♥Baby & Bambi♥
Luhan Hong Kong ကုိေရာက္ေနတုန္း တည္းသည့္ Hotel အျပင္ဘက္ကုိ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္ေနမိသည္ တစ္ေယာက္ထဲေပါ့ အရင္ကေတာ့ Smile killer လုိ႔တင္စားရေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းလွတဲ႔ ကေလးဆုိးေလးတစ္ေယာက္က တကပ္ကပ္ႏွင့္
ပန္းျခံထဲက ခံုတန္းေလးေပၚတြင္ ထုိင္လုိက္မိသည္
အရင္တုန္းက Bubble Tea နံ႔ေလးကုိေတာ့ မရနုိင္ေတာ့
^ Sehunna , Hyung ေတာင္းပန္ပါတယ္ မွားခဲ႔တာကုိ သိေပမဲ႔ ျပန္ျပင္လုိ႔မွမရေတာ့တာ
ကုိယ္တုိ႔ ဒီအတုိင္းေလးပဲ ေနသြားလုိ႔မရဘူးလား ဘဝသစ္မွာ အေျခခ်ရင္းနဲ႔ေပါ့
ဘာလုိ႔ တခုပီးတခု စိတ္ပူေအာင္လုပ္ေနရတာလဲ ခနခနလဲ ငုိဒယ္ Babyရယ္ ကုိယ္လဲ အားတင္းပီးေနေနရတာပဲ Baby ဘယ္ေတာ့မွ ရင့္က်က္မွာလဲကြာ ^
Luhan ယူလာေသာ Beer ဘူးကုိေသာက္ရင္း တစ္ေယာက္ထဲေျပာေနမိတယ္ ကြကုိ ရူးေနပီလား ေတြးရင္းေပါ့
^ ေဟာ!! ရူးေနတာ ေသခ်ာဘီ ေပါက္ေဖာ္ ငလုေရ
ငါေတာ့ ေသေတာ့မွာပဲ! ဘယ္လုိလုပ္ Baby သံုးေနက် ေရေမႊးနံ႔ရေနတာလဲ ႏွာေခါင္းတခုခုဖစ္သြားပီလားမသိ ^
^( ဟုတ္တယ္ ရူးေနတာ ရက္စက္တာ မုန္းဖုိ႔ေကာင္းတာ
မသိဘူးလား စိတ္ပုတ္ႀကီးရဲ႕ )^
အေမွာင္ထဲက သစ္ပင္ေနာက္မွ Luhan ကုိ ေအာ္လုိက္ျခင္းပင္။ ဘာပါလိမ့္?
^ အမ္ သရဲလားမသိဘူး ဟုိ ငါသိတဲ့ rapper ေတ်ာက္ အသံနဲ႔ တူလုိက္တာ ေတာ္ေတာ္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးႀကားဖူးပါတယ္ ဟာ အေရးထဲဆုိ ေခါင္းကလဲ အခုficေရးေနတဲ႔ ဟာမေလးအတုိင္းပဲ ^ (အသားလြတ္>
^ (အရူးႀကီး ႏွာဘူးႀကီး ငေႀကာက္ႀကီး author ဟန္ႀကီး ကုိသြားေျပာမေနနဲ႔ ) ^
^ အယ္ ထပ္ေအာ္ျပန္ဘီ အြန္!!! ကြီးယား စကားေျပာေနတာပါလား တရုတ္သရဲမဟုတ္ဘူးဟ ^
Sehun ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ေတ်ာက္ထဲ ပြစိပြစိလုပ္ေနေသာ Luhan ကုိ ႀကည့္ေနရင္း မေနနုိင္ေတာ့သျဖင့္ အပင္ေနာက္မွ ထြက္လာလုိက္သည္
^ Hyung ႀကည့္ပါဦး ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ႔ သရဲျမင္ဖူးလားလုိ႔ ^
^ OMG!! Baby ငါ့ရဲ႕ baby မင္း ငါ့ရဲ႕ baby လားဟင္ ^
