaten yarım saat sonra annemler falan gelicekti. Kalbi durduğunu bilmiyorlardı. Söylemedim. Bana garip gelmişti neden böyle olduğunu anlayamamıştım. Doktor bu durumun ben burdayım deme şekli olduğunu söylemişti. Ne konuşduysanız ben burdayım deme şekli bu size demişti. Ama birşey olma korkusu ... işte bından kötüsü yok. Sevdiğimiz orda siz burda... öyle zor ki...

Camdan meleğimi izlerken hafif başını kıpırdattı gibi oldu. Yada ben paranoyaklaşıyorum. Yok yok. Oha gözlerini açıyor...
İçeri daldığımda o yorgun gözlerini yavaşça bana çevirdi. Hava cihazını ağzının üstünden çekmek için elini kaldırmaya çalışınca hemen yanına gidip yavaşça çıkardım..

"Meriç.." dedi o yorgun sessiz sesiyle. Ona
"Şşş.. konuşma şimdi... İyisin.." dedim ve gülümsedim. Oda gülümsedi. Şu üç günün yorgunluğundan eser kalmamıştı üstümde. Ona

"Geliyorum .." deyip kapıdan doktora bağırdım. Doktor gelip bir kaç birşey yaptı.
"Hasta biraz dinlensin.. biz çıkalım şimdi. " Dediğinde istemesemde çıktım. Doktor

"Bir kaç gün daha müşade altında tutulması gerek. Testler falan lazım. " Dediğinde onayladım. Çocuklarda camdan mutluluk gülücükleri saçıyordu. Azra da onlara. Annemler falanda gelmişti.

Meleğim.. Gitmedi kaldı.. Yokken kayboldum... mutsuzlukta boğulurken kurtardı beni... Sen benim Meliğim...ki sen benim KADINIM...çıkardın mutsuzluktan bu aciz beni...

***
Azra'nın ağzından
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bu gün taburcu oluyordum. Ben ki güçsüz kız.. o ameliyatı atlatıp 3 gün yoğun bakımda kaldım.. kalbim durdu.. Ama hayatta kalmayı tercih ettim sanırım... birileri için.. değerlilerin için.. Annem babam için, abimi bırakmamak için,kardeşim Emre için, tek gerçeğim Deniz için, yeni tanışmamıza rağmen çok değerli olan Irmak için, yeni bir Abi'm olan Selim için, sırdaşım Almila için, yenge demesine sinir olsamda Berkan için, ha tabi en önemlisi yaşam kaynağım Meriç için hayatta kalmayı seçtim. Ben ki güçsüz kız... gücünü bilinç altım kapalıyken bile 'gitme' deyişini duyduğum adamdan aldım.. Ben ki güçsüz kız.... Hayatta olduğum zaman bile değer verdiklerimi bu kadar mutlu edemedim...ki bu gücü başkasından alıp onları mutlu ettim... Aslında sırf onları şu üç gün ne kadar üzdüğümü hissediyorum. Onları derinden etkileyebiliyorsam zaten sırf onlar üzülmesin diye hayatta kalmalıydım. Ve başardım... Onun sayesinde... Sevdiğim adam...

Düşüncelerimden beni alan Irmağın odaya girmeseydi. Bir çantayı yatağa koydu. Bana

"Giymen için kıyafet getirdim. Benim ama sorun olmaz inşallah" dediğinde
"Yok yok sorun olmaz da.. yardım edersin dimi giymem için?" Dediğimde
"Soru mu bu şimdi?" Dedi ve getirdiklerini çantadan çıkarırdı.

Yırtık bir kot jean üzerine siyah bol ve büyük düz bir t-shirt getirmişti. Onları giydikten sonra jeanin paçalarını kıvırdım. Bileğimin gözükeceği kadar. Ayakkabı olarakta siyah vanslarını getirmişti. Onlarında giyip kafama 'FINE ASS GIRLS' yazan bereyi taktım. Ve yavaşça yataktan kalktım. Hafif sendleyince Irmak tuttu beni. Sonra odadan çıktık. Meriç yanıma gelip kolumdan tuttu.

Aşağı inip arabaya bindik. Herkes bizim eve geliyordu. Bende sıkışınca telefonumu çıkardım. Facebook'a girince bir ton mesaj ve bildirim vardı. Hatta okulun yarısı durum paylaşmış.

'Azra Ersen inşallah iyi olursun ^^'
'Yoğun bakımdaymış. Arkadaşlar dua edelim onun için.'
'Geçmiş olsun Azra Ersen'
'Pek sevmezdim ama o halini gördüğümde çok üzüldüm. İnşallah iyi olur. Sevmesemde bir insana birşey olmasını istemem'
'Azra Ersen iyi olman dileğiyle' ve daha nice durumlar. Mesajları hiç saymıyorum bile. Bir dakka Ebru da durum paylaşmış.
'Evet bana Emreyi vermemiştin. Düşman olduk senle. Ama kimsenin ölmesini istemem. Iyi ol ki gene kapışalım Azra Ersen' yazıyordu durumda ve bu duruma 4binfen fazla yorum gelmiş. Şaşırdım doğrusu. Bir durum paylaşayımda millet iyi olduğumu bilsin.

'Arkadaşlar geçmiş olsun dileklerinizi aldım. Hepinize teşekkür ederim. Taburcu oldum bugün. İyiki varsınız ;)) Bu arada Ebru bir iki güne yanındayım :)' yazdım hatta birde fotoğraf çekilip paylaştım. Sonra kapatıp kafamı cama yaslayıp gözlerimi kapadım.....

_________________

İşte size yeni bölüümm...
İnşallah beğenirsiniz^^
Oy ve yorum verenlere çok teşekkürler..

Sizi seviyorum AzRiç'ler...
Oy&Yorum lütfen**